96 is hij geworden, de legendarische Mikis Theodorakis. Iedereen wist dat het einde niet lang meer op zich zou laten wachten, maar het nieuws afgelopen donderdag dat hij overleden was, kwam toch nog wel als een schok.

Ik ga hier geen overzicht van zijn leven geven. Dat heb ik al gedaan in een stuk op De Wereld Morgen.

Ik wil het wel nog even hebben over het belang van de componist, de activist, de mens Theodorakis.

Op donderdag kondigde premier Mitsotakis 3 dagen van nationale rouw af. De vlaggen op de openbare gebouwen en op de archeologische sites hingen halfstok. 3 dagen lang zouden er ook geen culturele activiteiten plaats vinden. Dat was niet naar de zin van een aantal organisatoren die daardoor een aantal inkomsten van geplande activiteiten in het water zagen vallen. Dus besloot minister van Binnenlandse Zaken Makis Voridis om gisteren, zaterdag dus, de culturele activiteiten weer door te laten gaan. Heel wat mensen in het linkse kamp zagen hierin een soort van natrappen van Voridis. Zoals geweten, was de man voorzitter van de partij EPEN, die door de juntaleider Georgos Papadopoulos gesticht werd toen die in de gevangenis zat. En Theorodakis heeft altijd gestreden tegen die junta. Van Voridis kon je geen enkel in memoriam of een eerbetoon aan Theorodakis verwachten. Voridis heeft gezworen om er voor te zorgen dat links geen kans meer krijgt in de politiek in Griekenland, terwijl Theodorakis in een laatste brief aan de communistische partij KKE liet weten dat hij wilde sterven als communist. Dat hadden ze in Cuba al begrepen.

De voorbije dagen spelen de radio en televisie heel wat muziek van Theodorakis. Ik wist dat zijn oeuvre uitgebreid was, maar dat het werkelijk zo uitgebreid was, daar stond ik toch nog van te kijken. Het is ook ongelofelijk hoeveel invloed zijn muziek had in het buitenland.

Neem nu The Beatles, die zijn lied Αν θυμηθείς το όνειρό μου overnamen.

Ik wist ook niet dat Όμορφη Πόλη nadien door Edith Piaf is ingezongen enkele maanden voor haar dood.

Of dat Shirley Bassey een Engelstalige versie van Το γελαστό παιδί heeft ingezongen…

De post punk band Savage Republic heeft een speciale band met Griekenland, Hun laatste 2 albums (Varvakios en Aegean) verwijzen duidelijk naar Hellas, maar ik wist niet dat ze Mikis Theodorakis hadden gecoverd.

Maar onwaarschijnlijk is dat de muziek van Theodorakis tot in Afghanistan gekend is. Het lied Watan was het eerste nummer dat op Radio Afghanistan te horen was toen 20 jaar geleden de Taliban werden verjaagd. U herkent de melodie van O Andonis, van de Mauthausen cyclus. Het is bijna een soort nationaal lied geworden, maar of ze dat in Afghanistan nog vaak gaan horen vanaf nu, durf ik te betwijfelen.

Ondertussen is duidelijk geworden waar Theodorakis zal worden begraven: zijn laatste rustplaats is in Galatas, nabij Chania, op Kreta. Dat is het dorp waar zijn vader vandaan kwam en ook begraven is. Mikis (van Michail) is geboren in Chios, trouwens. Aanvankelijk was gezegd dat hij eerst voor 3 jaar zou worden begraven in het dorp Vrachati in de Peloponnesos en dat hij daarna zou worden opgegraven om in Galatas te worden begraven. Daar kwam verzet tegen vanuit de familie, meer bepaald van de zoon Georgos die zei dat zijn vader herhaaldelijk en uitdrukkelijk had aangegeven dat hij op Kreta wilde worden begraven. De rechter verbood zelfs de begrafenis in Vrachati.

Theodorakis zal worden opgebaard in de kathedraal van Athene op 7, 8 en 9 september op 6 en 7 september van 10:00 tot 19:00 en op woensdag 8 september van 10:00 tot 15:00 zodat de bevolking de kans kan hebben om een laatste groet te brengen aan een van de laatste werkelijk grote Grieken en waar een rouwregister kan worden getekend.

Mikis Theodorakis voelde zijn einde naderen en hij riep Georgos Vichas bij zich. Die kent u wellicht als de oprichter van de Metropolitan Clinic in Hellinikon, de sociale kliniek die patiënten hielp die hun verzorging niet meer konden betalen (en die ik heb vermeld in mijn boek).

Theodorakis doneerde al zijn ongebruikte medicijnen aan de kliniek, die zal verdwijnen omdat het domein van Hellinikon volgens de wensen van de trojka is geprivatiseerd. De kliniek verdwijnt en er zal een casino worden gebouwd.