Goed, de PSI (Private Sector Involvement) is zo goed als rond en er is dus een haircut van de Griekse overheidsschuld. Ik ben geen econoom en de materie ligt me ook niet goed, dus ik kan er weinig over zeggen. Maar er worden hier in Griekenland in de media reeds vreugdedansjes gemaakt, en ik begrijp echt niet waarom.

Deelname aan de PSI moest 100%, maar de Griekse overheid kreeg maar 85,8% van de banken en pensioenfondsen achter de schuldherschikking. Inderdaad: ook pensioenfondsen, want die hadden in Grieks waardepapier belegd. Je kunt je dan afvragen hoe “private” die P in PSI is, want pensioenfondsen zijn tot nader order toch nog steeds “public”.

Maar goed, omdat niet iedereen vrijwillig mee ging in de haircut, werden zogenaamde CAC’s geactiveerd. Dat zijn Collective Action Clauses die houders van Griekse obligaties er toe verplicht om een haircut te slikken. En met die CAC’s geactiveerd, kwam de deelname aan de PSI uiteindelijk op een goeie 95%. En omdat er een gedwongen deelname aan de PSI was, werden daardoor CDS’s getriggerd: Credit Default Swaps, een soort van verzekering die wordt uitbetaald wanneer aandeelhouders dreigen hun geld te verliezen. Wat door de markten dan weer als een credit event wordt beschouwd, waardoor Griekenland eigenlijk officieel bankroet is. Noem het een ingeperkt bankroet (restricted default), maar het blijft toch een bankroet. Althans, zo heb ik het begrepen.

En hoe ziet het er nu in de praktijk uit? Griekenland krijgt 100 miljard euro schuld kwijtgescholden en nu zou de overheidsschuld leefbaar moeten zijn. Goed nieuws toch? Of misschien toch niet? Griekenland zit nu met dezelfde overheidsschuld als in 2009. Was die toen leefbaar? Blijkbaar niet, want het was toen reden genoeg voor toenmalig premier Papandreou om naar het IMF te stappen. Waarom zou het dan nu leefbaar zijn?

Omdat Griekenland nu een nieuwe lening van 130 miljard euro krijgt? Even kijken wat met die 130 miljard zal gebeuren. 30 miljard zal worden gebruikt om obligaties te kopen voor investeerders die aan de haircut hebben deelgenomen. 5,5 miljard is nodig om interesten op openstaande obligaties terug te betalen. 30 miljard euro zal worden gebruikt om nieuw geld in de Griekse banken te stoppen (herkapitalisatie, of hoe vertaal je recapitalisation). In de praktijk zullen een aantal banken wellicht worden genationaliseerd. En de overige 35 miljard zal worden gebruikt om in de Griekse economie te pompen. En daarmee moet men in Griekenland proberen een negatieve groei (wat een mooi eufemisme toch) van 7,5% om te buigen naar 2% op een paar maanden tijd. Dat gelooft toch geen mens?

En dan hebben we het nog niet gehad over de penisoenfondsen die ongeveer 7 miljard euro aan Griekse obligaties in hun bezit hebben. Hoeveel geld zijn die niet kwijt? Het lijkt onafwendbaar dat er nog meer in de Griekse pensioenen gaat worden gesneden. Er zijn bovendien ook nog een aantal bedrijven in Griekenland die in Grieks waardepapier zijn betaald, in plaats van met cash. Die zien dus ook opeens een hoop geld verdampen en zullen wellicht mensen moeten afdanken.

Kan iemand me dan a.u.b. uitleggen waarom we blij moeten zijn met deze schuldherschikking, want ik snap er niets van. Tenzij ik het verkeerd heb, natuurlijk.