De verontwaardiging was groot vorige week, toen Donald Trump bekend maakte dat hij niet langer meer het Klimaatverdrag van Parijs zou onderschrijven. De beslissing werd omschreven als dom en de Amerikaanse president zou hiermee op ramkoers zitten met de rest van de wereld. Een en ander heeft misschien wel te maken met de belangen die de familie Trump heeft. De man heeft zich bovendien ook laten omringen door mensen die niet geloven in klimaatverandering. Maar kijk: de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties liet gisteren weten dat de heer Trump toch in klimaatverandering gelooft.

Wie niet in klimaatverandering gelooft, is de vakbond van de Griekse openbare elektriciteitsmaatschappij: DENOP-DEH. In een persbericht van zaterdag, twee dagen voor de Wereldmilieudag, kondigde de vakbond aan dat ze niet gelooft in de mythe van klimaatverandering. Het kan geen toeval zijn dat een grote vervuiler als Amerika niet meer achter de theorie staat, en vervolgens luidt het dat er grote belangen schuilen achter de theorie van klimaatverandering. Ik ga hier niet het hele persbericht weergeven: u kunt het hier vinden, en desnoods door Google Translate jagen.

Het persbericht moet worden gezien op de privatiseringen die er zitten aan te komen. GENOP-DEH is wellicht de sterkste vakbond van het land. Ze slaagde er in het verleden in om een heel land gegijzeld te houden door de elektriciteit in het land plat te leggen. De laatste grote acties die ik me herinnerde, dateren van 2008. Mijn toenmalige werkgever had een grote generator bij het bedrijf geïnstalleerd voor noodgevallen, maar destijds diende die gedurende een paar weken overuren te draaien. Anders zaten we zonder computer. Kleine handelaars die bijvoorbeeld grote vrieskasten hadden, hadden te lijden onder de acties. Verder had de vakbond er voor weten te zorgen dat het personeel van de elektriciteitsmaatschappij hogere lonen had dan bijvoorbeeld universiteitsprofessoren. Zeggen dat de vakbond GENOP-DEH niet geliefd was, is een understatement.

De regering Tsipras is met de schuldeisers overeengekomen dat delen van de elektriciteitsmaatschappij moeten worden verkocht. DEH, de Griekse elektriciteitsmaatschappij, heeft een quasi monopolie op de stroom: de maatschappij beheert de ontginning van de grondstoffen (het vervuilende ligniet), de centrales die de ligniet verbranden, de distributienetwerken en uiteraard de meters in de Griekse huizen. GENOP-DEH, en een aantal Griekse politici, zijn het niet eens met de privatiseringsplannen.

DEH was ook nooit happig ophernieuwbare energiebronnen (dat zien we ook weer in het persbericht verschijnen), omdat die haar monopolie zouden kunnen doorbreken. De tegenstand van GENOP-DEH zorgde er voor dat er heel weinig gebruik werd gemaakt van zonneënergie en dat in een land dat meer dan voldoende zonlicht heeft. Het is dan ook de vraag of GENOP-DEH werkelijk niet gelooft in klimaatverandering, of gewoon uit is op eigen gewin. De vraag stellen, is ze wellicht ook beantwoorden.

GENOP-DEH is overigens niet de enige vakbond die dezer dagen de wenkbrauwen doet fronsen. De vakbond van het Atheense openbare vervoer zegt dat haar bestuurders het laatste jaar klagen over hoofdpijn tijdens het uitvoeren van hun dienst. Die hoofdpijn zou worden veroorzaakt door de straling van de nieuwe ticketautomaten die op de bussen moeten worden geïnstalleerd. Je kunt nu namelijk ook met een e-ticket de bus in Athene nemen, maar de zenders daarvoor handen boven de hoofden van de buschauffeurs. Diezelfde buschauffeurs die tijdens hun dienst er niet tegenop zien om een mobiele telefoon te gebruiken.

De vakbond eist van het management om te onderzoeken of de machines de hoofdpijn van de bestuurders veroorzaken. Als het management niet in gaat op de vraag, zal de vakbond te automaten verwijderen. Daarmee maaien ze wel het gras weg van voor de voeten van de heldhaftige anarchisten die elk weekend automatische ticketautomaten vernielen. Diezelfde anarchisten van wie een journaliste uit het naaste milieu van ex-premier Samaras beweert dat ze tegen ISIS aan het vechten zijn om zo te oefenen voor de revolutie.

Het moet allemaal niet veel gekker worden.