Kinderen zingen de “kalanta” – het nieuwjaarlied, begeleid met triangles

Het jaar is al een paar uren oud. Tijd om allen van u mijn beste wensen voor 2016 over te maken. Voor elk van u een stevige gezondheid: je beseft pas hoe belangrijk zoiets is, wanneer een derde van de bevolking in je land geen toegang meer heeft tot gezondheidszorg. Dat het niemand overkomt.

Ik hoop dat 2016 een jaar wordt waarin de angst het niet overneemt, en waar vooral solidariteit zal regeren. Ik heb het zelf in mijn omgeving gezien: het is de toekomst. We zullen er voor elkaar moeten zijn, want verwacht niet van bovenaf dat ook maar iemand voor je zal zorgen. Dat is in ieder geval de indruk die de Grieken hebben gekregen in 2015. De tijd dat iedereen zijn vertrouwen stelde in een “leider” lijkt voorbij. Er zijn nog wel mensen die in het verleden blijven hangen, maar diegenen die door de crisis uit de boot zijn gevallen, kijken vooral elders.

We leven in een tijd van globalisering, maar ik kan me niet herinneren dat we ons ooit zo van de wereld hebben afgesloten. We lijken die globalisering niet aan te kunnen en proberen ons terug op te sluiten in een kleinere cocon, waar liefst zo weinig mogelijk “anderen” in mogen. Wie die “anderen” zijn, lijkt iedereen voor zich te definiëren. We beroepen ons op een identiteit en vooral op specifieke waarden, die lijken uit te draaien op criteria om zo veel mogelijk mensen buiten de cocon te houden. We schijnen er niet in te slagen om een eigen identiteit te omschrijven, maar we weten wel wat die identiteit niet is. We leven in een tijd van negatieve definiëring: we zijn zeker niet zoals de anderen. Wie we dan wel zijn?

En we lijken vooral ons lot in handen te hebben gelegd van leiders die er vooral op uit zijn om mensen uit te sluiten. Globalisering geldt voor goederen, hoe meer hoe liever. Niet voor mensen. Ik hoop dat die mentaliteit in 2016 toch een beetje zal veranderen. Anders zie ik het nieuwe jaar niet goed eindigen.

Voor de Grieken wordt 2016 in ieder geval heel erg moeilijk. De nieuwe regering gaat nieuwe besparingen moeten doorvoeren. Er gaan weer een hele tsunami van nieuwe belastingen op ons af komen en we weten nog niet wat voor andere belastingen er zullen moeten worden verzonnen. Het klimaat dat wordt gecreëerd, is er een van totale onzekerheid, wanhoop bijna. En in een dergelijk klimaat, waar je niet weet waar je aan toe bent, zal in ieder geval zeker geen enkele investering komen. Het enige wat we zien, is dat het land helemaal in de uitverkoop komt. Alles wordt verkocht aan dumpingprijzen, maar vers geld komt er zeker niet. We worden intussen nog steeds geplaagd met capital controls. Voor de gewone man leidt dat niet meteen tot problemen, maar de Griekse bedrijven hebben daar zwaar onder te lijden. Ik zie daar geen verbetering in het komende jaar. Noem me pessimist, maar voor Griekenland wordt 2016 andermaal een zwart jaar. Ondanks de belofte van premier Tsipras dat 2016 het jaar van de ommekeer wordt. Dat horen we nu al 5 jaar aan een stuk, en geen hond die er nog in gelooft.

Ondanks dat alles: gelukkig nieuwjaar. Ik geef u hieronder nog een leuke video mee met de “kalanta”, gezongen door de theaterspelers die momenteel stukken opvoeren in de Atheense theaters.