Griekenland en Egypte hebben al eeuwenlang een band. Er zijn voldoende bewijzen dat er handelsbanden waren tussen de twee naties in de oudheid. Toen Alexander De Grote met zijn leger door Egypte reisde, stichtte hij nog even gauw een stad (Alexandrië), en een van zijn generaals, Ptolemaios, zorgde voor een nieuwe farao-dynastie, van wie Cleopatra de bekendste telg was. Alexandrië zou door de eeuwen heen een stad blijven met een heel sterke Griekse inbreng. Heel wat bekende Grieken zijn er geboren en woonden er (zoals de dichter Konstantinos Kavafy) en heel wat Grieken hebben nog grootouders die in de Egyptische stad zijn geboren.

De band tussen beide landen kwam ter sprake toen de Egyptische president Abdel Fattah el-Sisi gisteren aan tafel aanschoof bij zijn Griekse ambtsgenoot. De Egyptische president is voor 3 dagen op bezoek in Athene, en zat vandaag samen met de Griekse premier Tsipras en de Cypriotische president Nikos Anastasiadis. Bedoeling van het bezoek is om de banden wat nauwer aan te halen op gebied van handel, scshepvaart, en ook in het afbakenen van de Exclusieve Economische Zones.  Die zones zijn gebieden buiten op zee buiten de landsgrenzen waarbinnen een land exclusiviteit heeft tot grondstofontginning, visvangst, en wetenschappelijk onderzoek. Griekenland heeft nooit echt zijn EEZ afgebakend, en heeft een langdurig conflict over deze zones met buurland Turkije.

De EEZ van Griekenland grenst aan die van o.a. Cyprus en Egypte. En nu wil het dat er in de EEZ van die beide buurlanden, onder de zeebodem, toch wel wat voorraden aardgas zijn ontdekt. Er was tijdens de gesprekken vandaag sprake van om het gas via leidingen over Griekenland naar Europa te brengen. Verder zou Griekenland betrokken willen worden bij de nieuwe investeringen die er zitten aan te komen, nu er een tweede Suez-kanaal is gegraven.

Allemaal elementen die wijzen op het feit dat Griekenland probeert om zijn geopolitieke rol te spelen. Het is zo wat het enige land in de Oostelijke Middellandse Zee dat nog relatief stabiel is, en Tsipras liet niet na om dat te benadrukken. In het kader van dit geopolitieke spel, moet ook het bezoek van Tsipras aan Israël worden gekaderd. De Griekse premier was daar eind november nog.

(Nog even tussen haakjes over Cyprus en geopolitiek: het eiland overweegt om Russische vliegtuigen te laten landen op zijn grondgebied in noodgevallen. Of NAVO daar blij mee zal zijn, durf ik niet te zeggen. Tegelijk stijgen de vliegtuigen van de RAF op vanaf de Britse basis op het eiland. En op die basis zitten ook nog eens 115 vluchtelingen vast die per ongeluk op Cyrpus aangespoeld zijn, ze zitten in niemandsland en over hun lot is weinig geweten).

Toch fronsten velen de wenkbrauwen omdat de zogezegd linkse Griekse premier samen zit met Benjamin Netanyahu, een man voor wie hij zware kritiek had toen hij nog in de oppositie zat. En ook el-Sisi is niet bepaald het soort leider met wie een linkse politicus graag gefotografeerd wordt. Is dit alweer een u-turn van de Griekse premier, of is dit gewoon realpolitik? Ieder kan het antwoord voor zich zelf zoeken, maar feit is dat de traditionele achterban van Alexis Tsipras met dit soort bezoekjes absoluut niet opgezet is. Wat de voordelen ervan (vooral economisch dan) ook mogen zijn.