Het is een kwestie die maar niet opgelost raakt: hoe moet het noordelijke buurland van Griekenland, vroeger Vardar genoemd en nu fYROM door de wereld en Skopje door de Grieken, nu eigenlijk worden genoemd?
Ondertussen is het Internationaal Gerechtshof van den Haag ondertussen ook in de kwestie betrokken. Het gaat niet meteen over de naam, maar wel over het volgende. U herinnert het zich misschien nog wel dat toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Dora Bakoyianni in april 2008 verhinder heeft dat FYROM tot de NAVO zou toetreden. Het probleem voor de Griekse kant, was dat de noorderbuur dan binnen de NAVO zijn grondwettelijk bepaalde naam zou gebruiken: Macedonië, en dat kan voor Griekenland niet. Dus kwam er een veto van.
Vandaag heeft het Internationaal Strafhof van den Haag zich uitgesproken tegen Griekenland. Volgens de rechters heeft Griekenland namelijk een Interim Akkoord met FYROM geschonden waarin stond dat Griekenland akkoord ging om geen bezwaren te hebben bij eender welke aanvraag van FYROM zolang dat land de benaming zou gebruiken die is neergeschreven in “paragraaf 2 van resolutie 817 van de VN Veiligheidsraad”. Dat is nochtans FYROM en niet Macedonië. den Haag heeft laten weten dat Griekenland en FYROM verder moeten gaan onderhandelen over de naam. FYROM zal in ieder geval bij de NAVO kunnen komen.
De voorbije dagen hoorden we al stoeren opmerking, vooral uit extreem-rechtse hoek (ik vermoed dat we binnenkort ook nog reacties zullen krijgen van bepaalde bisschoppen). LA.O.S -leider Georgos Karatzaferis had al te kennen gegeven dat LA.O.S uit de coalitieregering zou stappen als het Internationaal Strafhof FYROM gelijk zou geven. Jammer genoeg heeft Karatzaferis geen woord gehouden. We zitten nog steeds met zijn bende opgescheept.
Maar hij heeft er iets nieuws op gevonden. Geïnspireerd door die andere Georgos, Papandreou, vindt hij nu dat er een referendum moet worden gehouden onder de Grieken. Niet over de drachme, maar wel welke naam de Grieken zouden kunnen aanvaarden voor hun noorderbuur. En er kwam weer de dreiging van hij uit de regering zou stappen als de naam “Macedonië” zou voorkomen in de naamgeving voor de noorderbuur.
Net nu de Amerikaanse vice-president Joe Biden hier is, had hij het er misschien met die man kunnen over hebben. Maar Karatzaferis stond niet op het lijstje van personen die Biden wilde ontmoeten. Geheel in Kalimero-stijl gaf Karatzaferis toe dat hij er zelf voor gezorgd had dat hij niet op dat lijstje stond. Zelfs al zou hij er op hebben gestaan, dan zou hij niet zijn gegaan.
Fyrom of Macedonie geen probleem mee. het echte probleem is Kosovo.griekse gezegde, σκÏλος που γαβγίζει δε δαγκώνει. zo lang dat Bulgarije ook de Macedonie van Pirin wil, en Fyrom de albaneze probleem niet heeft opgelost nieks aan het hand.jammer aleeen dat niemand de grenzen van Euzoni 3 maanden dicht gooit.
Juist @Tzimi.’What’s in a name?’Belgen hebben er weet van met hun Vlaanderen,Limburg en Luxemburg maar daar zijn geen territoriale eisen (meer).Daar schrokken ze wanneer ik de plannen van FYROM uitlegde want de buitenlandse pers heeft er weinig of geen gewag van gemaakt.
Sinds mensenheugenis azen onze noorderburen op een uitweg naar de Egeische zee.Is de vroegere overeenkomst met Joegoslavie dat Thessaloniki een vrijhaven voor hen is,niet meer van kracht?Skopje is nu volledig ingesloten en hoe verlokkelijk moet Macedonie wel niet zijn !:)
Het verontrustende is dat op geen enkel hoger niveau, in Europa, de VS, noch elders, men de dreigende taal van Skopje au sérieux blijkt te nemen. Als je politici en zelfs pers confronteert met de ‘openbare’ plannen van FYROM, wordt je argumentatie weggelachen, sommigen worden (in de pers) zelfs regelrecht uitgelachen. De vergelijking met andere landen en regio’s, Luxemburg, Vlaanderen, Limburg, enz. is onmogelijk te maken. Elke regio, elke situatie heeft een andere oorsprong, een andere ontstaansgeschiedenis, andere dreigingen, andere doelen, andere relaties, …. Kortom het is een te gemakkelijk argument voor een te complexe situatie.
En inderdaad, ‘what’s in a name, maar het probleem kan gemakkelijker aangepakt worden als men begint met een andere naam te kiezen. Noem het een strategie van bliksemafleider! Mensen scharen zich achter symbolen, theorieën en begrippen. Noem een land ‘Vardar’ en de bevolking gaat zich Vardaristen noemen en zijn identiteit opbouwen vanuit deze namen. Ik weet het, deze stelling is te kort door de bocht en veel te simplistisch, maar de ruimte laat het niet toe om uitgebreid over oorzaak en gevolg van identiteitsvorming te praten.
FYROM heeft een tijdje de welbekende ster van Vergina op zijn vlag gezet. Dat wordt gezien als een symbool dat niet door een natie mag worden gebruikt (is dan ook verboden in dat interimakkoord). Maar FYROM heeft ook een tijdje geldbiljetten gehad waar de witte toren van Thessaloniki op stond. Dat zegt ook wel genoeg, natuurlijk. Het gaan uiteraard niet echt om de naam alleen. Als het dat maar was, mocht het voor mij al lang van de baan zijn. De naam Macedonie wordt toch met het oude Griekenland vereenzelvigd, dacht ik toch.
Inderdaad, Bruno, de noorderburen blijven op verschillende terreinen en momenten provoceren.
Maar het grootste probleem naar mijn mening is dat heel deze kwestie overschaduwd wordt door zware nationalistische reacties. Door dat te doen verschuiven de Grieken zelf het probleem van het ernstig objectief veld naar het subjectief chauvinistisch. Niemand neemt de Grieken dan nog ernstig als ze met argumentatie over concrete dreigingen komen.
De naam Makedonia wordt door velen met het oude Griekenland vereenzelvigd maar niet door iedereen. Zelfs niet in de Oudheid! En dat geeft velen vandaag nog het argument om te besluiten dat de Makedoniërs geen Grieken waren. Het ligt allemaal (ik ga het woord weer eens gebruiken!) veel veel complexer.
Grieken waren al in de Oudheid een mengeling van culturen en stammen, Griekssprekend en niet-. Hoe zuidelijker hoe intensiever het assimilatieproces, hoe noordelijker hoe minder. Maar het Grieks element (wat nog te definiëren valt) was ook in de vallei van de Aliakmonas zeer sterk aanwezig met de komst van de Dorische stam ‘Makdon, Makedon’ . Het voorvoegsel mak- geeft aan dat ze uit de ‘verre’ of ‘hoge’ bergen kwamen. En inderdaad de Makedon zouden als Dorische stam uit het Pindos gebergte naar de valleien zijn getrokken. Een deel ervan ging ook naar … ‘Mag’nisia.
Dus de eerste Makedonische koningen (8e eeuw v.C.?) waren al Griekssprekend en bij Phillipus en zoon Alex was er al generaties lang geen sprake meer van twijfel.
(Sorry dat ik te lang uitwijdt!)
zoals Christos al zei over de origine van “makdon” moet ik nog aanvullen dat macedonie (en macedoniers) in het meerendeels in wat nu grieks macedonie word genoemt woonde (met enige uitzondering streek rond monastiri). Dus geografisch gezien klopt hun statement niet echt. Tegenwoordige slavische macedoniers baseren zich op administratief gedeelde van de romijnen die het macedonie genoemt werd. Onder byzantijnse heersing was macedonie weer een totaal ander administratief gedeelte (werd themata genoemd). De enigste mogelijke excuus dat ze kunnen hebben in mijn ogen om slavische macedoniers genoemt te worden is dat voor de balkan oorlogen omgeveer 80 000 a 100 000 mensen die een zuidslavisch dialect spraken (zij zelf noemde het toen bulgaars of gebruikte het grieks woord ntopia) werden verdreven naar het noorden (tegenwoordige FYROM). En zoals iedereen hierboven heeft gezegt macedonische kwestie is niet te vergelijken met bv. luxemburg.