Gisteren, 21 februari, werd de bevrijding van Ioannina herdacht. Ioannina, de hoofdstad van Epirus en de geboortestad van de Griekse president Papoulias werd in 1913 pas van het Ottomaanse juk bevrijd. Elke jaar in 21 februari moet die herdenking dan ook gepaard gaan met optochten, zoals men die in Griekenland zo graag organiseert. En optochten, dat betekent dat er een tribune staat met hoogwaardigheidsbekleders die moeten worden gegroet.
Normaal gezien is Papoulias steeds op de afspraak, maar gisteren was hij niet te zien in Ioannina (ondanks zijn geste van vorige week om zijn wedde af te staan). Niet echt te verwonderen, hij is niet bepaald geliefd meer in het land.
Ik weet niet wie er dan wel op de eretribune stond, maar de leerlingen van de middelbare school moesten er niet van weten. Ze draaiden zo goed als allemaal hun hoofd weg en vele toonden de “mountza” – de uitgestrekte handpalm. Als jet het respect van de jongeren op die manier kwijt bent, dan komt het nooit meer goed, zo veel is zeker. Beelden van de optocht van gisteren, volgen hieronder.
Diamantopoulou heeft een onderzoek bevolen naar wie hier achter zit, alsof jongeren onmondig zijn, geen eigen mening hebben en iets dergelijks niet uit zichzelf kunnen organiseren. Of moet men weer een zondebok vinden en alle toekomstig gelijkaardig protest in de kiem smoren op die manier? Hebben ze echt niks beters te doen op dit ogenblik in het parlement?
Respect moet je verdienen. Diamantopoulou heeft het respect van de jeugd verloren en wat ze ook probeert, ze zal het nooit terugwinnen.
De vijand zit inderdaad op de tribune (of zie je misschien ook in de spiegel) en niet in Berlijn.
Overigens zijn er nog altijd scholen waar de boeken nog niet zijn geleverd voor dit schooljaar. Daar wordt Diamantopoulou verantwoordelijk voor gesteld.
Ze vinden het wel normaal dat men de boeken die men GRATIS krijgt , op het einde van het schooljaar verbrand.
Heinrich Heine schreef in 1821
” Das war ein Vorspiel nur, dort wo man Bücher verbrennt, verbrennt man am Ende auch ….. “
Precies @jef, dat is nog zo’n onzinnig systeem: de overheid bepaalt welke boeken in het onderwijs worden gebruikt, en wat er in moet staan. Ze worden elk jaar opnieuw gedrukt om de bevriende drukkers zo toch een zekere oplage te bieden. Het is een klassiek voorbeeld hoe de openbare sector hier ook werk creëert voor de privésector. Openbare aanbestedingen bestaan hier nauwelijks. Haal dat kluwen maar eens uit elkaar.
Is het nog altijd zo dat de kerk bepaald wie er minister van onderwijs wordt en wat er in de schoolboeken mag staan?
@Bruno: een half loshangende das zal ook wel geen teken van eerbied zijn?
@PatrickS: dat schijnt omgekeerd ook te gelden :-/
Ons wordt aangeraden van school uit om de boeken bij te houden, en dat is gezien de situatie maar het slimst ook. In Belgie bestaat ook het systeem van boeken verder verkopen aan elkaar, en waarom niet? Kinderen leren op die manier dat boeken ook iets waard zijn, alles maar wegggooien en ondertussen leren ze op school dat ze moeten recycleren… Als ze nu ook boeken zouden uitgeven waar ze niet meer in moeten schrijven, dan is het prima toch?
Diamantopoulou heeft haar eigen kind in het prive-onderwijs zitten – natuurlijk, ze heeft daar het geld voor – hoe kan je dan nog geloofwaardig overkomen, tsss…