Afgelopen weekend was ik bij een vriendin op bezoek. Ik weet dat ze zich professioneel met muziek bezig houdt, en dus was ik verbaasd toen ik in mijn ooghoek een open boek op de tafel zag liggen met daarin een schrift net zoals dat op bijgevoegde afbeelding. “Studeer jij Arabisch?”, vroeg ik haar (ik had het boek maar vluchtig gezien). “Nee”, zei ze, “dit is Byzantijnse muziek”. Vreemd eigenlijk: ik had er nooit bij stil gestaan dat er nog andere notaties bestonden om muziek neer te schrijven, dan het systeem van noten dat wij kennen. Dus ben ik eens op zoek gegaan. De partituren voor de kerkgezangen worden nog steeds geschreven volgens de Byzantijnse notatie (ik ben ze eerlijk gezegd nog nooit gaan bekijken in een kerk, maar de afbeeldingen zien er wel mooi uit). Ik weet niet hoe je ‘t leest, ik weet alleen dat onze 8 noten in het Byzantijns ongeveer zo klinken: Ni – Pa – Vou – Ga – Di – Ke – Zo – Ni.  Voor mij hebben de kerkgezangen een beetje een Middelleeuwse tint (niet in de zin van Gregoriaanse gezangen). Zeker is dat deze muziek nog steeds doorklinkt in de hedendaagse Griekse volksmuziek en ook wel kleinkunst (entechno genoemd).
Maar goed; zit ik er fel naast als ik vind dat de Byzantijnse muzieknotatie er als Arabisch uit ziet?  Zou die notatie inspiratie hebben gegeven voor het Arabisch schrift? Bovendien, als ik een psalmist (is dat een goeie vertaling?) hoor, dan lijkt dat soms ook wel op de imam die gelovigen oproept tot gebed. En tenslotte: de muziek van het Midden-Oosten, van Turkije tot Iran, is zeker beïnvloed door de Byzantijnse muziek.