Wegens een waanzinnig druk werkschema, is het er niet van gekomen om hier ook maar 1 letter te posten. Ondertussen zijn we al ruim 1 maand verder, na de historische verkiezingsuitslag van 25 januari, en het is een goed moment om al een keertje de balans op te maken. Er is al veel gezegd en geschreven, maar waar staan we nu eigenlijk? Ik heb geprobeerd om het overzicht te behouden, maar makkelijk was het zeker niet. Even recapituleren.
Yanis Varoufakis heeft van de eurogroep verkregen dat Griekenland co-auteur mag zijn van de maatregelen die Griekenland zal nemen om het programma van de noodlening de komende vier maanden af te werken. De eurogroep-vergaderingen duurden lang, er was spanning, er was zelfs sprake van een bijna-handgemeen tussen Varoufakis en Dijsselbloem, maar er moeten heel wat korrels zout bij de berichtgeving van de voorbije dagen worden gedaan. Iedereen heeft zijn eigen interpretatie van het resultaat, en ik ben geen uitzondering. Mijns inziens is de Griekse kant er in geslaagd om de deur toch wel een beetje op een kier te zetten. Het besparingsbeleid moet weliswaar verder worden gezet, maar Griekenland kan toch wel een paar belangrijke accenten leggen en heeft een aantal taboes bespreekbaar gemaakt. Het primair overschot op de begroting ligt niet meer vast op het onrealistische 4,5% en Griekenland krijgt de ruimte om een deel van de aangekondigde maatregelen uit het regeringsprogramma van de regering Tsipras uit te voeren de komende 4 maanden. Daarna volgt er een evaluatie en misschien komt er een nieuw programma. U leest de tekst van de overeenkomst met de eurogroep hier (PDF document).
De houding van Varoufakis tijdens de onderhandelingen viel niet bij iedereen even goed. Hij werd omschreven als arrogant, betweterig en vol van zichzelf. Het is een feit dat de Europese partners niet gewend waren van zo iemand voor zich te zien. Varoufakis verkondigt al jaren dat het medicijn dat aan Griekenland wordt toegediend, zo succesvol is dat de patiënt er dreigt aan te bezwijken. Wanneer het over Varoufakis gaat, hoor ik echter zelden iemand iets zeggen over de essentie, maar wel over hoe de man zich kleedt, hoe hij zich gedraagt en zo meer. Het is best wel mogelijk dat hij overtuigd is van zijn eigen gelijk, maar tot nu toe heeft nog niemand hem betrapt op een fout.
Wat de overeenkomst betreft: die is bijzonder vaag en biedt zeer veel ruimte tot interpretatie. Dat zorgt er natuurlijk voor dat beide zijden vinden dat ze het gelijk aan hun kant hebben. Griekenland vindt dat het een aantal nieuwe accenten kan leggen. Europa vindt dan weer dat Griekenland het hoofd heeft moeten buigen en het programma dat voordien is afgesproken, ten volle moet uitvoeren. Wellicht is dat de definitie van een compromis: beide kanten zijn er blij mee en zien het als een overwinning. Volgens bronnen zouden het vooral Spanje en Portugal zijn geweest die het Griekenland moeilijk hebben gemaakt tijdens de onderhandelingen, omdat de politici van die beide landen aan hun kiezers moeilijk gaan kunnen verkopen waarom er toegevingen moeten worden gedaan aan Griekenland, terwijl ze zelf niet 1 toegeving hebben verkregen.
Over naar de Griekse realiteit: de Grieken zelf zijn over het algemeen best tevreden met de manier waarop er is onderhandeld en over het resultaat dat Tsipras en Varoufakis hebben behaald. Tsipras kan op de goedkeuring van ruin 50% van de Grieken rekenen. 80% van de Grieken staat achter de taktiek van de regering en 70% achter Varoufakis. De Grieken wilden verandering in het beleid en wilden tegelijkertijd in de euro blijven. Er is onderhandeld met die positie in het achterhoofd.
Maar er is gemor. Binnen de partij SYRIZA, die een coalitie van verschillende kleinere stromingen is, was lang niet iedereen blij met het resultaat van de onderhandelingen. Er zou meer in gezeten hebben, en als dat niet het geval was, zou een breuk met Europa een betere oplossing zijn geweest voor die strekkingen. De voorbije dagen zijn er flink wat partijtoppen geweest, heeft de parlementaire fractie van SYRIZA een marathonzitting achter de rug gehad, en was er dus gemor. Zo veel gemor blijkbaar, dat Tsipras de verlenging van het programma van de noodlening met 4 maanden, niet ter stemming voor het parlement wil brengen. Dat klinkt niet goed. Het wijst op een mogelijke vrees dat de overeenkomst weggestemd zou worden door een belangrijk deel van de parlementaire fractie. Sowieso was er in de vergadering van die fractie al wel onenigheid. Tsipras kan zijn deal met Europa makkelijker verkocht krijgen aan de Griekse bevolking dan aan zijn eigen achterban.
Verder zou er binnen SYRIZA ook wel wat gemor zijn over het feit dat Tsipras wil dat het wagenpark wordt ingeperkt. Sommige parlementsleden vinden dat ze niet zonder wagen kunnen. Daar moet nu ook een compromis voor worden gevonden.
Ondertussen schuimt Yanis Varoufakis werkelijk alle zenders af, en geeft dagelijks talloze interviews. Het is mogelijk dat de publieke opinie zo veel mogelijk moet worden bespeeld, maar het is natuurlijk wel koren op de molen van diegenen die vinden dat de man bijzonder ijdel is. Zelf heb ik het gevoel dat hij een beetje een bliksemafleider is, terwijl de regering in de achtergrond probeert toch werk te verrichten.
En dat werk begint. Er komt wetgeving die zal toelaten dat mensen meer ruimte krijgen om hun achterstallige belastingen te betalen. De belastingsdiensten leggen een databank aan met informatie over bankrekeningen, leningen, aandelen, pleziervaartuigen en dergelijke meer. Bedoeling is om te zien of de belastingaangiftes kloppen met de cijfers die op die manier worden verkregen. Privatiseringen die zijn afgerond, blijven van kracht, maar nieuwe privatiseringen moeten vooral zorgen dat Griekenland er een voordeel aan heeft. Het verkopen van openbare bezittingen aan spotprijzen, moet ophouden. De voormalige openbare omroep zou terug open gaan. Bij openbare aanbestedingen mogen de Duitse bedrijven die in het verleden zijn betrapt op het geven van steekpeningen, niet langer meedingen. De belasting op onroerend goed ENFIA zal worden vervangen door een belasting die zwaarder zal doorwegen voor mensen die het breder hebben. Het klinkt allemaal wel goed, maar het is nog niet concreet. En de tijd tikt.
Ondertussen zit Griekenland met een cashflow probleem. Tijdens de onderhandelingen met de eurogroe, vloeide er heel veel geld weg uit de Griekse banken. Rapporten in buitenlandse media maakten gewag van gepensioneerden die duizenden euro’s zouden hebben afgehaald. Ik heb er mijn twijfels bij. Gepensioneerden met veel geld? Lijkt niet echt te kloppen: het was vooral geld uit het bedrijfswereld en van de oligarchen dat naar het buitenland verdween. Daar zou het blijven staan tot de situatie stabieler wordt in Griekenland. Mensen zijn ondertussen ook gestopt met het betalen van belastingen omdat ze verwachten dat de nieuwe regering die niet langer wil innen. Maar het gaat om belastingen voor het jaar 2014. Die moeten wel nog worden betaald. Het is nu een hele klus om dat de mensen duidelijk te maken, na de electorale retoriek.
Kameraad Koutsoumbas schuilt tegen de regen en predikt voor de bekeerden
Ondertussen komen er mensen op straat die protesteren tegen de deal die Varoufakis heeft gesloten met de eurogroep. Afgelopen donderdag was dat een afvaardiging van de communistische partij ANTARSYA. Het ging om ongeveer 200-300 mensen. In normale omstandigheden zou geen hond daar aandacht aan schenken, maar de ogen zijn nu eenmaal gericht op Athene. Diezelfde avond waren er rellen in Exarcheia. Dat maken we wel vaker mee, maar de media legde meteen de link met SYRIZA. Diegenen die wij anarchisten noemen, zouden aanhangers van de harde kern, de radicale linkerzijde van SYRIZA zijn. Ik kan het niet bewijzen, maar mijns inziens zijn dit gewoon de traditionele relschoppers die nu de grenzen willen testen met de oproerpolitie, die nu orders heeft gekregen om op een heel andere manier op te treden. Vrijdag kwam de KKE de straat op, om te protesteren tegen de overeenkomst met de eurogroep, die volgens hen een nieuw memorandum was. Ik was er bij. 1500 mensen wisten ze op te trommelen. Ze hadden hun eigen televisieploeg bij zich, die de bijeenkomst zo in beeld zette alsof er 10 keer zo veel mensen waren
Het Duitse weekblad Focus meent verder te weten dat minister van Openbare Orde Panousis zou hebben gedreigd om duizenden vluchtelingen papieren te verstrekken zodat ze Europa zouden kunnen “overspoelen”. Iets dergelijks heb ik hem niet horen zeggen, maar ik kan natuurlijk niet alles volgen. Panousis wil echter niet dat de vluchtelingen worden opgesloten in omstandigheden zoals hieronder, in het opvangkamp van Anmygdaleza, of in het politiebureau van de vreemdelingenpolitie in Petrou Ralli (deze beelden kunnen niet genoeg worden verspreid).
Hoe zit het met de coalitiepartner ANEL (Onafhankelijke Grieken)? Die zorgen voor weinig “problemen” maar parlementslid Nikos Nikolopoulos (die met een tweet de premier van Luxemburg heeft beledigd om zijn geaardheid) had gisteren in zijn televisieprogramma (narcisme vereist dat je zo veel mogelijk op TV komt) een telefonisch interview met Ilias Kasidiaris, de gevangen gezette woordvoerder van Gouden Dageraad. De periode van 18 maanden voorhechtenis van deze sujetten is weldra om en ze mogen weer vrij de straat op, tot hun proces begint midden april. Dat je dit soort figuren een spreekbuis geeft, als parlementslid van een coalitiepartij, is op zijn minst merkwaardig.
Ik vergeet zeker nog een heleboel dingen, want het is onmogelijk bij te houden wat er allemaal gebeurt. Ik raad u aan om mijn tweets te volgen. 1 ding is duidelijk: deze regering heeft ongelofelijk veel werk. En heel weinig tijd. De druk is enorm, van binnen en van buiten. Premier Tsipras moest zaterdagavond al naar het ziekenhuis worden gebracht wegens oververmoeidheid. De druk vanuit Europa, vanuit de eigen achterban, vanuit de Griekse media die draaiende worden gehouden met geld van de oligarchen die in het vizier van de partij zijn gekomen, is niet min. Op papier ziet het er allemaal goed uit. In de praktijk zullen we moeten afwachten wat het wordt. De verwachtigen zijn zo hoog gespannen, dat niemand zal krijgen waar hij op hoopte. De bevolking geeft deze regering redelijk wat krediet. Maar als SYRIZA niet slaagt, dan weet ik niet wat er kan volgen, maar een terugkeer naar wat we voordien hadden, zit er niet in. Beter zal het dan zeker niet worden.
Er is iets aan het bewegen in Griekenland, dat is zeker. Voorlopig nog steeds het voordeel van de twijfel. Het is niet omdat er in de kamer een fris papierke aan de muur komt dat de kamer veranderd is.. Het zit hem in de fundamenten van het huis en voorlopig kan ikzelf geen spoor van enige visie ontwaren. Dat veel Grieken menen dat zij hun belastingen 14 niet moeten betalen wekt bij mij geen verwondering, weer een uiting van een mentaliteit en dat het gezwel diep zit. Zachte helers maken stinkende wonden. Tsipras en medewerkers menen het zonder twijfel goed en werken ononderbroken om uit het moeras te komen ( en dat is nieuw) maar ik vrees dat zij zichzelf zullen tegenkomen in een hoekje waar niemand wil zitten. De verwachtingen liggen op basis van de beloften veel te hoog en kunnen op korte termijn niet worden ingelost voor hen die hulp nodig hebben. Zij die wel fondsen hebben zien dat er niets meer te rapen valt en zullen letterlijk uitvlaggen met hun fondsen onder de arm. Slotsom.. Niemand tevreden… Een scenario die ik Griekenland zeker niet toewens en al zeker geen Grexit die alles nog erger zou maken.
Zoals ik reeds schreef “het voordeel van de twijfel” en ik ben er niet gerust in…
Ondertussen heb ik kunnen terugvinden dat Yiannis Panousis inderdaad gezegd, in eigen naam, heeft dat Griekenland het Schengen-verdrag zou moeten verbreken en papieren zou moeten geven aan 300.000 asielzoekers, als Europa niet meewerkt om het probleem aan te pakken.
Zie DIE WELT : “Genug geschwaetzt – was Varoufakis jetzt tun muss”
Even aanvullend: http://www.welt.de/wirtschaft/article138022944/Genug-geschwaetzt-was-Varoufakis-jetzt-tun-muss.html
Zie DIE WELT : “Ifo-Chef raet Griechen zum Konkurs”
Nauwelijks nieuws: dat zegt hij al jaren.
Een goed overzicht Bruno. Er gebeurt zoveel dat het echt een huzarenstuk is om een duidelijk en volledig overzicht te schrijven.
Het blijft echt wel spannend met deze regering. Ze komen veelbelovend over en lijken een visie te hebben maar geen duidelijke strategie. Ik bedoel ermee dat ze tenminste mij de indruk geven te weten wat ze willen maar ik kan geen hoogte krijgen of ze wel weten hoe ze het allemaal gaan doen.
Ik baal zelf altijd erg van mensen die vol zijn van zichzelf, narcisten en macro-ego’s maar die Varouf kende ik eerst van zijn publicaties die ik het laatste halfjaar heb doorgeworsteld. De indruk die ik daaruit heb gevormd over de man is één van meer integriteit, intelligentie en objectiviteit dan wat nu de media ons voorschotelt (Of wat de media van hem gemaakt heeft? Of wat hij geworden is?).
Varoufakis weet waarover hij spreekt
Zie SUEDDEUTSCHE ZEITUNG : “Tsipras bittet Juncker um Hilfe”
Zie ook DIE WELT : “Juncker lehnt Tsipras’ dringende Gespraechsbitte ab”
“bittet um Hilfe” of hoe de media de kracht van het woord gebruikt om een idee over iemand bij haar publiek te vormen. In vele gevallen houdt de Journalistiek zich al lang niet meer bezig met objectieve berichtgeving en duiding maar met wel met Semantiek.
Zie dan eens METRO : “De kas van Athene is bijna leeg”
En HET LAATSTE NIEUWS : “Griekse staatskas bijna leeg”
Of wat dacht je van DE STANDAARD : “Athene zit op zwart zaad” ?
En van HET BELANG VAN LIMBURG : “Grieken kunnen eindjes niet meer aan elkaar knopen” ?
ja kaliopi, men kan in sprookjes geloven maar ze bestaan écht niet !
Ja, René, en wanneer zullen de Grieken geloven dat sprookjes niet bestaan ?
Sprookjes bestaan toch, hoe zouden ze kunnen verteld, verhaald of geschreven worden als ze niet bestaan? Het eigenlijke feit dat men sprookjes kent betekent dat ze bestaan.
Een mooie quote van G. K. Chesterton over sprookjes:
“Fairy tales do not tell children the dragons exist. Children already know that dragons exist. Fairy tales tell children the dragons can be killed.â€
Nu zijn we goed bezig… of niet.
http://www.hln.be/hln/nl/943/Consument/article/detail/2242770/2015/03/06/Grieken-zetten-studenten-en-toeristen-in-als-undercover-belastingspionnen.dhtml
@Achilles,
een mooi initiatief. . Eén vraag, wordt dat in het zwart betaald?
Kalliopi, als je even gaat denken als journalist dan weet je dat dit feit voldoende spektakelwaarde heeft om in de krant opgenomen te worden. Logisch dat alle kranten het toch gaan berichten.
De vraag is of het echt wel een grote nieuwswaarde heeft? Ik bedoel maar, het is toch niets nieuws dat er geen geld is, dat de overheid op droog zaad zit, het water aan de lippen staat en hoe dat men het ook wil spektakeliseren . Elke regering in nood doet er alles aan en onderneemt allerhande acties om een oplossing te vinden. Of het publiek van elke (binnen heel de context toch) relatief kleine actie op de hoogte moet gebracht worden?
Is het feit betekenisvol of wordt er een semantisch woordenspel gespeeld ? Wordt er geen betekenis en daardoor een sfeer gecreëerd? Door het gebruik van de juiste woorden en zinnen creëer je een stemming en dring je onbewust een mening op. Daar gaat journalistiek nu over en niet over objectieve feitenweergave, in context plaatsen en duiding om feiten beter te begrijpen. Ik mis heel sterk degelijk genuanceerd onderzoeksjournalistiek. Media bulkt van voorbeelden van veralgemeningen, clichés, vooroordelen, hypokretie, leedvermaak, verharding, stemmingmakerij, … en ik kan zo nog wel even verder.
Yanis maakt zich blijkbaar sterk dat hij er zou in slagen miljarden te recuperen uit de bestaande belastingontduikingen (sigaretten, brandstof, zelfstandigen, handelszaken,…).
Voor wat betreft sigaretten en brandstof alleen droomt hij van een recup van 2.5 miljard.
Ook zou hij “de rijken” willen aanpakken.
Wie gelooft deze beweringen?
En hoe zullen de Grieken reageren als de huidige regering het besparingsprogramma moet blijven verder zetten ???
Zie DE TIJD : “We moeten de Grieken met hun neus in de realiteit duwen”
@Kaliopi, als je dan toch zo graag krantenkoppen post, wil je ons dan het plezier doen om de links er bij te zetten?
Zoals je ‘t nu doet, hebben je bijdragen weinig waarde, vind ik. Je kunt net zo goed slogans posten.
T’es toch wel just he, Kaliopi
Toch even meegeven…
Europa dan. Als bestuurder bij de ECB hebt u Griekenland wel mee voor een voldongen feit gesteld: keihard besparen. Heeft die strategie niet gefaald?
Coene: ‘Griekenland had een enorm begrotingstekort en groot competitiviteitsprobleem opgebouwd in aanloop naar de crisis. Dat lijkt men te vergeten. Toen het land niet meer aan geld raakte op de markt, heeft Europa dat voorgeschoten. Anders was het nog in een veel ergere situatie terechtgekomen.’
Hebben de besparingen die Europa in ruil vroeg de situatie niet erger gemaakt dan moest?
Coene: ‘Griekenland zit in de eurozone, dus het kan zijn munt niet devalueren om concurrentiekracht terug te winnen. Dus moet het op een andere manier. Politiek heeft dat andere implicaties, ik besef dat. Maar Spanje, Portugal en Ierland hadden gelijkaardige problemen, zij het in mindere mate, en zij hebben wel hervormd. Met succes. In het geval van Griekenland hadden we misschien de besparingen iets beter kunnen spreiden, maar dan stoot je dikwijls op besparingsmoeheid. En we hadden misschien meer aandacht moeten hebben voor de ontwikkeling van economie, de bestrijding van corruptie en de inning van belastingen. Maar er zijn geen wondermiddelen.’
Is de last voor de Grieken niet gewoon te zwaar? Een schuldgraad van 170 procent, daar raken ze toch nooit onderuit?
Coene: ‘Dat is het probleem niet. Het komt erop aan dat je de groeidynamiek van dat land weer aan de praat krijgt, zodat ze finaal hun schulden kunnen terugbetalen. Of dat nu binnen 30 of binnen 50 jaar is niet belangrijk.’
De Grieken hebben nu al politici verkozen die een radicaal andere weg uit willen.
Soms vraag ik me af: wat doen de Grieken nog in deze constellatie? Als ze echt zeggen wat ze denken, dan weet ik niet hoe het nog kan werken.
Coene: ‘Ik geloof niet dat er een radicaal andere weg is. Syriza heeft beloftes gedaan die het niet kan houden. Als ik sommige uitspraken van hun ministers hoor, vraag ik me af: wat doen de Grieken nog in deze constellatie? Als ze echt zeggen wat ze denken, dan weet ik niet hoe het nog kan werken. Dan moeten de Grieken zelf hun conclusies trekken. Kijk, als ze hun economie weer aan de praat willen krijgen, zijn structurele hervormingen absoluut nodig.’
Wat als die onwerkbaar zijn voor een samenleving?
Coene: ‘Onwerkbaar bestaat niet. Het gaat over een keuze die een samenleving moet maken. Zeg mij: vanwaar moet het geld komen als de Grieken niet willen hervormen en de andere Europese landen niet willen betalen? Hervormen is de enige weg.’
En als ze blijven weigeren?
Coene: ‘Dan moet je ze met de neus op de realiteit duwen en zullen ze snel begrijpen dat ze bedrogen werden met valse beloftes. Wat ik bedoel? Dat ze hun plan trekken en tonen hoe ze het willen doen. Tot nu toe hebben de Grieken, ondanks alle retoriek, zich zeer redelijk gehouden. Ze hebben nog altijd geen stappen gezet die de zaken onmogelijk maken. Maar ik zeg u: als ze uit de euro stappen, wordt het tien keer erger voor hen. Tien keer. Dan gaan ze pas zwarte sneeuw zien.’
U kunt dat zeggen, maar ondertussen rukken de populisten in heel wat Europese landen op. Kijk naar het succes van Podemos in Spanje.
Coene: ‘Spanje heeft al hervormd. En misschien zullen de Spanjaarden zien wat er met Griekenland gebeurt en daar alsnog lessen uit trekken.’
Het is een serieus probleem dat de realiteit van de Grieken niet gekend is bij velen in west Europa.
Griekenland heeft meer hervormd dan eender welk ander Europees land. Ik zou van Coene graag willen weten welke andere “structurele maatregelen” hij nodig acht. Er komt geen hond investeren in Griekenland omdat je niet weet of het land in de euro kan blijven of niet. En misschien is de Griekse regering verantwoordelijk voor die onzekerheid, maar de rest van Europa gaat bij deze absoluut niet vrijuit.