Dat het onderwijs zwaar gepolitiseerd is, heb ik hier al wel vaker gezegd. Het eerste wat een nieuwbakken student aan de universiteit ziet, zijn de talloze affiches van de politieke partijen. Bijna meteen moet hij worden ingelijfd in de rangen van de jeugdafdeling van één van deze partijen.
Vaak wordt het werken voor de partij belangrijker dan de studie en zo krijg je het verschijnsel van de “eeuwige” studenten die enkel zo veel mogelijk leden voor de partij proberen te ronselen.
De praktijk is enigszins te begrijpen: de val van de junta is begonnen aan de universiteit van Athene door de eindeloze politieke discussies tussen studenten. Sinds de val van de junta is er een wet gestemd die studenten het recht geeft om mee te stemmen wie de nieuwe rector wordt, ze zetelen mee in academische commissies en zo meer. Die rechten zijn sinds vorige week afgeschaft met een nieuwe wet die het universitair onderwijs regelt.
Uiteraard kon die wet op heel wat tegenstand rekenen. Wat doen de protesterende studenten in dergelijk geval? Staken natuurlijk! Met als gevolg dat heel wat mensen geen examens kunnen afleggen en kostbare tijd verliezen en genoodzaakt zijn om langer aan de universiteit te blijven omdat ze nu geen les krijgen. Een vreemde praktijk.
Ik kan de wet wel begrijpen: het is net om dit soort toestanden te vermijden dat de overheid de invloed van de politieke partijen wil vermijden. Op zich toch goed, dacht ik? De linkse partijen zien het anders; zij vinden trouwens ook dat de universiteiten kweekscholen aan het worden zijn voor de grote industriële belangen. Dat zal wel, maar ondertussen zijn er genoeg Grieken die hopen dat ze een opleiding kunnen volgen waarmee ze aan de bak kunnen komen.
Het is de overheid er trouwens niet enkel om te doen om de politiek te bannen uit het universitair onderwijs. Ook in het middelbaar onderwijs is er verandering. Via mijn vrouw, die leerkracht is in het middelbaar onderwijs, kreeg ik een omzendbrief te zien van het ministerie van Onderwijs en Religieuze Zaken (die dingen gaan nog wel samen) dat elk politiek discours door vertegenwoordigers van politieke partijen, en van politieke organisaties of andere personen verboden is binnen de schoolgebouwen.
De onderwijssector staat in rep en roer. Deze omzendbrief wordt als een product van de junta bestempeld. De vraag is inderdaad: hoever gaat het verbod? Mag je in je les nog politieke onderwerpen aansnijden, zelfs als die geen politieke kleur bekennen?
Mij lijkt dat niet dat de regering bang is dat er een anti-PASOK discours op gang komt in de scholen en universiteiten. Dat komt er sowieso op de straten al. Het is de bedoeling om het Griekse onderwijs eindelijk vrij te maken van die politieke invalshoeken en van die politieke druk, die er voor gezorgd heeft dat het niveau benedenmaats is gebleven. Of heb ik het mis?
ministerie van Onderwijs en Religieuze Zaken (die dingen gaan nog wel samen), heb ik je gezegt ,Griekenland het IRAN van de Balkan.
Plaka kaneis, al in Lykeio konden wij voor de partij plakaten aan de muren plaken. je begint daar en dan in de Panepistimio of de KATEE in de partij organisatie en dan later heb je een dikke visma om een mooi baantje te krijeg. wat dacht je ,je stap zo bij de partij en je krijgt zo maar een mooi baan?? je moet wat werk ervaring hebben als melos filos van de partij.
asta sou leo, gamise ta.
Deze sterke politisering van de maatschappij en – om verder te gaan op de blogpost – in dit geval van het universitaire onderwijs, en eigenlijk ook van de rest van het middenveld is nefast voor de dynamiek van de Griekse samenleving. Enerzijds zijn er de universiteiten die zichzelf nog steeds proclameren als zijnde het enige nationale democratische geweten te zijn van Griekenland waarbij in afwezigheid van dit geweten volgens hen het land enkel maar kan vervallen naar een dictatoriaal regime. (Noot: Wat trouwens ook opviel dat tijdens de onlusten in Athene naar aanleiding van de stemming in het parlement over het memorandum de media berichtten over ‘mogelijke inzet van tanks in de straten van athene’). De journalistiek getuigt ook van weinig werkelijkheidszin en objectiviteit en wordt door buitenstaanders als héél ongenuanceerd en merkwaardig genoemd worden (en dan druk ik het nog zacht uit). Dit is waar de journalistieke traditie (sinds de democratie) vandaag is terechtgekomen. Kritiek op een bepaalde heersende regeringspartij(al dan niet terecht) wordt meedogenloos gevoerd. Ik vrees dat vele instellingen (zoals de media en het onderwijs), die enige objectiviteit, zin voor kritiek maar ook deontologie aan de dag zouden moeten leggen gewoonweg op dezelfde manier als voorgenoemde niet correct functioneren. In dat opzicht is er sprake van een werkelijk democratisch deficit. Griekenland is toe aan een nieuwe evenwichtsoefening, een nieuwe visie waar bij alle instellingen (zowel overheids- als private) zich na een grondige ethische evaluatie gemaakt te hebben zich inschakelen in een nieuwe maatschappelijk consensus.
Dat geldt dus ook voor universiteiten die ook grotendeels onafhankelijk moeten kunnen zijn, maar tegelijk dié maatschappelijk functie moeten uitoefenen waarvoor ze eigenlijk bestemd zijn.De slinger lijkt vandaag helemaal doorgeslagen ten koste van een hele maatschappij en een generatie jongeren die van jongsher omwille van al die niet een politieke overtuiging of gewoon opportunisme worden ingeschakeld als militanten. Verder getuigt de (linkse)’under-siege’ retoriek (junta), die nog steeds gehanteerd wordt als rekruteringsinstrument; van fundamentele ideologische luiheid en gebrek aan creativiteit. Een ideologische en maatschappelijke herbronning is nodig bij alle politieke partijen en deze mag volgens mij nergens anders leiden dan naar een fundamentele wijziging van de hele politieke cultuur. Hierbij mag volgens mij ook wat meer nadruk gelegd worden op pragmatisme, zin voor compromis, goed bestuur en vooral MINDER (expliciete en conflictgerichte) POLITIEK. De omstandigheden van vandaag; waarbij verschillende geledingen binnen de maatschappij nog steeds overtuigd zijn dat het conflictmodel het juiste pad is om hun eisen ingewilligd te zien; zijn echter weinig veelbelovend om zulk een maatschappelijk en sereen debat op getouw te zetten.
ik ben benieuwd waar woon je , Mitso??
Pragmatisme in een land met rijke mythologie. compromis in een land die aan het rand van de afgrond verkiezingen wil om te kijken wie de land tijdens de val zou redden. goede bestuur , grieken besturen de land zo als een auto besturen, chaotish en zonde regels.
trouwens de titels van de inzet van de tanks ,zijn metaforish, je zou moeten weten wat allemaal de zin voor de meeste grieken betekent.
grieken spreken vaak met een woord en bedoelen ze veel meer.
wat is een Gauliter ??heeft Skandalidis zijn ontslag genomen???
Wat die zin betekent besef ik maar al te goed, maar dat de politieke context van vandaag kenmerken zou vertonen van het junta-regime zoals vaak impliciet of zelfs expliciet wordt beweerd is gewoonweg niet realistisch. Het getuigt van onwetendheid, of zoals ik eerder al geschreven had, een instrument waarmee een doembeeld wordt opgehangen. M.a.w. je kan de politiek niet vertrouwen. Dit is populisme pur sang en getuigt van weinig inzicht over de rol van politieke partijen binnen het democratische bestel. Tijd voor Griekenland om eindelijk eens een MODERNE democratie te worden met goed bestuur.
Wat jouw argument over mythologie betreft; vertel dat eens aan een kleine ondernemer die bvb een klein zonnepanelen-park wil uitbaten maar dat niet kan omwille van het ingewikkelde en langdradige proces van het verkrijgen van een vergunning (inefficiëntie of moedwillig tegenhouden van deze sector).
Lees eens Nikos Dimou ‘I distyxia tou na eisai ellinas’. Tijd om het Oude Griekenland los te laten. Dat Griekenland was toen wel in staat om haar politieke, economische en militaire macht te verenigen om een belangrijke wereldmacht te worden. Het instrument om aan macht te verwerven is nu echter niet geweld maar ‘brains’, innovatie en ontwikkeling, wat betekent ONDERWIJS. Indien Griekenland een rol van betekenis wil spelen in haar regio en haar burgers opnieuw een perspectief wil bieden moet een nieuw groot verhaal dat iedereen kan verbinden gevonden worden. Het Mythologische verleden waar jij naar verwijst zal dat grote verhaal niet kunnen leveren, het vormt hoogstens een pleister op de wonde, een magere troost.
Je begrijp de zin maar je voel warschijnlijk niet wat ze voelen om deze tijd te moeten vergelijken met de tijd van de Junta.
Mischien was ik niet duidelijk. een griek houdt van mythes en leugens ,die vertel niet de waarheid altijd. die kan niet doen alles wat jij zou willen zien. die heeft van God een mooi stukje land gekregen en die denkt ,alles komt van zelf. zo iets als in Iran, met de hulp van God. hij heeft vergeten zijn oude Grieken die bestelden dat hij ook een handje moest mee helpen samen met Athena.
zonepanelen?? heb genoeg gezien, heb zelf lang genoeg in de rij gestaan ,mischien moet de kleine ondernemer iets meer moeite doen. wie zijn plan tegenhoudt kan zijn zijn eigen buurman of batzanakis die ergens in een kantoor niet werkt.
het is de vraag wat voor moderne demokratie je verwacht van de grieken. ik denk niet dat je dat zou ooit zien.
begin niet over zonepanelen, want er is geen hoop met dat volk. mensen die vruchtbare aarde bedeken met zonepanelen en niet met tomaten zijn dom. en dat doen ze ook.
Nikos Dimou is een bekende, ik lees hem maar die dystyxia die voel ik al jaaren zelf, ik had hem niet verwacht om er achter te komen.maar ik ben daar mee blij.
Mensen die vruchtbare aarde bedekken met zonnepanelen en niet met tomaten zijn niet dom , ze zijn lui !Ik kan er niet bij dat dorpsmensen naar de markt trekken om seizoengroenten te kopen.
Onze moestuin is zowat 15m2 groot en de frigo’s en diepvriezers puilen uit van groenten en fruit.De buren eten ook mee en dat met een halve dag werk per week en bevloeing met druppelsysteem dat erg economisch is en geweldige opbrengst geeft.De keukenafval is ofwel compost of gaat naar de kippen van de buren.Waarom doen anderen dat ook niet? Je hoeft maar een klein stukje land te hebben om dagelijks vers gegarandeerd bio op tafel te brengen .