Jobbeurs in Athene

Met twee dagen vertraging, maar ik heb het weer eens verschrikkelijk druk. Ik merkte in de Vlaamse pers dat er wordt gezegd dat de VDAB op zoek is gegaan naar Griekse ingenieurs.

Het is eigenlijk niet een precieze weergave van wat er eergisteren gebeurde in de kelderruimte van het Crowne Plaza Hotel in Athene. Ik was maandagmiddag pas op de hoogte gebracht van de beurs, en ik ben ter plekke gaan kijken.

Het was eigenlijk een EURES-evenement. EURES is de overkoepelende Europese organisatie van alle arbeidsbemiddelingsdiensten in Europa. De VDAB is daar één van. De organisatie was in handen van de Griekse arbeidsbemiddelingsdienst OAED.

Ik had er geen weet van: de jobbeurs was nergens in de media aangekondigd, en nadien is er ook nergens een verslag over verschenen. Misschien biedt het geen spectaculaire beelden, dat is altijd mogelijk. De bedoeling van de beurs was om burgerlijk ingenieurs en software ingenieurs te vinden voor vacatures in verschillende Europese landen. De volgende landen waren vertegenwoordigd: België, Denemarken, Duitsland, Verenigd Koninkrijk, Zweden Frankrijk, Schotland (!), Zwitserland en Noorwegen. Afgevaardigden van de verschillende arbeidsbemiddelingsdiensten gaven een voorstelling hoe het is om te wonen en te werken in het land zelf. Voor België is die informatie overigens hier te vinden.

Het was een constant binnen en buiten lopen van geïnteresseerden, die allemaal hun CV meegebracht hadden. Hoewel de doelgroep burgelijk ingenieurs en software ingenieurs waren, kwamen er toch heel wat meer mensen op af. Ik sprak met architecten, milie-ingenieurs en zo meer. En de kandidaten waren van alle leeftijdscategorieeën: Sommigen waren pas afgestudeerd, anderen waren al jaren werkloos en probeerden de eindjes aan mekaar te knopen door andere jobs te doen (werken in bars leek daarbij een constante), en er waren ook mensen van middelbare leeftijd bij, die zelfs bereid waren om met hun hele familie de stap naar het buitenland (niet noodzakelijk België) te zetten.

Er liep één rode draad door alle gesprekken: niemand ziet een toekomst hier in Griekenland. Misschien kunnen ze wel een job vinden, maar of dat een job binnen hun domein is, is lang niet zeker. En of je van die job kunt leven, dat is ook een groot vraagteken.

De VDAB had 41 vacatures voor 61 jobs, en de afgevaardigden wisten me te vertellen dat er heel wat interesse was, en dat het niveau van de sollicitanten heel erg hoog was. Goeie opleidingen, zo leek het, en vooral de talenkennis maakte indruk. Hetzelfde hoorde ik van de vertegenwoordigers van de twee Belgische bedrijven die waren meegekomen. En daarin onderscheidde België zich van de andere afvaardigingen. Er waren geen bedrijven uit andere landen aanwezig. Deze bedrijven konden rechtstreeks kandidaten zien en de kans leek groot dat ze zouden overgaan tot aanwervingen.

Ik las ergens dat dit de breinen zijn die Griekenland uit het moeras zouden moeten trekken en dat het niet ethisch zou zijn om ze weg te halen uit Griekenland. Dat kan allemaal wel zijn, maar het is wel een beetje hypocriet om het daar eind 2013 opeens over te hebben. Eerder dit jaar bleek uit een studie van de universiteit van Thessaloniki dat er al 120.000 hoogopgeleiden (al dan niet werkloos) Griekenland hebben verlaten. De brain drain is al jaren aan de gang. Als er hier geen mentaliteitsverandering komt (en die moet vanuit het beleid komen), dan zullen deze beurzen veel volk blijven aantrekken.

Overigens worden dit soort beurzen niet enkel hier gehouden. Ook in Spanje en Portugal zijn er al EURES-jobbeurzen gehouden en daar zijn kandidaten gevonden. En uiteindelijk leven we nog steeds in Europa, met zijn vrijheid van verkeer van personen. Hoe vierkant Europa ook mag draaien, dit is dan wel één van de logische gevolgen van een dergelijke unie. En mensen moeten een toekomst zien. Als die er niet is in hun eigen land, is het niet meer dan logisch dat ze die elders gaan zoeken.