Hoe merk je in Griekenland dat het crisis is? Want voorlopig is dat nog niet zo makkelijk te zien. De grote SUVs blijven rondrijden, de wegen naar de stranden zitten nog steeds vol en de prijzen lijken voorlopig niet te zakken.
Maar het is wel opvallend dat er stelselmatig minder migranten te zien zijn aan de kruispunten die papieren zakdoekjes, bananen of bloemen verkopen. Er zijn ook steeds minder lieden die de ramen van je auto willen schoonmaken. Komen er gewoon minder migranten naar Griekenland omdat ze gehoord hebben dat het hier crisis is, of hebben ze begrepen dat de Griek de knip op de beurs houdt en niet geneigd is om nog een cent te geven aan de verkeerslichten.
Natuurlijk kun je een bevolkingsgroep zoals illegale immigranten als graadmeter gebruiken voor de crisis. Maar de (semi-)legale immigranten uit de buurlanden van Griekenland zijn wel een iets betrouwbaardere bron.
De voorbije 20 jaar zijn erg veel buitenlanders uit de buurlanden van Griekenland het land binnengesijpeld. In de eerste plaats waren dat Albanezen, maar het gaat ook om Bulgaren, Roemenen, en zelfs Oekraïeners.
Ondanks het feit dat sommigen onder deze mensen best wel een hoge opleiding hadden, werden ze in Griekenland voornamelijk tewerk gesteld in de bouwsector, of maakten ze gebouwen schoon. Eén en ander heeft er toe geleid dat heel wat Grieken deze mensen heeft beschuldigd omdat ze jobs afnemen van de Grieken zelf. Maar het gaat hier wel voornamelijk over jobs waarvoor de Grieken hun neus ophalen.
Feit is dat vooral Albanezen hier een leven zijn beginnen opbouwen, flink wat bijgedragen hebben aan de sociale zekerheid en ook nog heel wat spaargeld op Griekse bankrekeningen hebben staan. Meer zelfs dan de spilzieke Grieken, die geen appeltje voor de dorst hebben.
De laatste weken wordt duidelijk dat de Albanezen hun geld massaal ophalen en dat ze terug naar Albanië trekken, waar ze hun zuur verdiende euro’s niet bij Griekse bankfilialen gaan binnendragen, maar wel bij internationale banken of zelfs Albanese banken.
En dat, beste lezers, is wel degelijk een teken dat het crisis is.
Wat mij opvalt is de beperking van personeel in grootwarenhuizen . De kassiersters moeten mee de schappen vullen , het versgoed wegen en zelfs de vis kuisen. De bedienden zijn manusje-doet-alles en hun ware gedienstigheid geeft de indruk dat ze bang zijn hun job te verliezen. Klanten zoeken de goedkoopste producten en wat in speciale aanbieding is heeft de aantrekkingkracht van honing op vliegen. Men kiest geen bepaald merk meer.
Mensen geven zo weinig mogelijk uit ,vandaar ook zovele sluitingen van winkels maar dat is niet typisch voor GR . Heel Europa zit in povere schuitjes , voor sommigen zijn het vlotten met een gescheurd hemd als zeil .