Grieken zoeken hun toevlucht tot brandhout om zich warm te houden

December doet zijn intrede met een eerste koudeprik. Die gaat in het noorden van Griekenland, in de hoger gelegen gebieden, gepaard met sneeuw. In de rest van Griekenland waait er vandaag een venijnige noordenwind. “Tijd om de verwarming aan te zetten”, zou je dan denken. Als je stookt met huisbrandolie, dan is dat niet zo evident. De prijs is namelijk bijzonder hoog en heel wat Grieken hebben geen geld meer om de verwarming aan te zetten. 1,40€ per liter huisbrandolie is te hoog. De overheid heeft die zo hoog gezet om op die manier via indirecte belastingen de schatkist te vullen. Alweer een maatregel die helemaal niets oplevert. Mensen slaan geen huisbrandolie in en een kwart van de leveranciers heeft de boeken al moeten sluiten. Vorig jaar hebben wij de verwarming hier in huis niet aan gehad, maar omdat dit dan weer tot schade aan de verwarmingsinstallatie kan leiden, hebben we besloten om toch een beetje brandstof in te slaan. Ja, er is nog vet.

Het goedkopere alternatief dat de voorbije jaren flink is gepromoot, is gas. Vroeger was het erg gevaarlijk om dat gas in de huizen te krijgen. De leidingen waren niet bestand tegen aardbevingen, maar de techniek is er op vooruit gegaan en nu vormt dat geen probleem meer. Alleen: gas is niet langer meer zo goedkoop. De overheid heeft de taksen op gas opgetrokken tot het niveau van huisbrandolie. Bovendien staat de gasmaatschappij in de uitverkoop en de praktijk in Europa leert ons dat privatisering zelden leidt tot lagere prijzen in dergelijke dienstverlening.

Dus wenden Grieken zich tot andere brandstof. De pellet-kacheltjes zitten enorm in de lift. Pellets zijn samengeperste blokjes brandstof die gewonnen zijn uit afval en die een hoge caloriewaarde hebben. Maar je moet er wel een speciale kachel voor kopen en lang niet iedereen heeft daar het geld voor.

En zo gebruiken veel mensen weer de open haard. Die had in vele huizen meer een decoratieve functie, maar ondertussen gaat die dagelijks aan. In Kallithea, waar ik werk, en in Piraeus, waar ik woon, ruik je ‘s avonds dat er overal hout wordt verbrand. “Het ruikt hier naar het dorp”, zegt men dan in de Griekse volksmond, en dat klinkt een beetje romantisch, maar eigenlijk is het dat niet natuurlijk.

Gevolgen van deze nieuwe trend? Er wordt massaal hout gekapt, vooral illegaal. We hadden dit probleem vorig jaar al, maar dit jaar neemt het echt epidemische afmetingen aan. Er is echt een kaalkap aan de gang in bepaalde gebieden en de houthandelaars doen gouden zaken. Ze kopen het illegaal gekapte hout op aan een prikje met valse facturen en verkopen het dan door aan 150 tot 190€ per ton.

Overheidscontrole is er niet, want dat kost geld. En bovendien staat natuurbehoud nu wel erg laag op de prioriteitenlijst.

Aanvulling: lezer @rené stuurde me volgende foto’s van Lesvos, waar de winter zijn intrede heeft gedaan en flink wat schade heeft veroorzaakt. Winters op een Grieks eiland zijn geen lachertje.

Â	Â	Â
Â
Â	Â