Het was wijdverbreid nieuws meer dan een maand geleden: in Glyka Nera, een voorstad van Athene, niet ver van de luchthaven, werd een 20-jarige jonge moeder vermoord teruggevonden, gestikt met een kussen. Haar baby zat naast haar te schreien, de hond van het gezin was omgebracht, en de echtgenoot werd gebonden teruggevonden. Hij was er naar eigen zeggen in geslaagd om te politie te bellen met zijn neus. De brutaliteit van de hele scene schokte niet alleen heel Griekenland.

De echtgenoot, een 33 jarige piloot, vertelde dat dieven het huis waren binnen gedrongen en dat ze 15.000 euro hadden gestolen. Wellicht ging het om buitenlanders, want ze spraken met een accent. Hij zei ook dat hij gelukkig getrouwd was, dat hij geen idee had waarom het gezin het doelwit was van inbrekers of van criminelen. De politie loofde meteen een beloning van 300.000 euro uit voor tips die tot de arrestatie van de dader(s) konden leiden. Vreemd genoeg werd de echtgenoot niet meteen ondervraagd. Vreemd ook dat voor deze moord een beloning werd uitgeloofd, maar dat er geen vergelijkbare reactie was na de moord op de misdaadjournalist Georgos Karaivaz, die nog steeds niet opgelost is (en gelooft u mij gerust: die zal ook niet opgelost geraken).

Een groot deel van de Griekse pers liet zich meteen van zijn racistische kant zien. De daders waren Albanezen, en die kun je nooit vertrouwen, want het is met het land bergaf gegaan sinds begin jaren negentig honderdduizenden Albanezen Griekenland binnenkwamen. Of misschien was het wel een bende met Georgische criminelen, want dat zijn de ergsten! Grieken kunnen het zeker niet zijn. En conservatieve politici vonden dat het hoog tijd werd dat de Griekse burger zichzelf kan beschermen en de kans moet krijgen om wapens te kopen. Want we worden langs alle kanten bedreigd.

En niet alleen de pers en politiek is racistisch. Dit is een uitspraak van de voorzitster van de Vereniging van Openbare Aanklagers van Griekenland: “De gewelddadigheid van deze misdaad is te wijten aan de instroom van bevolkingsgroepen die niet dezelde waarden delen met die van de Griek, ze hebben niet dezelfde opvoeding”. Waarna het verder gaat: “Griekenland is een maatschappij met een eeuwenlange traditie van respect voor het menselijk leven”.

En dat huwelijk tussen de 33-jarige piloot en de 20jarige engel Caroline, dat was een sprookje! Foto’s van het gelukkige paar moesten dat bevestigen. Babis Anagnstopoulos, de piloot, postte zelfs nog een foto op zijn Instagram account vijf dagen na de moord, waar hij op korte tijd na de moord enorm veel followers kreeg, met de woorden “Always together. Farewell my love”. Niemand die zich echt vragen stelde bij het feit dat de echtgenoot 13 jaar ouder was en vooral dat hij al een relatie was begonnen met Caroline toen ze slechts 14 was. Caroline woonde op het eiland Alonissos en daar zou niemand hebben opgekeken van een relatie tussen een schoolmeisje en een oudere man, aldus een gemeenteraadslid op TV. Nu woon ik niet op een eiland, maar ik woon lang genoeg in Griekenland om er quasi zeker van te zijn dat dit anno 2021 niet meer echt wordt getolereerd.

Het hele discours nam een andere wending toen de politie ontdekte dat de Smart Watch van Caroline aangaf dat haar hart nog klopte op het moment dat Anagnostopoulos zei dat ze was vermoord. Er waren een aantal zaken in zijn verklaring die opeens niet meer bleken te kloppen. Die discrepanties kwamen aan het licht op de dag van de zogenaamde mnimosino – de 40^ste dag na de dood van Caroline. Bij die herdenking zag je Anagnostopoulos zijn schoonmoeder troosten.

De piloot werd gearresteerd en bekende tijdens de ondervraging. En dan begon het circus. Een afgevaardigde van de politievakbond, Stavros Balaskas, kwam doodleuk in een interview op televisie vertellen dat de dader een idioot was. In plaats van de moord te ensceneren, had hij gewoon veel beter de politie kunnen bellen om te zeggen dat hij in een vlaag van woede zijn vrouw had vermoord. Dan zou hij 4 tot 5 jaar cel hebben gekregen en nadien zou hij dan zijn leven hebben kunnen verderzetten, de jonge vent die hij is.

En het cynische is: Balaskas vertelde de waarheid. Alleen verwacht je niet dat de politie die vertelt op TV en je eigenlijk tips geeft over hoe je je celstraf zo licht mogelijk kunt maken wanneer je je vrouw vermoordt. De Griekse social media ontploften met verontwaardigde reacties en de anarchistische beweging Rouvikonas bracht Balaskas een bezoekje en besmeurde zijn huis met rode verf. Er is ondertussen een interne tuchtprocedure tegen hem gestart maar of dat wat gaat opleveren? Vandaag heeft hij wel zijn ontslag aangekondigd als lid van de Raad Van Bestuur van de politievakbond. Ik mag hopen dat we zijn gezicht niet meer op TV hoeven te zien, maar gezien de journalistieke deontologie in dit land, ben ik daar niet zeker van.

Wat die deontologie betreft: na de arrestatie kon Anagnostopoulos blijkbaar nog met de pers praten, want heel wat zenders hadden in exclusiviteit een interview met hem. Wat bagger betreft, spande SKAI de kroon. Nee, de arme piloot had niet de intentie gehad om zijn vrouw te doden. En die vrouw, hm, daar was toch ook wat mee. Want ze was in het Verenigd Koninkrijk geboren en had Filippijns bloed. Opeens was er geen sprake meer van een sprookje. Nee, Caroline Crouch bleek zowaar een onstabiele persoonlijkheid te zijn. Ze had in een dagboek opgetekend dat ze af en toe ruzie had met haar partner en ze had zelfs GEDREIGD met een scheiding. Dat kwam allemaal in de openbaarheid, op prime time televisie, en niemand stelde de vraag waar die dagboeken opeens vandaan kwamen. Hoogstwaarschijnlijk had Anagnostopoulos die gelekt om de media te manipuleren, maar dat is nog niet helemaal duidelijk. In ieder geval heeft het Griekse Hooggerechtshof verboden om nog verdere extracten uit dat dagboek te publiceren. Maar de toon in de media is gezet.

De oplossing van Anagnostopoulos voor de relatieproblemen was eenvoudig: een kind maken. Dat zou Caroline onvoorwaardelijk aan hem binden. En wat is er heiliger dan een kind maken? Het doet me denken aan dat ultra-conservatieve congres over vruchtbaarheid waarover ik in een vorige blogpost had geschreven, en dat uiteindelijk is geannuleerd na de vele reacties. Het doet me eveneens denken aan de parlementaire debatten over de nieuwe wet die door de regering Mitsotakis is gestemd, over het gezamenlijke hoederecht over de kinderen wanneer de ouders gescheiden zijn. Parlementslid van Nea Dimokratia, Giannis Loverdos, een journalist, zei een maand geleden vanaf het spreekgestoelte dat een man die zijn vrouw slaat daarom nog geen slechte vader is.

We kregen op SKAI ook nog eens gerechtsjournalist Ioanna Mandrou te horen, die kwam beweren dat de “vermoedelijke dader” (zelfs nadat hij de moord had bekend) een persoonlijkheid heeft die niet toestaat dat hij zijn vrouw in stukjes zou hebben gehakt. “Integendeel (ίσα ίσα)”, zegt een andere journalist in dit fragment. Nee, de piloot is niet iemand die bloeddorstig is.

De grootste krant van het land, Proto Thema, vond het zelfs nodig om de “psychologe”van Caroline aan het woord te laten. Die was al na de moord komen opdraven in verschillende programma’s, maar later bleek dat haar diploma van psychologe vervalst was. Hoe ze er in slaagde om toch dat beroep uit te oefenen… tsja, we hebben hier het voorbije jaar zelfs gezien dat iemand zich jarenlang als chirurg had voorgedaan, operaties had uitgevoerd, daar goed voor werd betaald, maar uiteindelijk een bedrieger bleek. Dus een bedriegster kan een interview geven aan de krant en daarin zeggen dat Caroline psycho-emotioneel instabiel was. Een kind dat door haar man werd gecontroleerd. En dat een grote krant dat dan ook nog eens uitprint.

En we gaan van het ene dieptepunt naar het andere. De website infokids.gr publiceerde een paar dagen geleden een interview met Anagnostopoulos (hoe kunnen ze nog steeds interviews afnemen?) waarin hij aangaf dat hij zijn dochterje heel graag zag en dat hij het hoederecht over haar zal aanvragen van zodra hij vrij komt. Hij zag dat dochtertje zo graag, dat hij haar moeder vermoordde en het kind huilend naast het lijk plaatste om zo een overval te ensceneren.

Ondertussen eisen de Albanese gemeenschap en de Georgische gemeenschap verontschuldigingen van de Griekse media, maar het verhaal wordt nog vreemder. Een paar dagen geleden gaf een 36-jarige Georgiër vanuit de cel een interview waarin hij zei dat hij 4 dagen lang door de politie was gefolterd om hem een bekentenis te ontfutselen dat HIJ de moord op Caroline zou hebben gepleegd. Ja, de man zit nog steeds in de cel, zelfs na de bekentenis van de piloot.

En door al deze berichten en media-heisa, lijkt het wel also Caroline Crouch elke dag opnieuw wordt vermoord.

Het laatste over deze zaak is nog niet gezegd, maar er zijn wel een paar dingen duidelijk geworden: de pers in Griekenland is van een heel bedenkelijk niveau, zelfs van de grote kranten en zenders. De insituties werken op een heel eigenaardige manier, en het is nog maar de vraag of je de politie hier kunt vertrouwen. Mocht u in de toekomst weer een Eurobarometer zien voorbij komen waaruit blijkt dat de Grieken geen vertrouwen hebben in hun instituties en in de media, dan weet u waar dat vandaan komt. Velen zeggen dat we hier het patriarchaat in al zijn glorie zichzelf zien verdedigen. Dat is wellicht een interessante discussie, maar die wilde ik hier niet meteen voeren.