Vandaag is het Wereldvoedseldag en dat is altijd een dag waarop interessante studies wereldkundig worden gemaakt. Zo maakte het Centrum voor Consumentenbescherming bekend dat, ondanks het feit dat 88,04% van de Griekse consumenten beweren dat ze er op letten dat ze de juiste voeding kopen, ze dat in werkelijkheid absoluut niet doet. Het is me altijd al opgevallen dat de Griekse consument veel minder kritisch is dan de Belgische (dat zal voor een groot deel ook met opvoeding te maken hebben). Nu blijkt dat 63,06% van de consumenten hier wordt beinvloed door de verpakking van een product, door de oorsprong van het product (als het Grieks is, dan is het goed), en zelfs door de plaats dat het produkt heeft in de rekken.
61,65% heeft het moeilijk om de ingredienten terug te vinden op de verpakking (!!!) en 68,21% heeft het moeilijk om te begrijpen wat die ingredienten eigenlijk zijn. Er wordt gepleit om de ingredienten in meer begrijpbare taal uit te leggen.
Griekse consumenten worden alsmaar vetter, maar schakelen niet over op gezonde voeding om te vermageren en ze vragen ook geen advies bij specialisten. Liever gaan ze naar de talloze “dieetcentra” die je met lapmiddeltjes snel laten vermageren, maar die eigenlijk geen resultaten bieden op langere termijn.
En of dat nog niet erg genoeg is, heeft de Griekse consumentenbond trieste cijfers bekend gemaakt. Het blijkt dat 2 op 5 Grieken nauwelijks geld genoeg hebben om eten te kunnen aanschaffen. Er is schrijnende armoede, vooral bij mensen van de 3de leeftijd. Bovendien besparen gezinnen die moeilijkheden hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, op hun eten, en dat betekent dat de kwaliteit van het voedsel natuurlijk ook veel lager ligt.
Eigenlijk is dat tragisch-ironisch. 50 jaar geleden waren nog veel meer Grieken erg arm. Maar toen had iedereen wel een geit, een tuintje met tomaten en uien en zo voort. Men at inderdaad weinig, maar men at wel gezond.
De trend die zich de laatste jaren doorzet, moet worden doorbroken, aldus de consumentenbond, zoniet gaan we de komende jaren veel meer slachoffers hebben van slechte voeding dan van AIDS.