Vandaag, 21 april, is het 43 jaar geleden dat de militairen in Griekenland de macht grepen. Slechts heel weinig Grieken schijnen mij daarvan op de hoogte te zijn. Het lijkt dan ook of het hier wordt gewoon wordt doodgezwegen, terwijl het misschien geen slecht idee is om van de geschiedenis te leren.

Het zou duren tot 1974 duren voor de “democratie” weer werd hersteld. Nadien werd de “metapolitefsi” ingesteld – een nieuw politiek regime. We mogen vandaag, anno 2010, stellen dat dit regime jammerlijk mislukt is en van Griekenland niet bepaald een welvarend land heeft gemaakt, maar wel een verderfelijke poel van corruptie, nepotisme en vriendjespolitiek, met aan het hoofd politici die enkel uit zijn op persoonlijk gewin en geen enkele politieke maatregel hebben durven nemen waaraan een politiek kostenplaatje hangt. Metapolitefsi mag er zijn: van een overheid is nauwelijks sprake.

Jaren heeft Griekenland geteerd op subsidies van de EU en heeft het zijn partners voorgelogen wat betreft de cijfers. Vandaag is de ware omvang van de leugen langzaamaan duidelijk aan het worden. Gisteren was er in de media nog sprake van een overheidsschuld die dicht in de buurt van de 400 miljard euro zou komen.

Vandaag is er een afvaardiging van het IMF neergestreken in Athene. Zij gaan samen met de Griekse regering kijken waar er nog kan worden bespaard en welke verdere maatregelen moeten worden genomen om aanspraak te kunnen maken op de lening die beloofd is. Verwacht wordt dat Griekenland volgende week eindelijk financiële hulp zal vragen waarmee een einde komt aan de onzekerheid van de markten die niet wisten wat er nu precies zou gebeuren. Griekenland heeft geprobeerd om casino te spelen met de speculanten op de markt en heeft jammerlijk verloren.

Grote delen van de bevolking vrezen nu dat we een nieuwe dictatuur mogen verwachten. Geen militaire dictatuur, maar wel een economische. In het kader van een “gezonde economie”, wordt verwacht dat gemeenschappelijke arbeidsovereenkomsten nietig zullen worden verklaard, belastingen nog maar eens zullen worden verhoogd en lonen zullen worden aangepast naar beneden.

En de socialistische premier van Griekenland zal weinig of niets in de pap te brokkelen hebben. Socialist of niet: de zuiverste vorm van neo-liberalisme zal wellicht worden ingevoerd en Griekenland zal als test case dienen voor de rest van Europa. Althans, dat is de inschatting van velen.

We zullen onze borst maar nat maken en de mouwen opstropen. Er breken zware tijden aan.