Ik woon en werk ondertussen bijna 10 jaar in Griekenland, ben 5 keer van job veranderd, en ik denk dat ik nu wel genoeg ervaring heb opgedaan in de Griekse bedrijfscultuur. Die is enorm verschillend van de Belgische, en het vergt voor een buitenlander wel wat aanpassing.
Om te beginnen is het klimaat op kantoor vaak formeler dan in Belgie – dat zie je vaak al aan het percentage dassen en maatpakken dat wordt gedragen. Uiterlijk vertoon is belangrijk hier in het zuiden en een maatpak en das geven dan ook meteen de indruk dat je een belangrijk persoon bent binnen het bedrijf, zelfs al is dat niet noodzakelijk het geval.
De hierarchie in een bedrijf is bijzonder belangrijk. Je spreekt iedereen die boven je staat aan met meneer of mevrouw. Als buitenlander had ik die gewoonte niet, en ik spreek meteen iedereen aan met de voornaam, wat bij mijn collega’s vaak op gefronsde wenkbrauwen wordt onthaald. Is het omdat ik buitenlander ben, maar ik merk dat de aangesprokenen er eigenlijk geen enkel probleem mee hebben.
Wat ik al vaker heb gemerkt, is dat er precies een zekere angst onder de werknemers heerst. Het is een angst voor de baas, maar misschien is dat wel een angst om ontslagen te worden. De Griekse arbeidsmarkt kent een hoge werkloosheidsgraad en de vele hoog opgeleide Grieken staan te trappelen om een beter job te vinden dat pizzaleverancier. Die angst leidt tot lastige situaties waarin collega’s geen informatie met je willen delen, uit angst dat je iets zou kunnen leren dat zij alleen kennen, waardoor ze vrezen dat hun positie in gevaar komt. Er heerst dus heel wat achterdocht en dat leidt soms tot achterbaks gedrag (ik weet het, dat komt natuurlijk niet alleen op een Griekse werkvloer voor). Het is me trouwens ook al opgevallen dat er nauwelijks of niet wordt vergaderd – ook bazen zijn niet goed in het delen van informatie. Je moet maar zelf zorgen dat je op de hoogte blijft wat er gebeurt in je bedrijf.
Dat alles om maar te zeggen dat er meestal weinig collegialiteit heerst op de Griekse kantoren, en de bazen zorgen daar ook niet meteen voor, want dat vergt een -zij het kleine- investering, die niet echt materieel iets opbrengt.
En dat zorgt er ook voor dat er een heel groot verloop van personeel is in de Griekse bedrijven (althans in diegene waar ik tot nu toe heb gewerkt).
De bedrijfscultuur is hier inderdaad niet te vergelijken met die (in mijn geval) van de Nederlandse. Ik heb er al heel vaak met mijn Griekse man over gesproken. Kleine aanpassingen zoals “teamoverleg” voor er iets speciaals moet gebeuren en “evaluatie” erna, zorgen echt voor een “wij, samen”-gevoel. In ons bedrijf worden mensen aangenomen om hun kwaliteiten, maar helaas wordt personeel nog steeds erg vaak geselecteerd op hun stemgedrag (Pasok of ND) waardoor de zekerheid op behoud van hun werk van andere omstandigheden gaan afhangen. Een hardnekkige bedrijfscultuur die zeker in deze financieel onzekere tijden moeilijk te doorbreken lijkt.
geselecteerd op hun stem gedrag?? nee dat kan niet. Mischien doen de Nd wel maar wij van Pasok zijn eerlijk ,doen wij aan zulke praktijken niet mee.
En de cultuur!! De baas is de baas niet voor nieks. de droom van iedere griek is om baas te worden. dan moet hij dat ook laten zien en voelen aan de onderdanen.
ps. na 20 jaar in nederland ,zou ik echt niet meer kunnen werken met Grieken ,en zelfs wordt ik regelmatig gek van hun bedrijfs mentaliteit ,omdat ik regelmatig met ze heb te maken .
haha Tzeni Botsi! We hebben hier een luisteraar van Ellinofreneia!
Inderdaad, baas zijn betekent niet dat je delegeert. Het betekent dat je je “onderdanen” commandeert en laat zweten. Het is inderdaad niet verwonderlijk dat zo veel Grieken voor zichzelf beginnen te werken. Het is niet altijd een pretje om voor een Griekse baas te werken.
Gezien ,dat je het door hebt ,van Ellinofreneia,hoop ik dat je begrijp de toon van mijn postings.
Ik ben echt weg van Tzeni ,of reporter Tereres of Pritsapidoulas.
Om nog maar te zwijgen van Stratos Tzortzoglou!
@Bruno, jammer dat er geen echte collegialiteit bestaat in jullie meeste kantoren en bedrijven. Dat vele Grieken bang zijn hun job te verliezen, is een verschijnsel dat tegenwoordig ook in België opduikt, wegens de economische crisis.
Toch moet ik zeggen dat ik mijn twee directeuren in de school altijd aanspreek met “directeur” of “directrice”, ook al weet ik perfect dat ze Alain en Ria heten, en dat ik zowat hun zelfde leeftijd (57 jaar) heb. Ik ben ook altijd gaan lesgeven in kostuum met das. De jeugdige leerkrachten komen in wat ik noem vrijetijdskledij lesgeven, en dat hoort volgens mij niet. Maar ja, het zal aan mijn opvoeding en leeftijd liggen waarschijnlijk… ouderwets of te klassiek, zoals je wil.
En wat die jeugdige leerkrachten betreft: ze beheersen hun eigen leerstof niet eens meer, zijn haast onbekwaam in grammatica en spelling. Ons onderwijs gaat er langzaam maar zeker op achteruit. Bijzonder jammer. Toch ben ik gelukkig dat ik mijn leerlingen (Latijn) nog steeds kan boeien met allerlei mythologische verhalen en de tocht van de nieuwe Argo en natuurlijk eens een lesje “modern Grieks”. De leerstof is zo al moeilijk genoeg, maar dat weet jij ook wel! Zoiets bezorgt me dan veel arbeidsvreugde! En wees er maar zeker van dat de leerlingen dan hun ogen opentrekken omdat de Oudheid eigenlijk nog steeds leeft en zulke ervaringen scherpt hun waardering! En ze spreken me nog altijd aan met “mijnheer” en niet met “Leo” en ik vind echt dat dat zo hoort.
zeker. kom je ze wel tegen ,door je werk? ik dacht dat je journalist bent.
trouwens moet ik al vrij dagen inplannen?? zeer binenkort verkiezingen!!! De papagalakia zeggen dat ND gaat weg.
Nee, ik kom ze helaas niet tegen, en ik ben ook geen journalist, hoor. Als er in september geen verkiezingen komen, dan misschien wel in maart, wanneer PASOK van plan is om de presidentsverkiezingen te saboteren (daar zal ik ook nog eens een stukje over schrijven, want dat is ook iets eigenaardigs).
@Leo, de school is natuurlijk wel iets anders dan een bedrijf, waar iedereen toch aan het zelfde zeel hoort te trekken.
Zeker als je denkt dat Pasok zijn eigen president gaat saboteren. voor het zelfde zat Andreas Papandreou daar en moest zijn zon hem saboteren. wat een systeem. en om te denken dat Karolos en de vorige precident zijn voorbeeldige mensen.maar wij wachten,tzt hebben wij er over.