Het is algemeen bekend dat de privé-gezondheidssector erg goed gedraaid heeft in Griekenland de voorbije jaren. Dat komt voor een groot deel omdat de openbare gezondheidssector helemaal vierkant draait. Enorme wachttijden voor je een medisch onderzoek kunt ondergaan, slechte verzorging tenzij je een “fakelaki” overhandigd, en zo meer. Nochtans betekent het niet noodzakelijk dat de dokters in de privé beter zijn dan diegenen in de openbare sector.

Nu de crisis volop is uitgebroken in Griekenland (hoewel ik het gevoel heb dat we voorlopig nog maar in de fase van perceptie zijn en dat het ergste nog moet komen), zie je dat vele Grieken terugkeren naar de openbare gezondheidszorg. Als er geen fakelaki (steekpenning) aan te pas komt, is die zorg erg goedkoop, tot bijna gratis.

Er is echter een probleem gerezen de voorbije dagen. In de openbare gezondheidssector zijn enorme uitgaven gemaakt. Bij aanbestedingen hebben farmaceutische bedrijven steeds een hogere prijs voor hun producten doorverrekend aan de staat (facturen werden flink aangedikt) terwijl heel wat tussen personen het verschil met de werkelijke kostprijs op zak hebben gestoken. Daardoor staat de overheid flink in schuld bij deze farmaceutische bedrijven – ze slaagt er niet in om die allemaal tijdig te betalen. Er wordt gesproken van een schuld die in de miljarden loopt.

Daardoor dreigen de farmaceutische bedrijven om niet langer te leveren aan de Griekse openbare ziekenhuizen. En zeker nu er meer mensen weer naar die ziekenhuizen gaan, is het gevaar reëel dat die niet voldoende materiaal in voorraad hebben om spoedgevallen op te vangen.

Ik heb het al eerder gezegd: het is maar beter dat je hier gezond van lijf en leden blijft, en dat je zeker geen ziekenhuis van binnen moet meemaken. Maar dat wensen we sowieso nergens iemand toe.