Gisteren heb ik weer een duik genomen in de meer recente Griekse cultuur. Op de Lycabettus heuvel (dezelfde waar Vaya Con Dios vorige week concerteerde) was er gisteren een avondvullend concert toegewijd aan rembetiko (de schrijfwijzen verschillen). Niet iedereen weet deze muziek te smaken, maar ik kan er erg van genieten. Rembetiko wordt de Griekse blues genoemd; de teksten gaan over verlies, tegenslag, plezier en vooral ook over hasj. De Griekse rembetiko-muzikanten wisten dat goedje erg te appreciëren. Gisteravond bevatte het programma vooral nummers van Markos Vamvakaris, één van de grootste Griekse rembetes. Hij was afkomstig van Syros (als u het eiland ooit bezoekt, neem dan zeker even de tijd om het Vamvakaris-museum in Ermoupolis te bezoeken) en kwam -met de eeuwige sigaret- zijn nummers ten gehore brengen in de tekedes van Piraeus (Tekedes zijn, zo u wil, de Griekse tegenhangers van de opium dens).
Het programma gisteren begon erg sereen: een groep muzikanten op het podium, en een groep traditionele dansers in de cirkel voor het podium. Al gauw klonken de nummers echter uit 3000 kelen. Dat geeft een heel speciaal gevoel: je ziet de traditie leven -iets wat wij in België absoluut niet meer kennen. Elke Griek kent de meeste rembetiko-nummers, zingt ze mee (je hoort ze elke zondag in de taverne’s van Psirri). Het valt ook op dat er geen leeftijd staat op traditie. Ik zag mensen tussen 10 en 80 jaar oud. Na een half uur waren een aantal mensen niet meer te houden, en men begon te dansen, samen met de professionele dansers. Hier bestaat geen schroom, geen angst om je belachelijk te maken; alleen de aandrang om te dansen, te genieten van de muziek die de ziel en de pathos van de Griek belichaamt. Ik kreeg er kippenvel van, moet ik bekennen. Vanavond staat er meer “ethnische” muziek op het programma. Wellicht zak ik weer af naar Athene, maar dit keer neem ik een jas mee, want het was daar gisteravond best wel fris (de zomer sputtert wel heel erg dit jaar).
Tip: Indien u geïnteresseerd bent in de rembetiko-muziek, dient u zeker de film Rembetiko van Kostas Ferris te zien.