De schuldenstaat

“We live under a regime of elected dictatorship, which promotes intolerance, racism, xenophobia, terrormongering, paranoia and hate against anyone less fortunate than ourselves.”

Bovenstaand citaat komt uit een declaratie van de blog The Shadow Gallery. De blog zelf, waarop elke entry zowel in het Grieks als in het Engels is geschreven, is anoniem, en dat is een bewuste keuze, zoals u zult merken als u de declaratie er op na leest. Afgezien van de politieke (of a-politieke) strekking die iedereen er in wenst te zien, vind ik het wel een interessante site, die zeker aangeeft wat er leeft in bepaalde delen van de Griekse bevolking. Dit zijn signalen die beter niet genegeerd worden.

Maar het gaat me nu niet bepaald om de blog zelf, maar wel om een entry die een kleine maand geleden gepost is: “Prelude to the selling out of the Greek people“. Dit is geen anarchistisch of extreem-links schotschrift, maar wel een onderbouwd artikel waarin staat hoe de Griekse economie aan de rand van de afgrond is komen te staan. U bent het er mee eens of niet, het is echt wel onontbeerlijke lectuur voor iemand die een volledig beeld wil krijgen. Er wordt uitleg gegeven bij de praktijken die de casino-economie kenmerken en echt wel boven de hoofden van alle Grieken worden uitgevoerd. Het artikel heeft het niet alleen over misdadige speculatie, het legt de schuld ook bij de Grieken zelf.

Aansluitend op het vorige, wil ik hier ook vermelden dat op het einde van deze maand de documentaire “Debtocracy – Χρεοκρατία” zal uit komen.  Bedoeling van de documentaire is op zoek te gaan naar de oorzaken van de economische crisis en om voorstellen te formuleren die door de overheid en de voornaamste media verborgen worden gehouden. De documentaire zal gratis te verkrijgen zijn (het is me nog niet duidelijk op welke manier) en zal worden ondertiteld in minstens 3 talen.

Debtocracy zal economen en journalisten aan het woord laten die zullen ontleden hoe Griekenland in de economische schuldenval is terecht gekomen en zal laten zien hoe vergelijkbare situaties werden aangepakt in andere landen zoals Ecuador.

Wie zal er opdraven (de links naar deze namen zijn de moeite waard!)? David Harvey, Samir Amin, Kostas Lapavitsas, Gérard Duménil, Alain Badiou, Hugo Arias, Eric Toussaint, Fernando Solanas, Jean Quatremer, Manolis Glezos en Zara Wagenknecht.

De makers van Debtocracy werken gratis aan de documentaire, maar indien er kijkers zijn die er zich toe geroepen voelen, dan kunnen die alvast een bijdrage storten via de site. Zo wordt iedereen mede-producer, als het ware. Op deze manier hopen de makers zo onafhankelijk mogelijk te blijven.

Debtocracy from ThePressProject on Vimeo.

11 thoughts on “De schuldenstaat

  1. @Bruno: …’vergelijkbare situaties werden aangepakt in andere landen zoals Ecuador’… ‘Vergelijkbare’ situaties? Bruno, Ecuador is nog 1000 keer erger dan Griekenland!
    Ik heb er familie wonen en was er vorig jaar in september. Heb met ongeloof onze Ecuadoraanse schoonfamilie zaken rond corruptie horen vertellen die je gewoon niet voor mogelijk houdt.
    Dus als het je kan troosten: ja, er is nog erger dan Griekenland!

  2. ik dacht direct aan een βοθρος. je weet wat dat is ,veel huizen hebben dat nog buiten Athene.
    als je daar de deksel open doet ,stinkt en het is nog gevarlijk. een vonkje en alles gaat de lucht in.
    De twits rechts zijn leuk.

  3. Oef, @Josee 😉
    Ik ben er van overtuigd dat het nog erger kan dan Griekenland. En dat is bijzonder zielig, eigenlijk.

  4. Naar mijn mening is er een zeer eenvoudige uitleg voor het huidige faillissement van de Griekse economie.

    In de periode na de Junta tot de toetreding tot de euro kwamen er elk jaar meer drachmes in het zakje (door de jaarlijkse devaluatie was dit echter een ACHTERUITGANG – bijvoorbeeld in deutsche mark uitgedrukt zouden er minder marken in het zakje gekomen zijn). Echter, de griekse samenleving DACHT dat ze goed boerden, dat hun manier van ondernemen de goede was (want ze hadden immers meer drachmes -de devaluaties evalueerden ze niet)

    Vanaf het euro-tijdperk deden ze verder zoals tevoren :
    ten eerste : nog altijd zelfde manier van ondernemen
    ten tweede : met daarbij elk jaar meer euro in het zakje !

    Wil men het faillissement vermijden dan moet zowel :
    ten eerste : de manier van ondernemen veranderd worden
    ten tweede : en dit voor minder euro’s

    Voila, zo eenvoudig is het

  5. Bij mijn betoog van daarnet werd volgende vergeten weer te geven. Dit is dus een aanvulling.

    Tussen eind Junta en begin eurotoetreding werden de griekse producten, in drachmes uitgedrukt, elk jaar duurder. Echter, in deutsche mark uitgedrukt werden ze elk jaar goedkoper, met als gevolg een jaarlijkse grotere export en een jaarlijks toenemend toerisme.

    Na de eurotoetreding werden de griekse goederen elk jaar duurder, wat een jaarlijkse vermindering van export en toerisme teweeg bracht

  6. Beste Bruno,

    Moet je aangehaald citaat niet aangevuld worden met :

    “…..and jealous against anyone who is more fortunate than ourselves” ?

  7. @kaliopi, het is natuurlijk de belangrijkste reden, die je aanhaalt, maar zeker niet de enige. Wil Griekenland in de euro blijven (en dat schijnt het plan te zijn), dan moet echt alles worden hervormd. Met een andere manier van ondernemen voorop – want Griekse ondernemers houden er wel erg feodale opvattingen over na.

    Ik heb wel de indruk dat je de Grieken redelijk goed kent.

  8. @Bruno Ik ben het inderdaad volledig eens met je.

    Maar ALLES veranderen : hoe kan dit in het huidige Griekenland ?

    Van mijn meeste Griekse vrienden heb ik gehoord dat de meest belangrijke en nuttige bouw- en wegeniswerken gerealiseerd werden ten tijde van de Junta en dat er toendertijd discipline en orde was.

    Van mijn zelfde Griekse vrienden heb ik echter nooit gehoord dat de Italianen, tijdens hun ‘bezetting’ van de Dodecanesos er eveneens prachtige zaken hebben gerealiseerd . Onder meer : volledige restauratie van de kilometerslange prachtige muur rond de oude stad Rodos, een vliegveld in Rodos, prachtige gebouwen en lanen.

    Mijn conclusie daaruit is dat iemand met een harde hand blijkbaar wel iets kan bereiken, maar het moet wel een Griek zijn (en geen buitenlander, dus zeker geen troika).

    Griekenland is te trots om zich te schikken naar een niet-Griek.

    Wanneer staat de “Griek met de harde hand” op ?

  9. @kaliopi, Karatzaferis zegt dat ie er klaar voor is! 😉
    Mijn vrouw heeft 5 jaar op Rhodos gewoond en gewerkt en heeft daar vaak Grieken tegen Italiaanse toeristen horen zeggen dat ze wilden dat de Italianen terugkwamen om Rhodos architectonisch terug wat op te knappen want de Grieken hadden er een boeltje van gemaakt.

    Harde hand? Misschien wel, maar zeker ook volledige transparantie, want er blijft anders altijd wel geld aan iemands handjes plakken. En wanneer gaat Griekenland nu eens het systeem van openbare aanbestedingen ernstig nemen?

  10. @Bruno, Dat een Griek dit tegen Italiaanse toeristen zegt behoort tot de Griekse natuur : “een klein visje werpen om een gtote te vangen”. (Tegen mij zeggen ze ook dat er slechts 1 goede zit bij de troika en dat is onze landgenoot Servaas Deroose)

    En nu we het over vissen hebben, “een vis stinkt het eerst aan zijn kop”. Waarmee ik je volledig gelijk geef qua transparantie, dit is inderdaad een conditio sine qua non.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *