Gisteren was ik nog maar eens een keer op Syntagma. Een dag na dat de regering Papandreou het vertrouwen van de regering had gekregen, was er nog altijd genoeg strijdvaardigheid bij de bevolking om weer te staan joelen aan het parlement.
Gisteren stonden er een paar lui die zich hadden uitgedost als helden uit de Griekse onafhankelijkheidsstrijd van 1821 tegen de Turken. Er was iemand die zich had verkleed als Theodoris Kolokotronis en iemand anders leek op Pappaflessas.
En opeens splitste de menigte zich op het plein. Overal klonk het “de Spartanen zijn aangekomen!”. Het was best wel een zinderend moment. Ongeveer 30 mannen en vrouwen waren op 20 juni in Sparta vertrokken – te voet – van aan het standbeeld van Leonidas (nog steeds dé ultieme, zij het tragische, verzetsheld uit de Griekse oudheid, die met 300 Spartanen bij de slag aan de Thermopylen een enorme legermacht van Perzen probeerde tegen te houden).
Na 275 km kwamen ze gisteren, na 3 dagen, op Syntagma aan en ze wisten met hun actie heel veel respect af te dwingen. Ze posteerden zich voor het parlementsgebouw en scandeerden daar “ΜΟΛΩΠΛΑΒΕ!” (Kom ze maar halen – de uitspraak van Leonidas die zei “Kom onze wapens maar halen als je wil).
Het had wel iets.
Zouden de Grieken nu eens niet eindelijk moeten stoppen met in het roemrijke verleden te leven? Jongens kijk vooruit, niet achteruit! Geef de geschiedenis een waardige plaats in het heden en gebruik het, baat het uit als een culturele, pedagogische, sociale en efficiënte toeristisch-economische troef. Die constante blik naar achter hypothekeert vooruitgang, innovatie, creativiteit. Niet toevallig terreinen waarin de Grieken de laatste decennia alsmaar verder achterop hinken. Of vergis ik mij?
je vergis je niet. je heb gelijk en ik zou dat zo willen zien maar dat kan niet zo van de eene dag naar de andere. en zeker in deze situatie.
In de geschiednisboeken van het grieks onderwijs wordt enkel het griekse verleden behandeld.
Een echte hersenspoeling.
@Christos, ik weet niet of je in Griekenland geboren bent. Een groot probleem in het Griekse onderwijs (naar mijn aanvoelen), is het feit dat er zo veel nadruk wordt gelegd op de nationaliteit. Griek zijn staat gelijk aan: de Griekse taal spreken, Grieks orthodox zijn, en een roemrijk verleden hebben.
Dat dit beeld flink scheefgetrokken is, mag duidelijk zijn. In dat roemrijke verleden was er niet eens sprake van een nationaliteit, laat staan van 1 taal en 1 volk.
Als je zo veel aandacht schenkt aan dat nationaliteitsgevoel, dreig je je natuurlijk te isoleren, want dan zie je iedereen die niet tot die natie behoort als een potentiele vijand.
@Bruno, don’t tell me! Ik ben over de vorming van het Grieks nationaliteitsgevoel een onderzoek begonnen! Inderdaad, mijn stelling is dat de Grieken tot de 19e eeuw altijd al een mix van verschillende stammen waren, met elkaar concurrerend, ruziënd, vechtend, enz. Er was wel steeds een vreemd eenheidsgevoel maar geen nationaliteitsgevoel zoals dat zijn uiteindelijke vorm gaat krijgen vanaf de 19e eeuw (dankzij de gemeenschappelijke behoefte naar onafhankelijkheid, dankzij propagandakanon ‘Megali Idea’, dankzij nog veel meer …).
Ik ben inderdaad niet in Griekenland geboren maar heb verschillende jaren als kleuter daar gewoond en heb mijn legerdienst in Griekenland volbracht (kwestie van meer tewerkstellingsmogelijkheden na mijn studie hier) om land, cultuur en structuren beter te leren kennen.
De Griekse geschiedenisboeken zijn inderdaad zeer eng Grieks. Heb ik van zeer nabij kunnen ervaren dankzij schoolboeken van talrijke neven en nichten. Weet je dat er BIJNA niets gezegd wordt over Karel de Grote, Keizer Karel, Habsburgers, het Humanisme, Verlichting, Klassenstrijd, …? Deze belangrijke elementen om de westerse beschaving, de huidige maatschappij te begrijpen worden fragmentarisch behandeld! Dan creëer je toch een natie van navelstaarders, alles draait rond het Griekendom!
Breek mijn mond niet open, ik kan hierover een boek schrijven (ben er dus ook mee bezig) maar zonder alles gezegd te hebben …
Het gecentraliseerd nationalisme is ook voelbaar in de nieuwsberichten waar het buitenland een klein onderdeel uitmaakt van de reportages en dan ook nog meestal over iets dat meestal met GR betrekking heeft.
Tzimi geeft ook een hint :als mensen in moeilijkeheden zitten , slaan ze terug op een roemrijk verleden.Het is schijnbaar een compensatie voor de frustraties .
Dat iedereen als een potentiële vijand wordt gezien heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat de bevolking van het Egeïsch gebied al enkele millennia wordt aangevallen, bedreigd, bestolen, leeggeplunderd, geprovoceerd, enz. En dit langs alle kanten en door verschillende culturen (Donaustammen, Perzen, Romeinen, Kelten, Germanen, Kruisvaarders, Franken, Venetianen, Slaven, Arabieren, Turken, Italianen, Duitsers, … om dan nog maar te zwijgen over de talrijke interne conflicten).
Tot de dag van vandaag worden ze geprovoceerd. Neem nu dat 13 meters hoog standbeeld van Alexander de Grote in Skopje! Hoe je het ook draait of keert het IS een provocatie.
@Jenny, het is inderdaad een kenmerk voor elke crisissituatie dat men teruggrijpt naar het ‘oude’ (oude waarden, oude regels, tradities, het verleden) Je weet wel ‘vroeger was het beter’! Dat zei Plato ook over de mentaliteit van de jongeren in zijn tijd.
Maar het neemt niet weg dat dit kenmerk een serieuze drempel vormt voor vooruitgang, innovatie, creativiteit, en nog veel meer!
@Tzimi, je hebt natuurlijk gelijk dat we niet moeten verwachten dat dat van vandaag op morgen zal veranderen. Maar ook in ons vaderland zelf moet deze discussie meer gevoerd worden.
niemand luister Christo. het is krankzinig. iedereen wil vandaag Kolokotronis zijn maar kan niet eens 100 meter lopen naar de periptero en legt 2 salarissen neer om de nieuw iphone te kopen. weinig gireken denken zo als de text die ik zo pluk uit een discussie vandaag
γλωσσα λανθανουσα η δαχτυλος λανθανων. het moet niet gireken zijn maar grieken al zou gieren ook van toepasing kunnen zijn.
@Christos: Karel De Grote was in zijn tijd niet zo belangrijk als we in West-Europa wel denken. De Oost-Romeinse beschaving was veel belangrijker, en het getuigt van West-Europese naverstaarderij dat daar zo weinig over verteld wordt in W-Europa. Alsof 30e-eeuwse geschiedenisboeken over de 20e eeuw het uitvoerig over Haile Selassie zouden hebben, en de VS en de Sovjet-Unie daarbij als voetnoot aanhalen.
Los daarvan: de Lage Landen worden sinds millennia ook aangevallen, bedreigd, bestolen, leeggeplunderd, geprovoceerd, enz. Geschiedenis heeft veel zin, maar enkel als ze dient om niet te hervallen in oude fouten, niet als opsomming van veroveringen en ander bloedvergieten! In het Vlaamse kikkerlandje wel degelijk lessen getrokken uit de Groote Oorlog (de obussen komen na 95 jaar nog steeds uit de grond), het nazisme, de shoah, enz. (Alleen niet uit de 80-jarige burgeroorlog?)Dat Vlaanderen een enorm bedrag uittrekt voor onderwijs, komt zo door de lange strijd tegen economische, maar ook intellecturele achterstelling. Een terugblik op het verleden is dus niet slecht, maar dan wel kritisch aub! Het klopt wel dat al dat leed op een of andere manier erkend is, en het leed van de Grieken voor bv. de Klein-Aziatische catastrofe (1922) of het Istanbul Pogrom (1955) nog steeds niet, en dat knaagt.
Anderzijds: zoals @Bruno al uitvoerig stelde, bestaat “de Griek” helemaal nog niet lang. In het Oude Griekenland identificeerde men zich met de stadstaten, en in het Oost-Romeinse rijk geleidelijk aan met het orthodoxe christendom, ongeacht taal, cultuur of bevolkingsgroep. Dat werd verder versterkt door de Ottomanen met hun “Rum millet” (delen van Roemenië werden lang geregeerd door Griekstalige “Fanarioten”). Pas door het Frans revolutionaire nationalisme probeerde men die “macédoine” van volkeren te verdelen in allerlei natiestaten met telkens 1 officiële taal en cultuur per staat.
@Tzimis: prioriteiten hé 🙂 De Griekse zijn soms wel eens anders dan de Belgische…
@Bertinos, inderdaad! Na de negatieve ervaringen van Napoleons veroveringen (Congres van Wenen) heeft men de “macédoine” aan volkeren proberen onder te brengen in stabiele natiestaten, monarchieën nog wel! … zonder succes echter! Probleem was toen al de Balkan, het uit mekaar vallende Ottomaanse Rijk (de zieke man van Europa toen) en zijn restanten, een mengelmoes aan culturen, talen, volkeren, …
Getuige dat het Congres van Wenen een grote mislukking was? De balkanoorlogen en balkanconflicten bleven heel de 20e eeuw Europa ketenen. En ‘t is nog bijlange niet koek en ei in die pot “macédoine” …
P.S. Let op! Het zich identificeren met de stadstaat of regio van vroeger is vandaag nog niet helemaal verdwenen!
Re Christo makari dat die leefde met de geest van het oude Griekenland en gelijk je zegt ze moeten het verleden gebruiken en niet misbruiken en kaliopi om alleen maar het Grieks verleden te onderwijzen is helemaal niks mis mee dat is meer dan genoeg, begrijp me niet verkeerd natuurlijk moeten ze ook verder kijken dan hun landgrenzen…
@ Bruno noem je dat een probleem het feit dat er zo veel nadruk wordt gelegd op de nationaliteit
straks gaan we nog zeggen dat het de schuld van ons verleden is dat we staan waar we nu staan.Daar zijn ook andere landen waar ze denken gelijk Griekenland de V.S. bv. turkije,israel en noem maar op ,over de VS en israel spreek ik nog niet een over, maar turkije maakte jaren geleden ook een diepe crisis mee en kijk waar het land nu staat is zelfs een economische- (G20) en strategische grootmacht in de regio die gebruiken het nationaliteits gevoel positief en kijk waar die nu staan. @bertinos met u comment ga ik akkoord en wat christo schrijft over zich identificeren met stadstaat of regio klopt ook voor 1OO%, onze engelsman had gelijk over als de Grieken geen vijand hebben te bevechten vechten ze wel onder elkaar als ik soms lees wat Grieken soms schrijven op het NET over andere andere landgenoten over Kretenzers bv echt niet te geloven