Minister van Milieu Tina Birbili

Een tenger meisje is het, zelfs een beetje schriel. Misschien is ze wel vegetariër. Vrij jong is ze. Nauwelijks 42. En ze is minister van Milieu – een post die speciaal voor haar was ontwikkeld door Georgios Papandreou, want voor het aantreden van diens regering viel milieu onder de bevoegdheden van het Ministerie van Openbare Werken, met vaak desastreuze gevolgen voor dat milieu.

Birbili komt niet zo maar uit het niets: ze behoort tot de nauwe kring van getrouwe Papandreou-volgelingen en ze heeft al zijn speeches geschreven in de aanloop van de nationale verkiezingen van oktober 2009. Misschien schrijft ze nu nog de speeches van de premier. Als je hem ziet staan in het parlement, raakt hij niet uit zijn woorden als hij zijn tekst niet kan aflezen. Een groot redenaar is hij niet, deze premier. Maar daar gaat het eigenlijk niet om.

In Griekenland is het milieu altijd al stiefmoederlijk behandeld. Het is nooit echt een thema geweest, omdat het land vroeger een vrij maagdelijk milieu had, omdat er nauwelijks industriële ontwikkeling was. Sinds er meer kapitaal in Griekenland stroomde, kwam het milieu echter wel onder druk te staan. Vooral van de bouwsector. We zeggen wel eens dat een Belg met een baksteen in zijn maag wordt geboren. Maar ook de Griek wil een huis bouwen en grond bezitten. Het is nog steeds een teken van welstand en het was ook lange tijd de enige zekere investering in dit land. Dus werd er volop gebouwd, want de Grieken hebben ook nog eens het gebruik dat ze voor hun kinderen een huis willen klaar hebben tegen de tijd dat die trouwen en de deur uit gaan.  Hier in Athene is dat huis dan gewoon een flat in hetzelfde gebouw, dus zo ver gaan die kinderen de deur niet uit.

Ook de Griekse overheid heeft bouwen als een vorm van ontwikkeling gezien. Zo fel zelfs dat er miljoenen aan steekpenningen zijn gevloeid naar politici en kassen van politieke partijen. Niet toevallig zijn het steeds dezelfde bouwbedrijven wiens naam je ziet op grote constructies. Ondertussen vertegenwoordigen die bouwbedrijven machtige belangen.

En tegen die belangen zou onze minister van Milieu Tina Birbili moeten gaan opboksen. Je ziet het haar niet zo meteen doen, met haar schrale verschijning. Nochtans is haar post van extreem belang voor de premier, die van het milieu een belangrijk programmapunt heeft gemaakt en die ook de groene energie als belangrijke post voor ontwikkeling ziet.

Een paar weken geleden kwam Birbili met een wetsvoorstel aanzetten, waarin stond dat er niet meer mocht gebouwd worden op gronden die kleiner zijn dan 10 stremmata en die in beschermd Natura 2000-gebied vallen. Een stremma is een oppervlaktemaat die wordt gehanteerd in Griekenland. 1 stremma staat gelijk aan 0,1 hectare – 10 stremmata zijn dus 1 hectare.

Birbili kreeg de wind van voren in het parlement, niet alleen van de oppositie, maar ook van haar eigen partijleden. Die vonden het wetsvoorstel veel te strikt. Ze vinden dat de 10 stremmata moesten worden teruggebracht naar 4 stremmata. Waarom? Het mag duidelijk zijn: er is een wet  die stelt dat iedereen die 4 stremmata grond heeft, daar mag op bouwen, eender waar die grond ligt (dus ook in Natura 2000-gebied). En er zijn veel meer Grieken die 4 stremmata hebben, dan Grieken die 10 stremmata hebben. Bovendien vonden de tegenstanders van het wetsvoorstel dat de ontwikkeling hiermee zou worden afgeremd. Bouwen blijft tot nader order het nec plus ultra van de Griekse economische sector. Andere vormen van ontwikkeling lijken niet op het programma te staan.

Birbili bond in, en het milieu zal er niet beter van worden. Iedereen zal dus blijven verder bouwen op zijn kleine oppervlakten. Bezwaarlijk een overwinning voor Georgios Papandreou en we mogen aannemen dat er binnenkort flink zal worden gebouwd in Natura 2000-gebieden. Verwacht u dus ook maar aan meer bouwwerken dicht bij de waterlijn.

En daar blijft het niet bij. Een nieuwe wet heeft ook vastgelegd dat steengroeven en mijnbouw toegelaten zijn in Natura 2000-gebieden, indien die de locale economie ten goede komen. Meer zelfs: er mogen er nieuwe worden geopend, als dat nodig mocht zijn. It’s the economy, stupid!