Het Griekse ministerie voor Cultuur en Toerisme heeft de prijzen verlaagd voor regisseurs en fotografen om beelden van archeologische sites te gebruiken. In 2005 moest je als filmploeg nog 4000 euro per dag neertellen om op de Heilige Rots in Athene te gaan filmen. Dat bedrag is ondertussen teruggebracht tot 1600 euro. Ook andere archeologische sites worden goedkoper. Fotografen kunnen kiekjes nemen van de Acropolis voor 200 euro per dag (vroeger nog 300 euro).
Voor vele Grieken is dit heiligschennis, of zo wordt het toch door de Griekse pers voorgesteld. Ook de archeologen vinden dat het niet kan dat je zo maar een archeologische site verhuurt voor dit soort activiteiten. Maar het is niet zo dat je nu zo maar eventjes een Griekse tempel kunt gaan afhuren om er een feestje te gaan bouwen. Het gaat gewoon om het gebruik van de beelden. Tot nu toe had je voornamelijk Griekse gidsen die beelden van archeologische sites konden gebruiken (ik heb het dan niet over een huis-en-tuin kiekje, maar een professionele foto). Dat protectionistische beleid laat men nu varen. Ook kunnen de archeologische sites ook wel in reclame worden gebruikt. Daar kun je ethisch iets op tegen hebben, maar het gebeurt in andere landen ook.
Misschien zien we dan in de toekomst de Acropolis ook wat vaker in films opduiken. De enige films (waar ik weet van heb) waarin het monument een rol speelt, is “My Life in Ruins” van Nia Vardalos en 1 van de 3 “New York Stories” van Francis Fords Coppola.
Hopelijk gaat men ook iets doen aan het geven van vergunningen. Door de gruwelijke Griekse bureaucratie was het quasi onmogelijk om een vergunning te krijgen om hier te filmen. Alle Hollywood-producties waarin de Griekse oudheid centraal staat, zijn zo goed als allemaal buiten Griekenland opgenomen omdat geen hond het in zijn hoofd haalde om hier een vergunning te vragen. Reeds in 2007 had toenmalig minister van Cultuur Avramopoulos gezegd dat hij het makkelijk zou maken om een vergunning te krijgen (zie mijn post van toen), maar blijkbaar moest het land bijna failliet zijn om een politicus zo ver te krijgen om het effectief makkelijker te maken. Minder bureaucratie betekent dat er vaak geen reden meer is om ambtenaren nog langer aan de slag te houden. En daar heeft het schoentje zo lang gewrongen (en daar wringt het overigens nog steeds).
Dit terwijl je in België volledig gratis gebruik mag maken van afbeeldingen van het gat in de begroting, het ego van Herman de Croo (Chevalier buiten competitie) en het vacuum tussen de oren van Laurent van België.
Binnen een goed en duurzaam monumentenbeleid met respect en zorg voor het monument moet het kunnen om een zekere plaats te bieden aan commercialisering. Goed doordacht kan dat zelfs het monument ten goede komen: extra reclame, extra inkomsten genereren, extra toeristen aantrekken, …
Het hoeven niet direct big party’s te zijn maar waarom geen foto’s, filmdecor, waarom niet een klassiek concert (cfr. Epidauros), een tentoonstelling, een lezing, een receptie of een … tv uitzending à la Terzake 🙂 ?
Zo laat de Akropolis open houden? Dat gaan de ambtenaren niet leuk vinden, en hun vakbond al helemaal niet!
@Christo: in het Verenigd Koninkrijk heeft elk momument van enige omvang een uitgebreide museumwinkel waar je vanalles en nog wat kunt kopen, tot zelfs replica’s van allerhande archeologische schatten (zie bv. http://www.english-heritageshop.org.uk/mall/departmentpage.cfm/EnglishHeritage/_419147 of http://shop.nationaltrust.org.uk ).
Het levert de monumentenzorgers jaarlijks een smak geld op! Misschien een ideetje voor de Griekse musea, waar je met moeite enkele boekjes kunt vinden.
Ik kan mij inderdaad best voorstellen dat monumenten als de Acropolis uitgebaat worden door een privé initiatief. Verplichtingen kunnen gemakkelijk vooraf contractueel vastgelegd worden. Een bedrag kan verplicht gereserveerd worden ter conservatie. Een uitbatingsvergunning kan toegekend worden aan wie de meest gunstige offerte aanbiedt (zowel financieel gunstig voor Griekenland als gunstig voor het behoud van het monument).
Om concerten te geven vind ik de site niet echt geschikt, zeker wanneer het theater aan de voet van de rots hierin een traditie heeft.
Ik vraag mij af of deze site nu wel iets in het laatje brengt of slechts geld kost. Hoevelen strijken een loon(tje) op in het kader van een denkbeeldige functie?
En als het entreegeld te hoog wordt; het zicht op de ruines is nu eenmaal niet het mooist vanop de heuvel zelf, maar wel vanaf het Philopapos munument.
Belachelijk trouwens hoevelen die niet echt geïnteresseerd zijn in geschiedenis, elke geklasseerde halve grote teen willen bezoeken in het buitenland. Met groot gemak verkoop je hen het verhaal dat de Acropolis gebouwd werd door Napoleon na de overwinning op Vercingetorix.
@Penimeni: de voorbeelden waar ik naar verwees in het VK zijn van VZW’s (NL: stichtingen), wat mij beter lijkt dan louter commerciële bedrijven. Die zijn waarschijnlijk wel geïnteresseerd in de Akropolis e.d., maar zouden de Makedonische graven tussen Pella en Naoussa wel eens durven verwaarlozen.
Wacht eens even, dat doet de Griekse staat nu al!
De National Trust is dan ook het concreet voorbeeld van wat een degelijk en duurzaam monumentenbeleid kan zijn, Bertino! Daar staan de Britten wel bekend om.
De National Trust is dan ook Angelsaksisch, de trots van de gewone mens en de redding van de oude adel.
Ik vrees dat soortgelijk initiatief in Griekenland snel zou verworden tot een subsidie- en benoemingsapparaat.