De Grieken gebruiken zo vaak het M-woord onder elkaar, en ze noemen elkaar het M-woord. Dat gebeurt zo vaak dat ik ooit jaren geleden dacht dat het M-woord een veel voorkomende naam was, zoals Georgos of Nikos. Gelukkig is er Mr. Panos die ons de betekenis van het woord uitlegt. Als hij ons nu ook eens kon zeggen *waarom* men dit woord zo veel gebruikt…
Het is wel een van de eerste woorden die je hier in GR leert.Mij hebben ze er een andere verklaring over gegeven ,nl ‘soft in the brain’ , ttz ,een stommerik .
****
Le petit palais in Parijs huist tot 7 juli een tentoonstelling met wonderbare kunstvoorwerpen van de berg Athos :ikonen,manuscripten,goudwerk zoals kruisbeelden,medailles,kelken . Naar het schijnt is het maar de 3de maal dat Athos ,z’n kunstwerken tentoonstelt : 1ste maal in Thessaloniki en dan eens in Helsinki. Ze zijn er niet tuk op om die stukken van hun berg te zien vertrekken.
In elk geval een aanrader voor iemand die toevallig in de buurt zou zijn want de beelden die ik zag,waren erg sfeervol en indrukwekkend .
Terecht geklasseerd onder ‘χιοÏμοÏ’ @Bruno! Mr Panos werkt steeds weer op m’n lachspieren; een echte Griek en zó herkenbaar… ik kan niet anders dan smakelijk lachen om die man zijn stijl, looks, gebaren, woordgebruik, accent, de manier waarop ie het uitlegt. Te gek!
Als je in ons (berg)dorpje 5 minuutjes op het dorpsplein staat waar bij valavond de kinderen en jongeren samentroepen, regent het wel duizend keer ‘malà ka’: na elke zin, na elke vraag, na elk antwoord, ja zelfs zonder overdrijven na elke 2 à 3 woorden. Echt niet normaal! Een buitenstaander zou denken dat het “jô†of “hè†betekent. (Ik zelf heb het jarenlang geïnterpreteerd als ‘homo’, aangezien niemand dit letterlijk voor me vertaalde en je als kind het raden hebt naar de betekenis van scheldwoorden.)
Wat mij hierin het meest opvalt is dat dit woord pakweg 20 jaar geleden niet zó intensief gebruikt werd en al zeker niet op zulke jonge leeftijd. Als ik de dorpsbewoners daar iets van vraag/zeg, bemerk ik bij hen een mengeling van irritatie, schaamte en ergernis over het taalgebruik van hun kinderen (ze hebben het tenslotte van Ãemand geleerd hé) en het feit dat dit voor een buitenstaander opvalt terwijl ze er zelf haast niet meer bij stilstaan, maar tegelijk bemerk ik ook een gevoel van machteloosheid en een zekere lethargie.
Hoe dan ook, ik kijk al uit naar een filmpje van Mr Panos over het rookgedrag van de Grieken 🙂 , nu dat het rookverbod er aankomt.