De Griekse werkloosheid blijft hardnekkig rond de 23% hangen. Dat is een terugval van de 27,4% in 2012, maar het is nog steeds de hoogste werkloosheidsgraad in de EU. Ondertussen hangt Griekenland al bijna 7 jaar aan het infuus van de trojka/instituten en nog steeds is er geen beterschap in zicht, in tegenstelling tot wat premier Tsipras en eurocommissaris Moscovici beweren. 7 jaar, dat is bijna de helft van de tijd dat Griekenland lid is van de eurozone (het land is in januari 2002 toegetreden).

Om te kijken hoe het nu precies met de werkgelegenheid gesteld is, biedt het Ergani-systeem een goed overzicht. Dat is de databank van het ministerie van Tewerkstelling waarin terug te vinden is hoeveel mensen hun baan hebben verloren, hoeveel mensen een job hebben gevonden, hoeveel er voltijds werken en hoeveel part-time. Afgelopen week zijn de cijfers bekend gemaakt voor de maand februari. Laten we eens kijken of het beter gaat met Griekenland. Althans met zijn “echte” economie.

Het verschil tussen ontslagen en nieuwe banen, stond op 24.938. Dat klinkt dus positief: er zijn meer mensen die een baan hebben gevonden in februari 2017 dan dat er mensen zijn die hun baan zijn verloren. Maar hoe positief is dat als je het gaat vergelijken met de situatie een jaar geleden? In de eerste twee maanden van 2017 zijn er 9.362 banen minder geregistreerd dan in dezelfde periode in 2016. Dus toch niet zo positief? Nu ja, je kunt met cijfers bewijzen wat je wil. Het hangt er gewoon vanaf wat je presenteert.

113.304 mensen hebben in februari hun baan verloren. 55.306 zijn zelf opgestapt, en 57.998 zijn ontslagen.

De structurele hervormingen die Griekenland gedwongen heeft moeten doorvoeren, hebben er voor gezorgd dat het aantal part-time contracten sinds vorig jaar januari 2016 tot 1,3 miljoen is gestegen. Dat is ongeveer de helft van de Griekse werkende bevolking.

• 45,21% (of 59.775) van de 138.242 nieuwe banen, zijn voltijdse banen. De rest is flexibele arbeid: 40,04% (of 55.309 banen) van de flexibele arbeid is part-time werk, 14,75% (of 23.158) is ploegenwerk.
• 2.692 mensen zagen hun voltijdse contracten veranderen in deeltijdse. Voor 1.002 mensen was het net andersom.

De realiteit wordt niet weergegeven in deze cijfers: mensen die part-time werken, worden gedwongen om toch minstens voltijds te presteren. Indien ze dat niet doen, dreigt het ontslag. “Kan daar niet tegen worden opgetreden”, denkt u? De arbeidsinspectie werkt niet zoals het hoort. Besparingen, weet u wel. En werknemers zijn vaak ook bang om uitbuiting te rapporteren: er staan na hen nog wel een paar duizend mensen in de rij om de job te doen, voor nog minder geld. De werkgevers gebruiken de “structurele hervormingen” om te vermijden dat ze hoge bijdragen aan de sociale kassen moeten betalen. Overigens worden lang niet alle Griekse werknemers meer in euro betaald. Heel veel mensen worden met “coupons” betaald: ticket-restaurant coupons waarvoor geen sociale bijdragen worden betaald, en die ook niet worden belast. Grote verliezer van deze manier van uitbetalen? De Griekse sociale kassen. Die zien de bodem hoe langer hoe meer in zicht komen. De bijdragen zakken, het aantal gepensioneerden stijgt, het aantal mensen die bijdragen betalen gaat naar beneden (hoge werkloosheid en het feit dat sinds 2008 meer dan 450.000 mensen het land hebben verlaten). En zo eist het IMF dat de pensioenen naar beneden moeten, omdat het systeem niet houdbaar is. Voorlopig worden in ieder geval geen maatregelen genomen om de reserves van die kassen aan te vullen.

Overigens publiceerde het Instituut voor Tewerkstelling van de grootste vakbonde, INE-GSEE, een paar dagen geleden een rapport waarin wordt gezegd dat het werkelijke werkloosheidscijfers op 29,6% staat. De situatie zou nog nog slechter zijn dan de officiële statistieken ons tonen. U vindt het rapport hier terug.