Ze zijn noch schuldig, noch onschuldig. De klachten tegen de 24 hulpverleners, waarover ik eerder al een stuk had gepost, zijn ingetrokken op 13 januari (ja, ik ben er laat mee). Even een heropfrissing: de 24 hulpverleners, die vrijwilligerswerk deden bij Emergency Response Centre International (ERCI), werden beschuldigd van fraude, valsheid in geschrifte, mensensmokkel, spionage, lidmaatschap van een criminele organisatie en het witwassen van geld nadat zij tussen 2017 en 2018 duizenden levens hadden gered in de wateren en kusten rond het Griekse eiland Lesbos.

De rechtbank aanvaardde de bezwaren van de advocaten van de verdediging dat het openbaar ministerie zich niet aan de juiste procedure had gehouden bij het indienen van de aanklachten. De verdediging betoogde met succes dat de documenten van het openbaar ministerie niet waren vertaald voor de buitenlandse verdachten en dat de beschuldigingen van spionage vaag waren.

De rechtbank verwierp de aanklachten over radiofrequenties omdat de wet waaronder zij waren ingediend sindsdien is afgeschaft.

In wezen betekent de beslissing dat de strafzaak is geseponeerd omdat de vijfjarige verjaringstermijn van de beschuldigingen van spionage en valsheid in geschrifte begin februari afloopt en het openbaar ministerie waarschijnlijk niet genoeg tijd heeft om de zaak opnieuw in te dienen. Tegen één Griekse verdachte loopt nog een aanklacht wegens valsheid in geschrifte.

Maar niet alle beschuldigingen zijn ingestrokken. Een aantal onder hen hangt nog steeds de beschuldiging boven het hoofd van mensensmokkel en van lidmaatschap van een criminele organisatie. De openbare aanklagers gaan daar nu opnieuw een dossier van moeten maken, maar of dat echt gaat gebeuren en hoe lang het zal duren wanneer het ook effectief gebeurt, valt nog te bezien.

Tot dan is er geen uitspraak of de reddingswerkers schuldig of onschuldig zijn aan mensensmokkel en dat is wellicht de bedoeling (denk ik dan, met mijn slecht karakter). Want op deze manier kan de Griekse overheid zonder problemen verder hulpverleners blijven intimideren en kan de indruk nog steeds blijven bestaan dat het redden van mensen een criminele activiteit is.

Een van de hulpverleners, Peter Wittenberg, kwam een tijdje geleden op televisie vertellen hoe hij de uitspraak van de rechtbank ervaart. Een sterk interview.