Ik hoor de laatste tijd wel vaker dat de nieuwe Griekse regering ongehoord populistisch is en de schuld van Griekenlands problemen steevast bij de anderen legt, maar dat ze zelden de hand in Griekse boezem steekt. Het is mijns inziens voer voor historici en niet voor ideologen, maar natuurlijk ligt de oorzaak van een heel groot aantal problemen in Griekenland zelf. Dat zal niemand ontkennen, zelfs de huidige Griekse regering niet (met uitzondering misschien van een paar individuen). Maar een korte geschiedenisles leert ons toch ook dat een aantal factoren buiten Griekenland ook niet vrijuit gaan. Ik kan u ten zeerste dit artikel aanraden dat kort de geschiedenis van de verschillende Griekse bankroeten beschrijft.
In dit kader moet ook het initiatief gezien worden van parlementsvoorzitster Zoë Konstantopoulou. Die heeft een commissie opgericht die een audit moet uitvoeren van de Griekse schuld, om te zien welk deel “odious debt” is (ik kan er maar geen goede Nederlandse term voor vinden), welk deel illegale schuld is, en welk deel onwettige schuld is. Bedoeling is om er voor te ijveren om de onwettelijke schuld kwijtgescholden te krijgen. Er is een Europese regeling die voorschrijft dat lidstaten dit een structurele aanpassing doormaken, deze audit moeten uitvoeren. Griekenland valt in dat geval zeker in deze categorie, maar de vorige regering hebben steeds verzuimd om deze audit uit te voeren. Nu komt het dus wel zo ver.
Aan het hoofd van de commissie staat landgenoot Eric Toussaint, een geschiedkundige en politiek wetenschappen die expert is inzake openbare schuld. Hij is woordvoerder voor de Commissie voor het Afschaffen van de Schulden van de Derde Wereld. Op de website van deze organisatie legt hij uit wat zijn plan is met de commissie die hij in Griekenland zal leiden. De moeite van het lezen waard.
De Waalse zender RTBf heeft het nieuws opgepikt, en heeft Toussaint geïnterviewd (voor diegenen die het Frans machtig zijn).
Misschien vragen sommigen onder u af waar ze het gezicht van Toussaint eerder nog hebben gezien. Dan heeft u wellicht de online web documentaire Debtocracy gezien van Aris Chatzistefanou. Daarin werd Toussaint uitgebreid aan het woord gelaten.
Hier nog een keer de documentaire als geheugensteuntje.
@Bruno, hoogst interessant allemaal.
Wat misschien het dichtst in de buurt komt als vertaling is “dubieus”, zoals in: een dubieuze vordering.
un Belge pour sauver la Gréce…………..
als hij dit tot een goed einde kan brengen om
een hele hoop miljarden te “recupereren”
doen !!!
Odious,odieux is veel erger dan twijfelachtig. Het is een regelrechte afkeuring en vind dat het eerder ‘moreel verwerpelijk’ inhoudt.
Probeer de zaak erg neutraal en op afstand te volgen en ben nieuwsgierig hoe die weerstandshouding en verdediging van de nieuwe clan gaat aflopen.
Heeft veel weg van een Troyaanse afweer. Onpartijdigheid is moeilijk en hoop dat ze een paar pluimen op hun hoed zullen kunnen steken (westers zegeteken) want er roert zich iets. De EG komt er eerder bedenkelijk uit . Is dat iets nieuw dat opdaagt of heb ik er eerder geen aandacht aan geschonken dat “specialisten” openlijk zeggen dat de gemeenschap ‘kunstmatig en geen uniteit ‘kan zijn .
odious is eerder ‘verwerpelijk’, ‘stuitend’. Voor wie graag inzicht zoekt in de theorie en gechiedenis van schulden als onderdrukkings- en veroveringsmechanisme kan ik ten zeerste ‘Schuld’ van David Graeber aanrader. Een beetje taai, maat wel een ‘oogopener’. Ik denk dat het daar is dat Varouf zijn mosterd haalt.
odium=haat
Letterlijk betekent het dus “hatelijke schuld”. Het is idd moeilijk te vertalen.
Goed opgemerkt, @Hans. Daar haalt Varoufakis zeker zijn mosterd.
Graeber is wel vaker in het nieuws de laatste tijd. Hij was ook op de Universiteit van Amsterdam, toen de studenten daar de gebouwen bezet hielden.
@Hans + @Bruno.Ik deel jullie visie op de David Graeber strategie.
Maar er is nog een andere inspiratie bron voor ons golden couple, dat niet uit onervarenheid en onhandigheid in het omgaan met de media en het sprinkhanenleger van Brusselse spindocters, zo voortvarend in Europa bezig is.
Het is jammer dat ik niet meer met de zoekfunctie van dit blog overweg kan(of dat het niet meer functioneert) zodat ik niet kan aanhalen wat ik hier 2 á 3 jaar geleden schreef.Uit m’n hoofd dus:
Ons komisch duo is heel duidelijk ook bezig met een Brussel moe spelende contemporaine variant van de “A constant Recontracting of Sovereign Debt” -theorie van de professoren Simon Bulow en Ken Rogof. Zij publiceerden die in 1985 onder de titel “Implicit Contract Theory” in het Journal of PoliticalEconomy Vol. 97 No.1 page 155 – 178.
Giannis Varoufakis is niet voor niets een belezen econoom. Ze hebben echt de upper hand.
Gisteravond was deze reportage op de Nederlandse tv:
http://www.npo.nl/artikelen/radar-extra-de-prijs-van-de-euro,
Ja, Europese (ook Nederlandse) politici waren op de hoogte van boekhoud-gerommel bij de toelating van G’land. En ja, er is een verkeerd beeld geschetst van de luie zuid-europeaan en ja banken hebben onverantwoord uitgeleend en wisten zich gedekt binnen de euro.
Volgende maandag deel 2 over de prijs die G’land betaalt.
Inderdaad Bea, absoluut de moeite waard om te bekijken, en te delen natuurlijk!
Bedoelen ze met Samaras niet Papadimou, of heeft Samaras ook met Goldman S. te maken gehad?
@Bea. Volgens mij is het ook Papademos die hij bedoelt!
http://www.keeptalkinggreece.com/2011/11/15/le-monde-draghi-monti-papademos-what-do-they-have-in-common/
En dit is de vrouw die de reportage voor radar maakte:
http://www.rtl.nl/rtl-late-night/#!/335528/video/12ded855-c475-4d70-ab18-fb83041ebf17-ik-ben-verbijsterd-uit-griekenland-teruggekomen/
Voor de liefhebbers http://www.npo.nl/radar-extra/01-06-2015/AT_2028610, de Eurocrisis en Griekenland.
Hartverscheurende verhalen in de Radar-extra uitzending.
Even een stukje duiding: het programma is gemaakt door een consumentenrechten journaliste, die ruim geput geeft uit haar kaartenbak met socialistische economen. Daarnaast vertelde ze het halve, en daarmee vertekende dus onjuiste verhaal.
Grootste verdraaiingen: (1) het hulp geld is naar de banken gegaan (2) Griekenland profiteert niet van het ECB QE programma (3) Eurostaten kunnen geen monetair beleid voeren.
(1) De Grieken hebben afgelopen jaren ver boven hun stand geleefd. Ook sinds de crisis, want het begrotingstekort is ook in die periode erg hoog geweest. De rekening hiervoor hebben zij nooit betaald, maar alleen op laten lopen. Toen de bom barstte heeft de Europese Belastingbetaler bijgesprongen om de hele Eurozone (inclusief Griekenland) tijd te gunnen om het probleem op te lossen. Maar feit blijft dat de openstaande schuld versnoept is door het Griekse volk en de door hun gekozen politici. Zij hebben destijds van iedere geleende cent geprofiteerd.
(2) Het ECB QE programma bestaat uit het opkopen van staatsleningen door de ECB. Dit is reeds voor zo’n 300 miljard euro gedaan met Griekse staatsleningen, equivalent met 5 maanden het totale ECB opkoopprogramma. Bovendien is het programma gericht op het aanjagen van de economie en daarmee oplopen van de inflatie. Hiermee neemt de waarde van de Griekse schuld af terwijl de (onrealistisch lage) rente op die schuld niet gerelateerd is aan de inflatie.
(3) Met een eigen munt kan een land extern monetair beleid voeren. Had Griekenland nog de Drachme gehad, dan hadden ze deze kunnen devalueren. Gevolg: Griekse producten worden voor het buitenland goedkoper maar blijven voor Grieken even duur, buitenlandse producten worden voor Grieken duurder maar blijven voor buitenlanders even duur. Beoogd effect: Griekenland kan aan het buitenland meer verdienen.
Zonder eigen munt kan een land alleen intern monetair beleid voeren. Door het bevriezen of verlagen van salarissen worden producten en diensten goedkoper. Het gevolg is gelijk aan wat hierboven staat. Dit heeft Griekenland afgelopen jaren zoveel mogelijk tegengewerkt. Zowel door de economie star te houden als door de lonen hoog te houden als door de overheidsuitgaven hoog te houden (dus kon een loonsverlaging niet gecompenseerd worden met belastingverlaging). Interne devaluatie had dus gekund, maar daar hebben de Grieken expliciet niet voor gekozen.