Zo, mijn vakantie zit er op voor dit jaar. Ik merk dat ik u nog niet heb gezegd waar het dit jaar naartoe is gegaan. Misschien geen verrassing, maar we zijn nog maar eens naar Syvota gereden. We waren nog niet klaar met Thesprotia, het uiterste noordwestelijke deel van Griekenland. Wegens de talrijke stranden, de turquoise en smaragdgroene stranden, het onmetelijke groen, de aangename temperaturen overdag (niet warmer dan 34 graden dit jaar) en ‘s nachts (24 graden), taverna’s met verse vis en schaaldieren, de eilandjes met de afgelegen strandjes waar je enkel met een klein motorbootje naartoe kunt en vooral een kristalheldere zee.
Omdat we dit jaar dezelfde bestemming hadden gekozen als vorig jaar, was het makkelijk om te vergelijken hoe het toerisme het voorbije jaar heeft gereageerd op de crisis. En het verschil was duidelijk merkbaar. Er was beduidend minder volk in deze sowieso al rustige streek. Italianen zie je nog genoeg, af en toe ook een verdwaalde Belg, maar de Grieken zijn in grote getale weggebleven. En opvallend: je ziet dat de terrasjes van de goedkopere taverna’s zo goed als leeg zijn, terwijl de dure restaurants wel volk blijven trekken. De crisis zoals ze in heel Griekenland wordt ervaren: zij die op hun geld moeten letten, worden zwaar getroffen; zij die geld te over hebben, voelen niets.
Voor ik op de noodkreten hier ga reageren, hieronder nog even een opsomming waarom we nog niet klaar waren met Syvota.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ha Bruno,
welkom terug.
Zoals altijd zijn je observaties weer helder. Bij ons op Pilion zie je een iets ander beeld. De duurdere restaurants zijn leeg. De souvlaki, gyros en tsiporo restaurants zijn drukker bezet. Kortom, er wordt weinig geld uitgegeven. Grieken komen nog wel, maar korter. Aandeel buitenlandse toerist is redelijk gelijk gebleven. Ben benieuwd hoe het beeld in de rest van Griekenland is.
zal jullie eind sept een beeld geven van ervaringen in lesbos (ga van 30.8 tot 23.9)
En toch @Jan , zijn er dure restaurants die het erg druk hebben.M’n man en ik gaan zelden uit eten maar nu met schoonfamilie op bezoek werden er regelmatig avondjes-uit gepland en het was veilig op voorhand te reserveren want na 2200uur liep de zaak vol.Het is wel zo dat er nog weinig klasse restaurants over gebleven zijn en die zijn befaamd voor perfecte dienst en kwaliteit eten.
Er is altijd wel wat ruimte voor ontspanning, ook in tijden van crisis
welkom terug trouwens 🙂
Wij kennen die streek heel goed.
We kwamen in Syvota zo’n 15 jaar lang, jaarlijks.
We zagen het veranderen van een plekje waar de flotieljes aanmeerden, rustige strandjes, gezellige taverna’s, in een plaats met betaald parkeren, grote dure auto’s, en mondaine gasten.
De gezellige taverna’s onder de vijgenboom gooiden in korte tijd de bomen plat en staken zichzelf in trendy kleding.
Kortom: ze roken het grote geld en waren bereid daar zelfs een begraafplaats voor te verplaatsen naar een plek waar de rijke Griekse touristen en niet meer naar hoefden te kijken.
Op een hand vol bewoners na, die hielden hun hart vast en hoopten erop dat b.v. plannen vooor een casino (op een van die mooie eilandjes voor de kust) niet door gingen.
Ze klaagden over de verandering van de mentaliteit van de restaurantjes die na 21.00 uur “nee” verkochten omdat ze liever een gezelschap binnen hadden.
Wij hebben onze toevlucht gezocht naar Kerkyra…….
@Bruno en alle andere griekenlandlliefhebbers/sters, op Kreta-Xania hebben wij daar niets van gemerkt, elke avond zaten alle resto’s stampvol, niet alleen Grieken en toeristen. Heb zo kennis gemaakt met iemand die Gr.les geeft in Marseille, maar door de besparingen!!ook zijn job kwijt is, zoals hier in B.
@Petra, ik begrijp perfect wat je bedoelt. Syvota is ondertussen een bestemming voor zeilboten en luxejachts (zag een enorme jacht met Belgische vlag, trouwens). Ik heb het zelf niet zien veranderen, dus ik kan alleen maar vergelijken met vorig jaar.
Je krijgt wel het idee dat het hier om een peperduur resort gaat, maar de kern van het dorpje is gelukkig nog wel relatief ongeschonden. En aan de natuur is gelukkig nog niet geraakt.
Feit is dat het alsmaar moeilijker zal worden om traditioneel Griekse plaatsjes te vinden waar de tijd stil heeft gestaan.
Ik ben ook altijd voorstander en verdediger geweest van traditionaliteit, originaliteit, behoud van monumenten, enz.
Maar de vraag is of de tijd moet stil staan! Alles en iedereen moderniseert en die ‘moderne mens’ wil wel graag dat het elders pittoresk origineel blijft. Dit is niet altijd heel eerlijk! “Wij moderniseren wel maar blijven jullie maar lekker pittoresk, zeg maar (kans)arm, technisch arm, …
Ik heb ooit een discussie gehad in het dorpscafe van het dorp van mijn moeder, een (in oorsprong veel meer uiteraard) pittoresk dorpje aan de voet van de Vourinos (Kozani). Ik verdedigde ook het behoud van het oude. Anderen noemden dat allemaal: versleten, oubollig, weinig functioneel, inefficiënt, enz. De makadam straatjes waren te klein, afwaterings- en rioleringswerken eisten nieuwe technieken, materialen en vormen.
Een globaal kwalitatief, integraal en geïntegreerd monumentenbeleid ontbreekt. Visie is wel aanwezig in het land, ik kom regelmatig Griekse monumentenzorger tegen in het buitenland, maar het wordt te fragmentarisch toegepast.
@Christo, dat zeg ik ook vaak tegen vrienden, familie èn mezelf: we willen het maar lekker authentiek en idyllisch houden op vakantie, maar keren daarna telkens weer veilig terug naar onze betrekkelijke luxe; zo is het wel makkelijk. Of zoals de yayakes smalend zeggen als ik hen vraag of ik ze mag fotograferen: “ja, trekken jullie maar fijn foto’s van ons terwijl wij verder wroeten!â€. Je hebt dus overschot van gelijk. Maar moderniseren en moderniseren is twee: in de Pilio kwamen we stranden tegen waar de ligzetels over het hele strand in rijen stonden opgesteld en je niet kon ontkomen aan de techno-muziek die uit de boxen schalden, terwijl we in datzelfde Pilio ook à ndere stranden bezochten, waar de strandstoeltjes duidelijk beperkt werden tot een twingtigtal op een iets verder van de zee gelegen helling met een klein, rustig terrasje erbij. Zo ook vind ik dat de modernisering van het afwateringssysteem of het sanitair in de kafenions om maar een voorbeeld te nemen, nog iets anders is dan ‘zeilboten, jachts en modaine gasten’. Jouw inbreng werpt voor mij dan ook een heel ander licht op deze streek @Petra; goed om te horen.
Het probleem, Roosje, is echt dat er geen nationaal, geen regionaal noch lokaal beleid is voor het behoud van authenticiteit. ‘t Is te zeggen, elke gemeente (lees burgemeester) beslist zelf hoe om te gaan met omgeving en milieu. Sommige gemeenten doen het echt goed, andere proberen maar missen kennis en kunde. In vele gemeenten en steden lijkt het of men zijn best doet om alle waardevolle elementen (landschap, stranden, dorpszichten, monumenten, pleintjes, parkjes, …) weg te betonneren (Ã la jaren ’60 en ’70).
Een efficiënte dienst voor monumenten en landschappen met grote bevoegdheden in heel het land zou een oplossing kunnen zijn. Zoals hier in België, beter nog in Nederland en sterker ingeburgerd in Groot-Brittanië. Daar groeit men op met burgerzin voor natuur- en monumentenbehoud.
@Christo: met “burgerzin” leg je de vinger op de wonde (ook in België)!
Zeilboten en jachts trekken inderdaad een bepaald soort publiek aan. Goedkoop toerisme trekt dan weer een ander soort publiek aan (zie Zakynthos). Mij storen die lui met hun zeilboten en jachts absoluut niet. Als er 10 aanmeren in Syvota, zal het veel zijn. Het is daar Monaco niet, he? Overigens hebben wij een bevriend (Belgisch) koppel mee naar daar genomen, en die zijn ook volledig verkocht. De natuur in Thesprotia (en bij uitbreiding Epirus) blijft natuurlijk wel de grote troef). Zolang de casino’s daar wegblijven, blijf ik er in ieder geval naartoe gaan!
Precies, Christo! Zó gaat dat met à lle zaken in GR: geen nationaal gecoördineerd beleid en het lokaal beleid is er één van pure willekeur, slechts tijdelijk èn afhankelijk van de burgemeester van dienst. Zo hebben de mensen van Samothraki de handen in elkaar geslaan en zie je er nergens hoogbouw of megacomplexen, daar waar andere eilanden gewoonweg kapot worden gebouwd. Of kijk naar Sithonia en Kassandra: twee poten van één schiereiland en een wereld van verschil! Zelfs in ons dorp in Chalkidiki moet een veldbewerker die zijn chorafia wil besproeien met lede ogen toekijken hoe zijn grond verschraalt terwijl de eigenaar van een stuk grond naast het zijne gebruik maakt van een besproeiingssysteem om zijn velden te bewateren; dat komt omdat de burgemeester van ons buurdorp een irrigatiesysteem liet aanleggen voor zijn inwoners, terwijl de burgemeester van ons dorp dat niet deed/doet. En dat is maar een greep uit de vele vele concrete voorbeelden van gebrek aan een evenwichtig beleid, op à lle vlakken (zoals o.a. ook momumentenzorg) of het nu op nationaal, regionaal of lokaal niveau is. Ik denk dat je dà à rmee de vinger op de wonde legt.
Oh, als apotehose nog één voorbeeldje, dat me te binnen schiet … Ik heb nooit anders geweten dan dat de bewoners van ons dorp tweejaarlijks hun waterrekening betalen aan een ambtenaar die dit cash komt ophalen op het dorpsplein. Ja normaal toch?, zal je zeggen, maar dat is buiten Skopelos gerekend! Bekijk dit filmpje maar eens: http://www.eenvandaag.nl/buitenland/38056/grieks_eiland_bindt_strijd_aan_met_belastingontduiking
🙂 ‘Het water is toch van god?’ 😉
Epirus heeft me altijd aangesproken, omdat ik het associeer(de) met termen als ongerept, puur, rudimentair, grillig, natuur, authentiek enz … Ik kijk dus wel op van het feit dat er nu ook luxejachts en zeilboten gestationeerd staan. Maar het is lang geleden dat ik er nog ben geweest @Bruno, dus misschien moet ik maar eens met eigen ogen gaan kijken in hoeverre het (al dan niet ten goede) veranderd is.
Epirus is altijd de moeite, Roosje. Wist je dat zowel de Hades als de Ilisia Pedia in Epirus gesitueerd zijn? Dus voor de ‘Oude Grieken’ lag daar zowel de hel als het paradijs.
Een interessant overblijfsel is het Nekromanteion, het oudste en best bewaarde dodenorakel uit de Oudheid. Je volgt de Acheron noordwaarts (zoals in vroegere tijden ook Charon voer) en aan het dorp Mesopotamia ligt dat orakel. Ook Odyseus heeft daar tijdens zijn omzwervingen even halt gehouden om zijn overleden vader en strijdmakkers een goeiedag te zeggen : )