De speciale belasting op onroerend goed die via de elektriciteitsrekening wordt geïnd, de zogenaamde charatsi, zou worden afgeschaft, zo sprak de architect van de meeste gehate belasting in Griekenland een paar maanden geleden. Het is een soap die al meer dan een jaar duurt. Ik breng u graag volgende post van april vorig jaar in herinnering.

Maar ziedaar: de charatsi is opgeheven. Niet dat de belasting zelf niet meer bestaat. Zo werkt het natuurlijk niet in het Griekenland van Antonis Samaras en Evangelos Venizelos. De charatsi is vervangen door een compleet nieuwe belasting: de ENFIA genoemd. In het Grieks staat dat voor Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων – Eenheidstaks op de Eigendom van Onroerend Goed.

Eenheidstaks, dat zou semantisch kunnen worden uitgelegd als een taks voor iedereen. Maar zijn vrijgesteld van de taks: de Griekse kerk (grootste grootgrondbezitter), het Megaro Mousikis (eigendom van de mediagroep Lambrakis die zijn schulden overgenomen zag door de overheid) en een aantal grote bedrijven (onder bepaalde voorwaarden).

Wat wordt er belast? Huizen, leegstaande huizen, krotten, bouwgronden, tuintjes, en alles wat maar belast kan worden. Mensen die erfenissen hebben, worden nu geraakt. Er kan verder geen belasting meer worden geheven op salarissen, want die brengt toch niets meer op, dus gaat men het geld nu zoeken waar het zit: in stenen en grond. Indien de belastingbetaler zijn onroerend goed niet correct heeft aangegeven (bijvoorbeeld niet de juiste ligging heeft doorgegeven), dan wordt aangenomen dat het onroerend goed in de hoogste belastbare categorie komt. Iemand die nog een krot van zijn grootouders heeft staan in de luxueuze Atheens voorstad Kifisia, zal een flinke ENFIA voorgeschoteld krijgen.

Afgelopen maandag kon de Griekse belastingbetaler zien hoe veel hij aan de staat moest. De gegevens stonden online op de site van de belastingsdienst. Er werd gevloekt. Hard gevloekt. In heel Griekenland. Overal waar je mensen met elkaar zag praten, kwam de ENFIA ter sprake. Sommige mensen moeten haast een hartaanval hebben gekregen. In volle zomer krijgt men opeens een belasting te slikken van minstens een paar honderd euro, en vaak van een paar duizend euro. De belasting moet niet in 1 keer worden betaald, maar kan worden gespreid over een paar maanden. Het volledige bedrag moet wel tegen het eind van het jaar zijn geïnd, zo is de regering met de trojka overeen gekomen.

Maar blijkbaar is er heel slecht werk geleverd. Er zitten namelijk heel wat fouten in de berekening van de taksen. Wat verwacht je? De taks is in zeven haasten opgesteld, met opdracht van Samaras (de man regeert met het geven van opdrachten) en niets is echt in detail bestudeerd. Minister van Financiën Chardouvelis heeft toegegeven dat er fouten zitten in de berekeningen. En ja hoor, men zal er iets aan doen. Hoe, wat, wanneer, daar hebben we het raden naar. Er zullen dus verandering worden doorgevoerd, maar de procedure van het innen van de belasting, zelfs indien verkeerd berekend, blijft wel doorgaan en de Grieken moeten het geld wel ophoesten. De eerste schijf van de belasting moet tegen het eind van deze maand worden betaald, zoniet volgt er een boete.

Het hele gedoe doet een beetje denken aan het ongeval dat Georgios Papandreou had een paar jaar geleden met zijn fiets. De ketting was er af gevallen en hij probeerde ze er weer op te leggen terwijl hij aan het rijden was. De man die ooit door Time Magazine tot de 100 grootste denkers op aarde werd gerekend, viel op de grond en verwondde zijn vinger. Een betere metafoor kun je niet bedenken voor het ongelofelijke geklungel toch maar weer. Er worden fouten gemaakt. We hebben er het raden naar hoe die zullen worden opgelost. En ondertussen kun je maar betalen, als belastingsplichtige. Je komt er niet onder uit. Hoe is zoiets in godsnaam mogelijk. Het amateurisme van de klasse die hier regeert, kent werkelijk geen grenzen.