De trojka is alweer een paar dagen in het land. En alweer controleert ze of Griekenland de afspraken nakomt en de hervormingen doorzet die zijn opgetekend in de leenovereenkomst. En weer lijkt het dat Griekenland zijn deel van de afspraken niet is nagekomen. Daardoor komt de uitbetaling van een nieuwe schijf van de noodhulp weer maar eens in het gedrang. En niet alleen dat: er is onenigheid tussen de coalitiepartners, waardoor de broze regering het alsmaar moeilijker zal krijgen.

Het is interessant om te zien hoe de vastgelopen onderhandelingen worden gepresenteerd door het ministerie van Financiën. Daar luidt het dat de thema’s nog open staan. De trojka zal vandaag om 19:00 samen gaan zitten met premier Samaras. De vergadering was eigenlijk voor gisteren voorzien, maar is 24 uur uitgesteld. Dat zijn geen goede voortekenen.

Waar loopt het dit keer op vast? Er is nog steeds de kwestie van de privatiseringen die niet snel genoeg verlopen. Afgelopen weekend nam de directeur van het orgaan dat verantwoordelijk is voor de privatiseringen, ontslag. Ondertussen is hij wel vervangen, maar het duurt toch altijd even voor iemand zich inwerkt.

Maar de grootste angel is het feit dat ambtenaren moeten worden ontslagen. Volgens de Griekse grondwet kan dat niet, maar de trojka blijft er op hameren. Jarenlang probeerden de opeenvolgende regeringen (Papandreou, Papadimos, Samaras) om de hete kwestie heen te lopen door allerlei truukjes. Zo was er de arbeidsreserve: ambtenaren werden niet ontslagen, maar konden thuis blijven tegen 60% van hun salaris. Dat was niet naar de zin van de trojka. Dus was er een andere oplossing: ambtenaren met vervoegd pensioen sturen en niet vervangen. Ook deze oplossing kan niet rekenen op de goedkeuring van de trojka, want het kost te veel.

De druk wordt opgevoerd: dit jaar moeten er 25.000 ambtenaren aan de deur worden gezet, en de komende 3 jaar 150.000. Daardoor wordt effectief het systeem van stemmen kopen afgeschaft, want een politicus zal geen jobs meer kunnen aanbieden in ruil voor een stem. En daar zijn de regeerders als de dood voor. En niet alleen zij: ook de oppositiepartijen willen niet weten van ontslagen. Zoals een cartoonist het ooit eens heeft getekend:
“De ambtenaren hebben veel geluk. Een job gekregen door PASOK en Nea Dimokratia, en nu beschermd worden door SYRIZA en de KKE”

Omdat de regering de openbare sector zo veel mogelijk wilde beschermen, heeft ze de privésector de voorbije jaren laten instorten. 1.350.000 werklozen, dat is niet bepaald een resultaat om trots op te zijn. En ondertussen worden de taksen steeds maar verhoogd om op die manier extra inkomsten te krijgen, die eigenlijk op een andere manier zouden moeten worden gevonden.

Het is buigen of barsten dit keer: als Samaras akkoord gaat met het ontslag van de 25.000 ambtenaren (ondanks de grondwet), dan staat de deur wijd open. En dan gaat het land ook plat, want dan mogen we er zeker van zijn dat het weer stakingen zal regenen. En daardoor zal het voortbestaan van de regering ook in het gedrang komen. En wat dan? Opnieuw verkiezingen? Opnieuw dreigingen dat Griekenland uit de euro moet?

Dit verhaal is nog lang niet voorbij. Niet voor Athene, maar ook niet voor Brussel.