Een vergeten bevolkingsgroep

Foto: Reuters/Yiannis Behrakis

3 december is werelddag voor mensen met een handicap. De Griekse mensen met die handicap zullen op die dag wellicht eens heel cynisch gelachen hebben. Zij zijn een bevolkingsgroep die zeker zo hard wordt geraakt door de besparingsmaatregelen, zoniet nog harder. Want alle toelagen aan zwakke groepen worden teruggeschroefd op zelfs helemaal opgeheven.

Mensen met handicaps blijven op alle gebieden tweederangsburgers in Griekenland. Daar kan de organisatie van Paralympics of Special Olympisc blijkbaar niets aan veranderen. Er waait dan even een frisse wind door Athene, politici laten zich graag overal fotograferen, maar van zodra het evenement voorbij is, is ook de frisse wind weg en keert alles terug naar het oude.

Zo zie je dus nauwelijks mensen met een handicap op straat. Ze worden nog steeds binnen gehouden, maar het is niet eenvoudig om je op straat te wagen, zeker niet met een lichamelijke handicap. Alles wordt nu nog moeilijker voor deze mensen en om dat in de verf te zetten, kwamen ze gisteren op straat. Als protest zetten ze hun kunstmatige ledematen tegen de nadarafsluitingen voor het parlementsgebouw, die daar een permanent onderdeel van de architectuur schijnen te zijn geworden.

Vanaf nu zullen mensen met een handicap voor hun eigen medicijnen moeten gaan betalen, want de ziekenkassen zullen nauwelijks nog wat terugbetalen. Indien ze een rolstoel nodig hebben, zal die voor het grootste deel ook uit eigen zak moeten worden betaald.

Bovendien is ook hun inkomen flink teruggelopen. Maar het ergst is wel dat alle mensen met een handicap één voor één voor een commissie moeten komen om te bepalen hoe zwaar de handicap is. Op basis daarvan wordt de toelage bepaald. De voorbije jaren hebben heel wat Grieken een dergelijke toelage opgestreken, hoewel ze totaal geen handicap hadden, denk maar aan de blinden op het eiland Zakynthos. Maar het is vaak een heel gedoe om iemand met paraplegie naar zo’n commissie te brengen. En als je niet komt opdagen, ben je je toelage kwijt. Er is toch echt wel iets mis in de manier waarop deze controles worden uitgevoerd.

Of de optocht gisteren iets zal uithalen, is nog maar de vraag. Op dit moment tellen enkel nog spreadsheets wanneer het over Griekenland gaat, en al lang geen mensen meer, laat staan mensen met een handicap.

6 thoughts on “Een vergeten bevolkingsgroep

  1. Een foto die alles zegt………….

  2. Maar Nederland heeft in de laatste jaren de AWBZ voorzieningen bestemd voor gehandicapten en chronisch zieken ook al flink uitgedund.De rollators en aanverwante artikelen vervallen per 1 januari a.s.in z’n geheel.

    De hulp en toelages voor gehandicapten worden hier sedert jaar en dag door een landelijke of provinciale indicatiestelling(het CIZ)beoordeeld, waarbij je strenge keuring bij huisbezoek en dito onderzoek mag verwachten.

    De normen zijn nu zo hoog opgeschroefd dat je in klasse ZZP-5(ZZP-10 is gratis Hospice en terminale behandeling)moet vallen – dat betekent lichamelijk én geestelijk zwaar gehandicapt – om voor enige vorm van overheidssteun in aanmerking te komen.
    Daaronder wordt verondersteld dat de zgn mantelzorg – kinderen, buren, vrienden – de zorg,onbetaald,thuis over nemen.

    Beste @Bruno.Griekenland en Nederland groeien in een hoger tempo naar elkaar toe dan ik in mijn stoutste dromen een paar jaar geleden had kunnen had kunnen bedenken.

  3. Bruno,
    Normaal lees ik je blog altijd zonder te reageren, maar op deze moet ik toch even reageren. Neem mijn reaktie niet fout op, ik vind het erg wat er met Griekenland gebeurd, ik heb al meermaals met tranen hier in mijn ogen gezeten.
    Maar…Hier in Belgie moet je ook eerst een medische vragenlijst invullen en 1 door je arts laten invullen, daarna word je ook opgeroepen ter medische controle. Die dokters zijn zo sluw, dat ze alles zullen doen om te zorgen dat je ofwel niet als persoon met handicap word erkend, ofwel zorgen ze ervoor dat je punten zo laag mogelijk blijven, hoe lager hoe minder ze moeten betalen. Ik weet waarover ik spreek, ik heb een zoon met een handicap, die hulpbehoevend is voor de rest van zijn leven. Dit probleem voor mensen met een handicap situeerd zich niet alleen in Griekenland, dit situeerd zich overal.

  4. Ik ben het helemaal met je eens @Vera, maar het is hier in Griekenland echt wel de spuigaten uitgelopen. En ja, overal ter wereld wordt de steun aan gehandicapten afgebouwd. Misschien zijn ze niet productief genoeg in de ogen van de economische denkbeelden die onze tijden beheersen. Anders valt het niet te verklaren.

  5. Je ziet gehandicapten niet alleen omwille van (familie)schaamte op straat. Je moet bijna zelfmoordneigingen hebben om er met een rolstoel buiten te komen. Dat ondervond ik aan den lijve toen ik in Griekenland met een kinderbuggy op stap ging. Leerrijk, dat wel.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *