De SYRIZA-regering had het beloofd: ze zou achter het grote geld aan gaan, en de kleintjes sparen, om op die manier uit de crisis te komen. Mooie oppositiepraatjes, maar in de praktijk lijkt het moeilijk haalbaar. De regering Tsipras neemt maatregelen die nog meer pijn doen dan die van de vorige regering, maar in tegenstelling met hen, zegt deze regering dat het haar pijn doet om ze te nemen. Hoongelach weerklonk in menig huisgezin, toen dit bekend werd gemaakt. Nog rauwiger klonk het lachen toen begin december minister van Financiën Tsakalotos verklaarde dat de regering nog geen tijd had gehad om de grote kapitalen te controleren. Er zou veel tijd zijn geslopen in de onderhandelingen met de leenheren. Het zal wel waar zijn, maar het klinkt toch wel heel ironisch.
Ondertussen wordt er opgetreden tegen kleine garnalen die belastingen ontduiken of hun toevlucht hebben gezocht tot de zwarte economie. Toegegeven, het is een groot Griekse probleem, maar wanneer de grote vissen buiten schot blijven, leidt dat tot grote twijfels over de slagkracht van deze regering.
Ik denk nu aan de 62-jarige kastanjeverkoper die in Thessaloniki werd aangehouden een paar dagen voor kerst. In de winter zie je die kastanjeverkopers wel vaker in het straatbeeld: op een kar poffen ze kastanjes op een gasvuur. Je koopt een zakje, maar je krijgt geen kasticketje. 13 politieagenten kwamen hem arresteren in een show die nadien nog uitgebreid op televisie te zien was, met de kastanjeverkoper in een hoofdrol: hij speelde maar al te graag de rol van het slachtoffer van een onmeedogend overheidsapparaat. Feit was: de man had geen vergunning als straatverkoper: die was verlopen in 2007 en de man beweerde dat hij geen geld had om ze te vernieuwen. Had hij ook zijn sociale bijdragen niet meer betaald, wat wordt bekeken als schuld bij de overheid. De kastanjeverkoper zou 150.000 euro aan de staat moeten. Toch wel erg veel voor een kastanjeverkoper. De kastanjeverkoper werd veroordeeld tot 6 maanden cel, werd dan vrijgelaten, en staat nu weer vrolijk kastanjes te verkopen. Aan het verhaal lijkt me toch een geurtje te hangen.
Maar ik denk nu ook aan een ander geval, waar dat geurtje niet aan hangt. Op 22 december vorig jaar werd een 65-jarige vrouw gearresteerd, weer in Thessaloniki, op de markt van Kimonos Voga. De reden? Ze verkocht spullen zonder enige vergunning, en zonder kasticketjes. Maar wat verkocht ze? Haar huisraad: een kandelaar, een glazen waterkruik, en een opdienschaal. Spullen die ze probeerde te verkopen om de behandeling te kunnen betalen nadat ze een borstamputatie wegens kanker had ondergaan. De spullen die ze verkocht, werden in beslag genomen en vernietigd, zoals het protocol het voorschrijft, en de vrouw heeft een boete van 10.000 euro aangesmeerd gekregen. Ik heb de media niet op dit verhaal zien springen.
Ze heeft afgelopen weekend enkel een kort interview aan de krant Efimerida Ton Syntakton gegeven, waarin ze verklaart: “Al vier jaar verkoop ik allerlei huisraad op de straatmarkt, om de onderzoeken te betalen die ik moet ondergaan na mijn borstamputatie. Ik verkoop haakwerk, breiwerk, alles wat ik zelf kan maken, want ik kan geen ander werk doen. Wat moet ik doen? Ze doen niet alle onderzoeken in een openbaar ziekenhuis, dus ik moet naar een privé-ziekenhuis voor verder onderzoeken. Ik ben nog nooit lastig gevallen, iedereen kent me.
De vrouw probeerde nog te lachen met het voorval, maar haar man is bang dat er beslag zal worden gelegd op zijn pensioen om de boete van 10.000 euro af te betalen. Zijn pensioen, waarmee het gezin moet zien te overleven, bedraagt 380 euro.
als ik dat allemaal lees is het duidelijk dat dit land in de verdoemnis zal eindingen… schaamteloos !
Bij mij wisselt ongeloof, boosheid en verdriet zich af als ik dit soort dingen lees. Ik kan dan eigenlijk niet meer geloven dat het echt ook weer een keer beter zal gaan. Wanneer komt het gezonde verstand terug bij de overheid? Of heeft de machteloosheid blind en doof gemaakt voor realiteit en menselijkheid. En waarom waarom lukt het niet om de ‘grote vissen’ te pakken; misschien kun je beter zeggen’grote octopussen’ die hun tentakels stevig om de landsbestuurders heeft geslagen. In een net niet wurgende nekklem. maar met de vaste intentie om zelf niet te verliezen.
Syriza, Nea Dimokratia, Pasok.
Of je nou door de hond of de kat gebeten wordt, het maakt niets uit.
Als ze eenmaal aan de macht zijn, gaan alle principes overboord.
Dat geldt trouwens niet allen voor Griekenland!
Moet natuurlijk zijn: niet ALLEEN voor Griekenland.
Ja inderdaad in het nieuws heb ik niets vernomen over deze dame die probeert haa rziekteverzorging te betalen, , spijtig
Ook hier waar ik woon is er veel armoede , veel mensen hebben geen ziekjteverzekering meer en kunnen hun medicijnen niet betalen, zelfs mensen met ziekteverzekering hebben soms geen geld voor de medicijnen . We proberen hier met een groepje deze mensen te helpen , niet enkel de . refugees, hebben hulp nodig ook een deel van de griekse bevplking en spijtig genoeg soms handelaars met een kleine winkel werkelijke een droevige toestand.