Afgelopen weekend ben ik naar een voorstelling van de Special Olympics geweest in het Oorlogsmuseum voor de mensen die zich als vrijwilligers hadden opgegeven. Eerst werd de geschiedenis geschetst van de Special Olympics. Ik wist niet dat ze werden opgericht door Eunice Kennedy, de zus van de vermoorde president Kennedy. De Kennedy’s hadden 6 kinderen, waarvan 1 dochter verstandelijk gehandicapt was.

En dan de vrijwilligers. Griekenland en vrijwilligerswerk: er wordt altijd gezegd dat die twee niet goed samen gaan. Maar tijdens de Olympische Spelen van 2004 waren er bijzonder veel vrijwilligers gevonden die met veel enthousiasme en plezier hun taken uitvoerden.

En ook zaterdag bleek de interesse erg groot. U moet weten dat er tot ongeveer 20 mei elke weekend 4 sessies worden georganiseerd voor vrijwilligers. Op zaterdag zat de zaal in het oorlogsmuseum afgeladen vol. Er is duidelijk veel interesse voor deze Special Olympics. OK, de meeste aanwezigen hebben iemand met een verstandelijke handicap in hun naaste omgeving, maar er waren ook een aantal scholen aanwezig. Heel wat leraars zijn toch bereid om de leerlingen gevoelig te maken voor het thema van de verstandelijk gehandicapten, die in Griekenland maar al te vaak sociaal geisoleerd blijven. Ze worden meestal ook nog eens in psychiatrische instellingen opgesloten, waar men niet schijnt te weten wat men er mee aan moet. 2 maanden geleden circuleerden er op het internet nog foto’s van verstandelijk gehandicapte kinderen in een instelling in Lechaina (nabij Kalamata) die aan hun bed werden gebonden.

[Ik herinner me trouwens in de jaren 80 of begin jaren 90 een documentaire op de Vlaamse televisie over de psychiatrische instelling van Leros, waar de patiënten zeker niet menswaardig werden behandeld. Op YouTube is overigens een engelstalige documentaire te zien over dit eiland (bekijk hier het eerste deel – de andere 5 delen vindt u op dezelfde pagina). ]

Deze beelden moeten volgens het organiserend comité tot het verleden gaan behoren, maar daar is wel geld voor nodig. Geld dat Griekenland niet heeft. Overigens worden de Special Olympics voor een groot deel betaald door de overheid en door sponsors. Er zijn geen inkomsten van tickets en dergelijke. Indien u in Athene bent tussen 25 juni en 4 juli 2011, dan kunt u wedstrijden gratis gaan bekijken in de verschillende stadia. Het exacte programma ligt nog niet vast, maar dat zou de komende dagen op deze link moeten verschijnen. Het is trouwens ook weer een gelegenheid om het centrale Olympische stadion te bezoeken (want dat is doorgaans gesloten). Andere locaties zijn het Peace and Friendship stadion in Faliro (net bij het station van metro en tram), en Hellinikon (de oude luchthaven).

Maar de vrijwilligers zijn niet alleen mensen die van nabij te maken hebben met een verstandelijke handicap. Ook de president van Griekenland is vrijwilliger, alsook een aantal parlementsleden en beroemde Grieken.

Zaterdag op de presentatie waren er ook athleten die zichzelf kwamen voorstellen. Er werden films getoond van voorbije spelen en het is zonder meer ontroerend om te zien hoe veel die mensen genieten van dit evenement. Voor velen onder hen is het trouwens één van de weinige gelegenheden om vriendschappen te ontwikkelen en vrienden te zien. En let op: het is geen Samaritanenwerk. De Spelen zijn echt wel sportieve evenementen waar flinke prestaties worden geleverd die ik zelf hen niet zou nadoen. Er worden wel geen records bijgehouden, maar medailles voor 1ste, 2de en 3de plaats worden wel uitgedeeld.

De voorstelling bracht mij in ieder geval al wel in de sfeer. Ik ben er zeker van dat het een feest zal worden.