2008 is tot nu toe al een heel “bewogen” jaar geweest: gisteren om 20:25u was er weer een aardbeving van 6.1 Richter, alweer in de buurt van het havenstadje Mathoni in Zuid-Peloponnesos. Dit is exact dezelfde plaats waar we een week geleden 2 stevige schokken en 1 minder sterke naschok hadden. Is dit een nabeving, of een nieuwe aardbeving? Moeilijk in te schatten, maar de seismologen stellen ons gerust. Dit is naar het schijnt niet ongewoon. Toch maken vele mensen zich zorgen. Er wordt gesproken van een “domino-effect” op de “Griekse boog” (Ελληνικό Τόξο), waarbij de ene aardbeving de andere veroorzaakt langs de gehele breuklijn. De naam zal u wellicht niets zeggen, maar het is een breuklijn in de vorm van een kromme die loopt van de Ionische eilanden (ten westen van de Peloponnesos, langs Kreta, naar de Dodecanese eilanden). De epicentrum van de bevingen van vorige week en gisteren ligt op die boog.

Seismologen maken zich meer zorgen over de frequente bevingen (al 5 deze week alleen) aan de voet van de Parnitha-berg de voorbije week. Het gaat steeds om kleinere bevingen, zo rond de 4 tot 4.5 op de schaal van Richter. Vaak voelen we die bevingen niet, maar de meetstations nemen ze wel waar. In september 1999 legde een grote aardbeving een aantal gebouwen in de Griekse hoofdstad plat, waarbij 153 mensen omkwamen. Het epicentrum lag toen op dezelfde plaats die nu erg actief is. Moeten we na een heel aantal kleine bevingen bang zijn voor een nieuwe “grote”?
Aardbevingen zijn een natuurverschijnsel waar je in Griekenland moet mee leren leven. Ze zijn angstaanjagend, want je voelt de enorme energie die vrijkomt op een dergelijk moment. Hoe ga je daar mee om? Je let uiteraard op de manier waarop je je spullen in kasten en op schappen zet. Zware dingen worden nooit hoog gestapeld. Op de werkplaatsen worden vaak drills gehouden om te oefenen wat je moet doen in geval van een aardbeving. In een deuropening gaan staan lijkt uiteindelijk toch niet de beste oplossing te zijn. Hier op kantoor moeten we onder onze bureau’s gaan zitten. Er mag niets in de gangen worden gezet, zodat je na de beving (relatief) makkelijk het gebouw kunt verlaten. Het zit ‘m in kleine details, waar je je als Vlaming niet altijd van bewust bent, omdat je nooit geleerd hebt om met aardbevingen te leven.