Alle nederlandssprekenden zijn de laatste tijd in de ban van de nieuwe spelling die nu uitkomt. Maar ook het Grieks heeft zo zijn spellingskwesties, zij het iets anders. Om de situatie goed te begrijpen, moeten we eigenlijk de geschiedenis van het moderne Grieks kennen. Wikipedia heeft daar een beknopte beschrijving van. De officiële versie van het moderne Grieks die wordt gehanteerd, heet demotisch (letterlijk: volks) Grieks. Deze versie is eenvoudiger dan het Oud-grieks en de katharevousa en is de neerslag van de taal die nu wordt gesproken in Griekenland. In 1982 heeft men een spellingsvereenvoudiging doorgevoerd: alle diakritische tekens werden uit de schrijftaal verwijderd, behalve het klemtoonteken. Verder kent de spelling van het moderne Grieks een paar eenvoudige vuistregels:

1. woorden die uit het Oud-grieks stammen, worden gespeld zoals destijds
2. woorden die uit een andere taal komen, of nieuwe woorden, worden zo eenvoudig mogelijk gespeld.

Die tweede regel is wel belangrijk, want veel (vooral jongere) Grieken schrijven veel fouten. Begrijpelijk, want οι, ει, ι, η en υ worden allemaal als -i- uitgesproken; ο en ω allebei als -o- en αι en ε als -e-. Lastig als je geen oud-Grieks kent, bovendien. Men weet dus niet altijd wanneer men welke letters moet schrijven. Met het polytone systeem was het trouwens ook niet simpel: wanneer moest je welke accenten schrijven (en waarom)?
Toch is niet iedereen blij met de spelling van 1982. Vooral de kerk (die het Grieks min of meer heeft geconserveerd tijdens 400 jaar Turkse overheersing) vindt dat het polytone systeem weer dient te worden ingevoerd. Het is volgens haar duidelijk dat de huidige spelling de leerlingen niet beter heeft leren schrijven. Meer nog: deze spelling “vervreemt de Griek van de oudere vormen van het enige en echte Grieks terwijl psychologen er op wijzen dat het monotonische systeem dyslexie bevordert bij de kinderen.” Voor sterke uitspraken moet u bij de Grieks Orthodoxe Kerk zijn.
Daarom heeft de Heilige Synode gevraagd om het oude systeem weer in te voeren wegens “nationalistische, culturele en opvoedende” redenen. Of daar gehoor zal worden aan gegeven…