De zomervakantie zit er voor mij op, maar voor ik mijn impressies met u deel, wil ik toch nog even blijven stilstaan bij de bosbranden van de voorbije dagen. Nu ja, woorden schieten te kort: de branden in juli bleken maar een oefening voor de grote ravage die nu is aangericht in slechts 4 dagen. Een deel van de Peloponessos en Euboia staan nog steeds in brand. 64 mensen zijn omgekomen in de branden, 1840 vierkante kilometer zijn in de as gelegd tussen 24 en 26 augustus en in totaal zijn er dit jaar al 268.834 hectare bos afgebrand. In Olympia kreeg het begrip Olympisch vuur wel een erg wrange bijsmaak (maar u kunt er op rekenen dat daar snel zal worden opgeruimd – gisteren telde de site nog 95 bezoekers).Ook Athene ontsnapte niet aan de vuurzee. Gelukkig hebben we de donkere hemel niet gezien, maar de asse die we op ons terras in Piraeus terugvonden, spreekt voor zich.
Er zijn ondertussen al 81 mensen opgepakt die worden verdacht van brandstichting. Een webcam heeft iemand gefilmd die vuurpijlen afvuurde op Hymettus.
Hoewel de meeste branden opzettelijk zijn aangestoken (en wellicht in opdracht van grondspeculanten) zijn een aantal branden ook wel ongelukken. In augustus trekken heel veel Atheners terug naar hun geboortedorp om daar vakantie te vieren. De anders uitgestorven dorpen leven weer op en de terugkeer wordt gevierd met barbecues en vreugdevuur. Als alles kurkdroog is en er een strakke wind staat, is de kans groot dat een en ander uit de hand loopt. Nu zou u denken dat die mensen dat toch wel moeten beseffen: maar blijkbaar is dat dus niet het geval.
Ondertussen stromen de steunbetuigingen en de hulp voor de slachoffers binnen. Mensen die alles kwijt zijn, worden voorlopig in tentenkampen opgevangen. Burgers sturen kledij en voedsel, privé-organisaties storten geld en de regering is er als de kippen bij om vergoedingen toe te kennen om de mensen weer zo snel mogelijk de draad van hun leven te laten oppikken. Zonder al te veel bureaucratie dienen slachtoffers een aanvraag in te dienen met slechts 1 handtekening om schadevergoeding te krijgen. Dat er op 16 september verkiezingen zijn, zal daar wel iets mee te maken hebben: de regering wil laten zien dat ze goed functioneert. De slachtoffers van vorige bosbranden wachten echter nog altijd op schadevergoeding en vele daklozen van de grote aarbeving in Athene in 1999 wonen nog steeds in containers.
De bosbranden worden ondertussen gretig gebruikt in het politieke debat. De oppositiepartijen verwijten de regering dat ze helemaal niet gecoordineerd werkt en daardoor op voorhand al de strijd met de vlammen had verloren. Maar je hoort ook tussen neus en lippen door dat de oppositiepartij misschien wel achter vele branden zit om daar het imago van de regering mee te schaden. Maar eigenlijk doen dit soort theorieën er niet toe: de Grieken maken hun grote troef, de natuur, volledig kapot en nog schijnt het milieu geen rol te spelen in de programma’s van de partijen. En als iedereen toch zo fel van leer trekt tegen de 2 grote partijen Nea Dimkratia en PASOK (die verantwoordelijk zijn voor een wraakroepend slecht bosbeheer), hoe komt het dan dat peilingen aangeven dat toch nog ruim 65% voor die partijen wil stemmen?
Vanavond komen de Atheners in ieder geval de straten op: in het zwart gekleed, zonder 1 spandoek, zonder 1 politieke slogan, alleen maar om de protesteren tegen de misdaden tegen het natuurlijke ergfoed. Acties die weliswaar symbolische waarde hebben, maar waarschijnlijk politiek geen enkele draagkracht hebben.