Ondanks alle goede voornemens, lijkt het toch alweer bijna 2 maanden geleden te zijn sinds mijn laatste blogpost. En het nieuwtje dat ik vandaag wil meegeven, is eigenlijk ook niet meer zo nieuw: de 3 metrostations in Piraeus zijn sinds iets meer dan een maand toegankelijk voor het publiek.

“Wacht even”, zullen sommigen onder u wellicht zeggen: “er is toch al tientallen jaren lang een metrostation in Piraeus?”.

En dat klopt enigszins. Piraeus is het eindstation van de groene lijn die vertrekt vanuit de noordelijke voorstad Kifissia. En hoewel die groene lijn deel uit maakt van het metrosysteem van de Attiko Metro, wordt die door de plaatselijke bevolking nooit als “metro” benoemt. De naam die de Atheners voor de groene lijn gebruiken is “ilektrikos – ηλεκτρικός”.

De stations die op 10 oktober in gebruik zijn genomen, zijn de 3 stations op de blauwe lijn, in het kaartje hierboven aangeduid in het gele vak: Maniatika, Piraeus en Dimotiko Theatro. De fel belaagde premier Mitsotakis kwam het station van Dimotiko Theoatro officieel openen.

Maniatika ligt in de wijk ten noorden van de ferriehaven, niet ver van Drapetsona en Keratsini. Misschien had u in de naam al de streek kunnen ontwaren in het zuiden van de Peloponnesos: de Mani. Het is een buurt waar heel veel bewoners uit die streek zijn terechtgekomen, op de vlucht voor de armoede in de Mani.

De halte Piraeus is de halte aan de ferriehaven, en komt uit daar waar de groene lijn zijn eindstation heeft. Je kunt dus nu met 1 metroverbinding rechtstreeks van de luchthaven naar de ferriehaven sporen (wel goed uitkijken, want niet elke metrostel kan dit hele traject afleggen – daarover hieronder meer). Opletten: de ferriehaven is dus niet het eindstation van de blauwe metrolijn!

En dan tenslotten het eindstation Dimotiko Theatro, dan hier gewoon 500 meter van mijn deur ligt. Dit is echt een juweeltje: een station dat is opgevat als een museum dat uitleg geeft hoe er waterciternen zijn gevonden in burgerwoningen bij opgravingen in Piraeus. Het thema van het station is dan ook “water”. Echt de moeite waarom eens te bezoeken, en tegelijk bent u dan dicht in de buurt van de jachthaven Pasalimani en van Marina Zeas – eveneens een bezoek waard.

Met de ingebruikname van de 3 nieuwe stations, telt de Attiko Metro dagelijks naar schatting een extra 130.000 passagiers (en daar ben ik 1 van: ik kan nu rechtstreeks op een half uurtje naar kantoor ietsje ten noorden van het centrum van Athene, in Katechaki).

Maar daar wringt tegelijk ook het schoentje. Meer passagiers en meer stations betekent ook dat je voldoende personeel dient aan te nemen, en extra rijtuigen dient in te zetten. Maar dat is dus niet gebeurd. In de drie stations zien je nauwelijks veiligheidspersoneel, wat afgelopen week tot een ellendig evacuatiemaneuver leidde in Maniatika en waardoor er 3 kwartier vertraging op de lijn was.

En het klinkt wel mooi dat je er nu slechts 55 minuten over doet om van de ferriehaven tot de luchthaven te geraken (en vice versa), maar op dit moment ligt de frequentie van dat traject op 36 minuten. Als je dus net de trein gemist hebt, kun je meer dan een half uur wachten.

“Rijden er dan geen metrostellen met een hogere frequentie”, denkt u nu misschien. Dat wel, maar die stellen hebben als eindhalte Doukissis Plakentias. Het laatste stuk van het traject naar de luchthaven loopt bovengronds en de elektriciteitsleiding loopt daar niet meer langs de rails maar langs een rijdraad. Om naar de luchthaven te reizen, heb je een metrostel nodig dat zowel stroom via de onderleiding als via de bovenleiding kan nemen.

Op dit moment zijn er ook geen extra metrostellen beschikbaar, dus als een trein uitvalt met technische panne, kun je je aan nog meer vertraging verwachten op de blauwe lijn. Het is dus wachten tot er nieuwe treinstellen komen (die zijn naar verluidt besteld), maar ook tot er voldoende mensen zijn opgeleid die deze treinstellen kunnen besturen.

Ondertussen blijkt ook dat de drie stations in zeven haasten zijn klaargemaakt voor een opening in oktober. Ik zei dat al dat Mitsotakis het moeilijk heeft: zijn regering is verwikkeld in allerlei schandalen die door de bevriende media ondertussen ook niet meer met de mantel der liefde worden bedekt. Dus alle positieve nieuws wordt aangegrepen om te laten zien dat er toch een capabele leider aan het roer van het land staat. Niet dat Mitsotakis alleen de pluim van de metro op zijn hoed kan steken.

In ieder geval zie ik de laatste weken al problemen met de verlichting van de metrokaarten in de drie stations. Die komt overal los. Iets wat je niet ziet in de andere stations. Haastklus, denk ik ik dan.