Afgevaardigden van To Potami voor het eerst in het Parlement. Dat vraagt om een selfie.
De verkiezingen liggen 10 dagen achter ons en nog steeds is het wennen om “premier Tsipras” te moeten zeggen. Op die 10 dagen is er weinig gebeurd en toch veel veranderd. Op zich heeft de nieuwe regering nog geen echte veranderingen doorgevoerd, want elke verandering aan wetgeving moet door het Parlement worden goedgekeurd (tenzij je wettelijke decreten gebruikt, zoals Samaras regelmatig deed, maar ik zie Tsipras dat niet meteen doen). Dat zou vanaf vandaag misschien wel kunnen gebeuren: gisteren zijn de nieuwe Parlementsleden ingezworen, en vandaag wordt in een formele vergadering de nieuwe Parlementsvoorzitter Zoë Konstantopoulou beëdigd. Het wetgevend werk kan dan gaan beginnen.
Als de regering de beloften waarmaakt, dan zal de privatisering van de haven van Piraeus worden gestopt, maar ook verdere ontginning in de goud- en kopermijn van Skouries, en zal de TAIPED worden ontmanteld. Ambtenaren die in het kader van besparingsmaatregelen zijn ontslagen, moeten terug worden aangenomen. Riskante zaken allemaal, die in gaan tegen een mentaliteit die al tientallen jaren heerst in Europa: privatiseringen terugschroeven en de openbare sector weer groter maken, is niet meteen iets waar vele Europeanen begrip zullen kunnen voor opbrengen.
En begrip heeft de nieuwe regering nodig, als het opnieuw wil onderhandelen over de steun aan Griekenland en over de besparingen. Het zijn Tsipras zelf en vooral Yianis Varoufakis die de hort opgaan op zoek naar begrip. Het eerste waar iedereen het over had, was de vestimentaire keuze van de verkozenen van het Griekse volk. Matteo Renzi, de Italiaanse premier, gaf Tsipras zelfs een das. Opvallend bij het optreden van Tsipras: zijn Engels is spectaculair verbeterd. Dat hij in Brussel, Parijs en Rome is langs geweest, is veelbetekenend. De economieën van Italië en Frankrijk doen het niet bepaald goed, en als hij het begrip van die twee grote landen achter zich krijgt, wordt het gesprek met Angela Merkel (dat er vroeg of laat moet komen), misschien minder moeilijk.
This is Sparta
Varoufakis is ondertussen een heuse rockster geworden. Zijn meeting met Jeroen Dijsselbloem was redelijk beladen: het leek er op dat hij de voorzitter van de Eurogroep schoffeerde, maar in Londen, Parijs en Berlijn was hij behoedzamer. Hij vliegt van de ene hoofdstad naar de andere, in economy class telkens, en praat. Het mag niet veel lijken, maar er wordt toch ook wel naar Varoufakis geluisterd. En misschien is dat wel de bedoeling geweest. Want dit is allemaal slechts voorbereiding op de echte krachtmeeting: de eurogroep op 16 februari.
In Parijs kon Varoufakis rekenen op begrip (steun is misschien wat te veel gezegd). Zijn ambtsgenoot Sapin leek gewonnen voor een “new deal” met Griekenland, maar gaf tegelijk aan dat de bestaande overeenkomsten nog steeds geldig waren. In Londen had ik de indruk dat George Osborne niet goed begrepen had waarover Varoufakis het had. De Britten leken toch ook wel begrip op te brengen voor de situatie waarin Griekenland zich bevindt.
En dan kwam de ontmoeting waar heel Europa wellicht naar had uitgekeken: die met Wolfgang Schäuble gisteren. Het klimaat was niet slecht, maar afstandelijk. “We agree to disagree”, zei de Duitse minister van Financiën, “maar zelfs daar zijn we het niet over eens”, reageerde Varoufakis. De standpunten leken ver uit elkaar te liggen. Duitsland blijft vasthouden aan het feit dat het beter ging met Griekenland en dat het programma moet worden gevolgd. Hij wilde zelfs graag helpen, en 500 belastingscontroleurs naar Athene sturen.
Dat de belastingen nog steeds niet worden geïnd zoals het hoort, dat is bekend. Maar voor de Grieken kwam dit gebaar niet over als goede wil, maar als dat van een kolonisator. En Varoufakis ging er dan ook niet op in. Maar na de persconferentie kwam er een vraag van een journalist van de Efimerida Ton Syntakton die zei “bij elk omkoopschandaal in Griekenland, was er wel een Duits bedrijf betrokken”. Wolfgang reageerde met een filosofie uit zijn geboortedorp waar men de eigen drempel netjes houdt. Maar de vraag is pertinent, zoals blijkt uit dit artikel in Der Spiegel van een paar jaar geleden. De firma Hochtief, die de nieuwe luchthaven van Athene uitbaat, moest 500 miljoen euro aan de Griekse fiscus. Kwijtgescholden door Venizelos. Het zijn dit soort praktijken waar de nieuwe regering iets aan wil doen.
Tsipras legt drie rozen ter nagedachtenis van de geëxecuteerden door de nazis (Foto REUTERS/Alkis Konstantinidis)
Een heikel punt dat Varoufakis ter sprake bracht: de nazi-kaart. “Ik ga terug naar een land, waar de derde partij geen neonazi partij is, maar een nazi partij.” Hij ging zo ver als Griekenland vergelijken met de Weimar-republiek. Gewaagd, en misschien niet helemaal correct, maar het zullen wel woorden zijn die gaan blijven hangen. En misschien was dat wel de bedoeling.
Moest de eerste act van de nieuwe premier Tsipras, die vorige week 3 rozen neerlegde in Kaisariani, waar de nazis op 1 mei 1944 tweehonderd politieke activisten hadden geëxecuteerd, in dit licht worden gezien? Je kon het als een verwijzing naar de Duitsers interpreteren, maar ook als een herinnering voor de kiezers van Gouden Dageraad.
Varoufakis wees gisteren verder het besparingsbeleid, en vooral de hervormingen, niet van de hand. Hij vindt dat 65-70% van die hervormingen goed zijn. Het eerste water staat klaar om bij de wijn te doen.
Er mag misschien niet veel gebeurd zijn, maar het speelveld wordt stilaan opgesteld. Varoufakis is overigens een expert in Speltheorie, en toen bij voor de softwareontwikkelaar Valve werkte, had hij economische modellen ontwikkeld die stoelden op die speltheorie. Hij zal die kennis zeker nodig hebben om het spel op te volgen.
Overigens had hij een eerste zet in het tactische spel al een hele tijd geleden voorzien. Toen de ECB eergisteren besloot om geen Griekse staatsobligaties te kopen, was daarmee een mogelijke financiering voor de Griekse banken afgesloten. Niet onverwacht, zoals uit deze video van begin december blijkt:
Wat dit betekent voor Griekenland, is me niet helemaal duidelijk. Ik ben geen econoom. Ik weet wel dat alle Griekse banken nu hun toevlucht zoeken tot de ELA (Emergency Liquidity Assistance) om verder te kunnen werken. De banken hebben niet al te veel geld meer. Er is heel wat geld weggevloeid in december en januari (meer dan andere jaren, het heeft dus niet enkel te maken met het feit dat Grieken in december hun belastingen nog moesten betalen). Tegelijk geeft JP Morgan aan dat er geen liquiditeitsprobleem is bij de Griekse banken. Dus misschien is dit vooral een symboolhandeling van Draghi.
In ieder geval werd dit door een aantal Grieken als een chantagemiddel gezien. En prompt kwam er een reactie, via Facebook. “We laten ons niet chanteren, we zijn niet bang”. Dat was de slogan waaronder een paar duizend mensen gisteren de straat op kwamen. Tussen de 6000 en 8000 op Syntagma. Het was een vreemd gevoel: duizenden mensen die voor het parlementsgebouw stonden. De dranghekken waren weg, er was geen oproerpolitie, mensen konden tot bij de Evzonen komen, en zelfs op de trappen van het parlementsgebouw staan. Het kan allemaal, het gebeurde allemaal en het bleef rustig. Er was geen agressie, niets… Het deed allemaal weer wat denken aan 2011, toen de “verontwaardigden” de straat op kwamen
Een samenkomst om de regering te steunen, dat hebben we hier in Griekenland nog niet gezien. En het bleef niet beperkt tot Athene. Ook in Thessaloniki, Patras, Heraklio en Chania kwamen honderden, zoniet duizenden, de straat op. Volgende afspraak op 16 februari, bij de Eurogroep. Jawel, weer een oproep om de Griekse regering een hart onder de riem te steken.
Dank weer voor je berichtgeving, Bruno. Ja het is heel spannend wat er nu gebeurt. De nieuwe regering speelt natuurlijk hoog spel. Maar dat moet ook wel want we kunnen toch niet op de oude voet verder gaan. Nu is er een soort impasse ontstaan tussen de Griekse regering en de rest van Europa en ik ben heel benieuwd hoe die doorbroken kan worden. Ik hoop op steun voor de nieuwe regering uit andere hoeken. Positief is dat zoveel mensen in Athene en andere steden gisteren verzamelden. Ook in Parijs waren mensen op de been om hun solidariteit met Griekenland te tonen.
Zojuist vond ik een brief, ondertekend door 300 geleerden, zowel uit Europa als uit de Verenigde Staten, waarin steun betuigd wordt voor de plannen van Tsipras en Varoufakis.
Misschien wel interessant:
http://blogs.mediapart.fr/en/edition/english-club/article/050215/scholars-appeal-greece
Steun voor deze regering…een van de mooiste dingen die ik de laatste jaren heb gehoord…
Ik ging vandaag even langs de Deutsche Bank om te vertellen dat ik geen zin had mijn lopende leningen af te betalen. Het geld dat ik leende voor verbouwingen heb ik spijtig genoeg naar het casino gedragen. Ik vind dus ook dat de bank geen recht heeft op terugbetaling. Ik heb het immers niet kunnen besteden voor mijn verbouwing.
Ik was vrij verontwaardigd over hun botte reaktie. Ik heb ook mijn trots.
Helpen ze mij niet, dan stap ik naar de concurrentie.
Mijn familie steunt me volledig in mijn opzet. Ook lieve bekenden uit het casino geven mij gelijk
Zeker nu ik van vakbond veranderde moet er schot in deze zaak komt. Mijn geduld raakt op.
Je zou er nog fascist vandoor worden.
Dit is niet spannend. Varoufakis is de enige de weet waar het over gaat en die weet wat er gezegd moet worden en op welke manier. De rest (zowel binnen GR als binnen de EU) weten dit niet en zijn slechts ‘marionetten’. En het belangrijkste van alles: Varoufakis amuseert zich. Hij is volledig in zijn element en kent de grondstof van binnen & van buiten. De andere marionetten daarentegen … .
Laat Varoufakis maar zijn ding doen. Tot nu toe heb ik nog niemand gehoord die zei “Varoufakis? Die weet niet waar hij het over heeft”. Misschien (_hopelijk_) komt er een tijd dat we allen terug naar GR kunnen verhuizen omdat het daar terug stukken beter gaat :)!!! Dat zou toch al helemaal mooi zijn 🙂 🙂 🙂
Leuk verhaal Penimeni…met een zekere grond van waarheid, maar het mag nu toch duidelijk zijn dat we dit op wat groter Europees en zelfs wereldniveau moeten bekijken. En dat is de laatste dagen tot heel wat machtpiepers doorgedrongen. In Nederland zelf bestaat ook iets: schuldhulpverlening….een loffelijk streven… kunnen we misschien iets van leren…in het onderhavige geval. http://www.gemeenteloket.minszw.nl/dossiers/werk-en-inkomen/schuldhulpverlening/de-nieuwe-wet.html
Penimeni, de vergelijking is niet terecht vind ik, want ten eerste zeiden die banken:
toe maar, leen maar, we nemen dit risico. Dat zeiden ze niet tegen de doorsnee Griek, maar tegen politici. Daar was een flinke party aan de gang, waar echt niet iedereen (evenveel) van heeft gegeten. Als banken risico’s nemen, mogen ze van mij ook meebetalen als het fout gaat.
https://decorrespondent.nl/2424/Twee-crisissprookjes-voor-het-slapengaan-met-voorleesinstructies/62127120-f876495e
Ik slinger ook maar wat tussen hoop en twijfel, maar mij ontbreekt het aan signalen uit Grienland dat men echt inzet op verandering. Uitzondering: enkele symbooldossiers, zoals het stopzetten van de privatisering van de haven.
Privatisering hoeft ook niet per definitie slecht te zijn. Het mag enkel geen voorwendsel zijn om politieke vrienden een cadeau te doen.
Het wordt voor de Europese leiders ook steeds moeilijker om aan hun kiezers te verkopen dat er nog enkele miljarden verdwijnen. Het geld dat de banken redde of in bodemloze Griekse putten verdween is in eigen land niet geïnvesteerd in gezondheidszorg of onderwijs. Onze wegen liggen er stilaan treurig bij omdat de centen ontbreken.
De boodschap van Syriza moet dan ook maar niet te arrogant worden.
kom kom iedereen heeft schuld van geldnemer tot geldschieter … de geldschieters wisten maar al te goed dat Griekenland het geld niet kon terug betalen van voor de crisis tot nu, en als ze het niet wisten moesten ze maar hun werk beter hebben gedaan… nu krijg je nog geen lening voor een tv laat staan voor een heel land te redden… en denk daar aan, niemand deelt zomaar geld uit laat u niks wijs maken… ik kan niet geloven hoe stom de meeste duitsers en Nederlanders zijn die denken dat hun land zomaar geld uitdeelt… je moet eens de reacties lezen op sommige forums niet te geloven … dat ze maar eens in hun eigen verleden kijken en dan heb ik het over de duitsers die in het verleden financiële steun hadden gekregen na de oorlog en wie hun schuld had kwijtgespeeld eind jaren 50..
@Bea, dat zegden de banken wel tegen de doorsnee-Griek; daarom dat zovelen tot over hun nek in de schulden zitten en bv IKA en belastingen niet meer betaalden. Enkel vorige maand is er voor milarden aan private leningen niet afbetaald omdat de mensen hoopten dat Syriza hun schulden zou ‘kwijtschelden’… Ik zeg niet dat iedereen nu maar moet boeten, dat lost niets op, maar we moeten ook niet doen alsof de Grieken zelf (Yiannis-met-de pet) onschuldig zijn, want dat zijn ze niet… toen ik hier in 2001 aankwan wsit ik niet wat ik zag… de luxe waarin de mensen in Griekenland leefden was bv in Leuven ongezien… ik had een goed loon, maar ik kon mij die levensstijl niet permitteren. Later begreep ik dat dat allemaal met geleend geld gebeurde, leningen die ooit, misschien, wellicht nooit konden worden afbetaald ‘en tegen dan moet de regering maar voor ons zorgen’ – dat was wel zo een beetje de mentaliteit… of niet?
Jammer ook dat het meest positieve voorstel – nationaliteit voor alle 2de-generatie migranten – al is afgevoerd na protest van ANEL…
@Sakis (1), laten we hopen dat het plan er werkelijk is. Want intellectueel dom waren ook V’s voorgangers niet denk ik. Ik las ergens dat er de komende dagen arrestaties worden voorbereid van ‘oligarchen’ en politici – dat zou dan een argument zijn om voor meer tijd te pleiten…
@Sakis (2): ik hoop dat je het cynisme van je houding inziet (laat de anderen even de kastanjes uit het vuur halen, en wanneer het lekker warm is kom ik ook terug om ‘mijn plaats’ op te eisen)
@Sakis (3): veel Grieken met kapitaal buiten Griekenland kunnen niet wachten tot de drachme terug is.
Er wordt nogal gemakkelijk gerefereerd naar het Marshallplan dat na de oorlog Europa moest helpen recht te krabbelen.
Wie echter zijn geschiedenis kent, weet dat ook hier voorwaarden aan gesteld werden. Zo dreigden de Amerikanen verschillende malen de hulp aan bepaalde landen op te schorten wanneer niet naar de Amerikaanse pijpen gedanst werd. Je kan ook moeilijk zeggen dat het geld niet nuttig besteed werd.
Wanneer je stelt dat de bankiers te gemakkelijk geld leenden, hoewel ze wisten dat ze hier niks van terugzagen, dan moet je ook aanvaarden dat ze nu hun lesje geleerd hebben en niet in dezelfde val trappen.
Het Duitse voorstel om 500 belastingontvangers te sturen, hoeft niet als koloniale bemoeienis gezien te worden. Noem het adviseurs die weten hoe een moderne administratie op poten gezet wordt en het plaatje ziet er al heel anders uit. Maar wie weet hoeveel lijken er dan nog uit de kast vallen. Afwijzen duidt ook niet direct op de wil om iets te veranderen.
Wacht even Hans, ik had het ‘sprookje’ van Penimeni opgevat als vergelijking met de Griekse overheid die onverantwoord heeft geleend in het verleden van, zoals we achteraf allemaal hoorden, voornamelijk Franse en Duitse banken, de staatsschulden dus die in G’land vergeleken met andere landen heel hoog zijn. Die geldstroom van noord naar zuid-europa , dat was een risico die in de bankensector genomen is, gaat het goed dan worden er bonussen uitgekeerd, maar als het fout gaat? Ik wist voor de crisis vrijwel niks over geldstromen en leningen tussen landen en Yiannis met de pet waarschijnlijk ook niet. Je zou kunnen verdedigen dat burgers moeten opdraaien voor de fouten van hun gekozen politici, maar er was ook een andere partij, de banken, die maken een inschatting met een hoger of lager risico en daaraan verbonden een hogere of lagere winst. Zij hebben fouten gemaakt. Misschien dachten ze dat er binnen de euro geen gevaren bestonden (dit is mijn eigen gedachte) en er kon natuurlijk goed verdiend worden. Ze kregen te maken met een failliet land, maar om zelf uit de problemen te blijven kregen wij die enorme leningen in onze schoenen geschoven.
Een ander verhaal is private schulden, die bij mijn weten in G’land relatief laag zijn vergeleken met andere landen, maar ik heb geen tabelletje bij de hand.
In N’land is dat precies andersom, lage staatschuld/hoge private schulden.
T’ kump good, det weit ich zeker …. gelijk ze in limburg zeggen :)…. daar zorgt merkel wel voor 🙂
Honderd jaar geleden stelde August Vermeylen :
” Eerst Vlaming zijn, om Europeër te worden”.
Naar analogie stel ik :
“Eerst Griek zijn, om Europeër te worden”.
Want de huidige Griek moet nog zijn echte identiteit ontdekken en waarmaken, en dit heeft hij nog niet want hij is , tot de dag vandaag, nog een Ottomaans afkooksel.
Cynisme is dat niet maar wel zorgen voor een familie ;). Uiteindelijk draait de wereld door. Crisis of niet.
En moesten we nu eens proberen om noch Griek, noch Vlaming of Nederlander en al zeker geen “Europeër” te zijn (wat dat ook zou mogen betekenen). It isn’t hard to do, nothing to kill or die for, enz.
Ina, Griekenland zit op dit moment in de schuldhulpverlening: er zijn schulden kwijtgescholden, rentetarieven zijn sterk verlaagd en er zijn gunstiger voorwaarden voor terugbetaling afgesproken.
Om een schuldhulpverleningstraject goed af te ronden is één ding essentieel: de schuldenaar houdt zich volledig aan de afspraken. Zo niet, dan volgt alsnog het faillissement.
@kaliopi ik als Griek, Kretenzer noem me hoe je wilt ik ben trots op wat ik ben en hoe ik ben en als je vindt dat de Grieken nog een ottomaans afkooksel zijn …. awel dan ben ik trots dat ik een ottomaans afkooksel ben…. en gelijk onze nieuwe minister van economie mr varoufakis zegt Δεν το ξÎÏατε; Είμαι ΕβÏαίος. Είμαι και Παλαιστήνιος. Και ΓεÏμανός. Και Ινδός. Και Ρωμά. Και ÎιγηÏιανός. Για αυτό είμαι Έλληνας! didn’t you know i’m jewish i’m palestinian i’m german i’m indian i’m roman i’m nigerian this is why i’m Greek varoufakis
Het voorstel om de terugbetaling te koppelen aan economische groei, lijkt de logica zelve, want zoals het gezegde gaat: een kale kip kan men niet plukken. Dit systeem werd ooit ook toegepast voor Duitsland zelf bovendien. Of er ook nog meer schuldkwijtschelding volgt voor Griekenland, blijft maar zeer de vraag.
Er worden naar aanleiding van deze situatie vandaag vaak paralellen getrokken met het naoorlogse Duitsland. Duitsland kreeg op de schuldenconferentie van Londen (1953) kwijtschelding van vooroorlogse schulden, en van leningen die werden toegekend in het kader van het Marshallplan. Ook Griekenland ondertekende dit verdrag. Over de gedwongen oorlogsleningen die door de nazi’s werden opgelegd aan de nationale bank van Griekenland werd nooit meer met een woord gerept, en ook niet over de zogenaamde oorlogsreparaties, maar we mogen verwachten dat dit nog zeker aan bod zal komen. Manolis Glezos, die ooit de swastika van de Akropolis naar beneden haalde, heeft die taak op zich genomen binnen het Europees parlement.
Hieronder nog wat interessant leesvoer, er zijn ongetwijfeld nog meer artikels over te vinden:
https://decorrespondent.nl/2385/De-geschiedenis-leert-wat-de-Grieken-willen-is-heel-redelijk-en-wat-de-Duitsers-willen-hypocriet/61127550-a5cb5ea1
http://fd.nl/economie-politiek/1091703/griekenland-wil-gelijke-behandeling-als-naoorlogs-duitsland
Nog eentje: http://www.vn.nl/Archief/Buitenland/Artikel-Buitenland/Het-spel-dat-de-Grieken-spelen.htm
Blufpoker langs de kant van europa, ze weten dat dit het enige zinnig scenario is. No worries, komt in orde. Tsipras en Varoufakis maken indruk 🙂
Als Griekenland zich tot nu toe betrouwbaar had getoond, was het plan om e.e.a. afhankelijk te maken van de economische groei een hele goede stap geweest.
Helaas worden de cijfers vastgesteld door het Griekse statistische bureau. Dat zelfde bureau dat de cijfers aangeleverd heeft op basis waarvan Griekenland lid kon worden van de Euro.
En Griekse regeringen hebben tot nu toe alles gedaan om gemaakte afspraken niet uit te voeren.
http://www.thepressproject.net/article/53896
….voorgaande Griekse regeringen samen met troika : echt een betrouwbare combinatie……..
Oh ja, Frankrijk en Duitsland hielden zich als eersten niet aan de regels en wensten geen inmenging van Europa in hun binnenlandse zaken…
http://www.europa-nu.nl/id/vixjd3r47zly/nederland_en_de_europese
Blufpoker spelen met rotkaarten en de overkant van de tafel weet dat???
Dat is geleden van de Amerikaanse inval in Irak, toen de geweldige Comical Ali zijn alternatieve kijk op het dagelijks verloop van de strijd gaf.
Ik begin stilaan te geloven dat het toch niet zo goed gaat aflopen.
De vraag is wie rotkaarten bezit. De EU met hun struisvogelpolitici? En wie gaat er op lange termijn beter van worden?