De bureaucratische Golgotha

Een paar dagen geleden had ik het u al verteld: om recht te hebben op ontslagvergoeding, moet ik een aantal papieren voorleggen bij de bevoegde dienst. Die papieren worden niet vanzelf naar mij gestuurd: ik moet er zelf voor rennen om ze bij elkaar te krijgen.

En ik moet zeggen dat ik al goed ben opgeschoten. Tot begin deze week bleef nog 1 horde over, die ik moest nemen: de belastingsdienst. Ik moest namelijk mijn activiteiten als freelancer stop zetten om werkloosheidsvergoeding te kunnen krijgen. Eenvoudig genoeg, zou je zeggen.

Laat ik u mijn lotgevallen van de voorbije dagen vertellen. Door de verschillende stakingen vorige week, leek het me geen goed idee om te gaan aanschuiven bij de belastingsdienst. Dus ben ik gisteren geweest. Waar te beginnen? Er is geen informatiebalie (trouwens nergens in de openbare diensten in Griekenland), dus je stapt naar binnen en gaat naar de eerste de beste ambtenaar die je ziet en vraag waar je moet zijn om een bepaalde dienstverlening te krijgen. Je houdt daarbij geen rekening met het feit dat die ambtenaar iemand aan het helpen is. Hij zal je wel zeggen waar je naartoe moet.

Goed: ik moest dus naar de vierde verdieping. Daar moest ik in de rij wachten om een papier te krijgen (u herinnert zich misschien nog wel dat ik daar nog eens had gestaan, maar dat het loket opeens dicht ging omdat de ambtenaren een werkonderbreking hielden). Op dat papier stonden de stappen die ik moest afleggen. Eerst naar de eerste verdieping voor een stempel. Dat ging vrij snel. Daarna naar de vijfde verdieping voor een andere stempel. Ook dat ging gemakkelijk. Daarna naar de zesde verdieping voor een andere stempel. Ook dat verliep vrij vlot. En daarna naar het gelijkvloers, waar een brede waaier van diensten wordt aangeboden door welgeteld 3 ambtenaren. Om aan de beurt te komen, moet je je naam op een genummerde lijst zetten. Vervolgens wordt dan je naam afgeroepen. Ik wacht anderhalf uur tot het klinkt “Tersago!” en krijg vervolgens te horen van de ambtenaar dat het stopzetten van freelance activiteiten slechts gebeurt tussen 8:00 en 10:00 (dat staat overigens nergens aangeduid). Het was ondertussen 12:00, dus ik hield mijn avontuur maar voor bekeken.

Vandaag dan maar vroeg opgestaan om tegen 8:00 op de belastingsdienst te zijn. Dat ging wat moeizamer dan voorzien, waardoor ik er pas tegen 8:30 was. Ik zet mijn naam op de lijst en merk dat ik nummer 45 ben. Ik zal geduld moeten oefenen. Ik ben ondertussen wel lang genoeg in Griekenland om daarop voorbereid te zijn. Ik zou kunnen gaan zitten klagen met de anderen die vaak een halve of volledige dag vrij moeten nemen om langs te komen. Maar ik had gewoon een boek bij me (als enige in tussen de meer dan 50 wachtenden). Gelukkig een redelijk dik boek, want ik zag dat het een tijd zou duren: vandaag waren er namelijk maar 2 ambtenaren die alle diensten moeten verlenen (en het is geweten dat er meer werk is tijdens de laatste 2 weken van december, wanneer allerlei betalingstermijnen vervallen). Sommigen diensten vergen maar 2 minuten werk, andere (zoals het stopzetten van freelance activiteiten) vergen minstens een half uur. Nu zou je denken dat een of andere slimme baas het departement een beetje heeft georganiseerd volgens de soort van dienst die moet worden verleend. Niks daarvan. De mensen worden geholpen in de volgorde van de genummerde lijst. Zelfs al kost het maar 5 minuten van je tijd; toch moet je vaak uren wachten.

Om 13:00 was ik uiteindelijk aan de beurt! Jawel, na 4,5 uur wachten! Eerst zei de ambtenaar in kwestie dat het toch wel erg laat was voor de dienstverlening die ik nodig had. Ze begreep wel dat ik er al sinds 8:30 zat en ze stuurde ze me niet onverrichterzake naar huis. Ik weet ambtenaren steeds te overtuigen door Belgisch vriendelijk te blijven en niet te staan schreeuwen in Griekse stijl.  Om 13:30 was ik klaar en sloot de belastingsdienst. Ik moest nog wel naar de vierde verdieping voor een laatste controle, maar dat zal voor morgen zijn. Weer vroeg op, want om 12:00 is er nog maar eens een werkonderbreking. Als alles goed gaat, ben ik waarschijnlijk tegen het eind van de week klaar.

Als je dat soort toestanden ziet, dan begrijp je natuurlijk wel dat geen enkele buitenlandse investeerder zin heeft om hier iets op te starten. De bureaucratie is verschrikkelijk, de diensten zijn totaal niet georganiseerd en je verliest enorm veel tijd en geld om iets simpel als een stempeltje te gaan halen. Voor mij was het niet zo erg; ik ben tenslotte werkloos. Maar ik zag de wanhoop in de ogen van zo veel zelfstandigen die meer dan een halve dag kwijt zijn (en dat in de aanloop naar de feesten, waarbij ze hopen om toch nog een beetje omzet te halen) om gewoon een simpele dienstverlening. Als hier geen verandering in komt, dan zie ik het echt wel somber in voor Griekenland.

6 thoughts on “De bureaucratische Golgotha

  1. Ik begrijp ook waarom zoveel investeerders de administratie omzeilen en het meteen op een (gesmeerd) akkoordje gooit met bevriende politici, die de administratie wel onder druk zullen zetten om een en ander te “regelen”. Dat was in B tot niet zooo lang geleden ook zo…

  2. Als je zelfstandig bent in GR heb je sowieso iemand nodig die voor jou de kantoren afloopt en iemand die vertrouwd is met al die rompslomp en de kanaaltjes en achterdeurtjes opent. ‘k Heb het zelf meegemaakt dat ik in het geheel niet in de rij moest staan omdat een ‘ingewijde’ me vergezelde. Want neem nu eens het voorbeeld van een boekhouder . Die man kan zich niet veroorloven zoveel tijd te verliezen .Vraag me niet hoe hij het klaarkrijgt : beroepsgeheim.
    En dat belgisch vriendelijk beleefd zijn @Bruno heeft inderdaad voordelen zolang ze goedgemutst zijn , anders kunnen ze je nog verder doen ‘wandelen’ !:) Soort van wraak tegenover die vreemdeling of gewoonweg voor de grap.
    Het erge is dat je afhankelijk bent van de goedwilligheid en niet van de ‘efficiency’ van onverschillige beambten .Daar ligt de knoop bij die staatsambten : wat kan het hen schelen hoe iets afloopt?De centen worden toch maandelijks uitbetaald . Als ze bewust zijn dat hun inkomen afhangt van hun persoonlijke inzet , dan gaat het er anders aan toe .En op de koop toe hebben ze nog veel meer plezier in hun werk, hoe meer hoe beter.

  3. het is hier een beroepscategorie op zich: de ‘runboys’ – jongemannen met een brommertje die alle diensten afschuimen voor een bedrijf (post, bank, overheid, …) – bij ons hebben ze er zo twee in dienst.

  4. En die runboys @Hans, zijn die onafhankelijk of staan ze op de payroll van de firma , ttz , bedienden ?
    Dertig jaar geleden hadden wij er 4 want als scheepsagent kwamen er behalve de civiele diensten ,er ook de havenauthoriteiten en douane bij kijken en die ‘afschuimers’ waren bedienden met maandloon.

  5. @Jenny, bij ons zijn dat gewoon werknemers; dikwijls zitten ze ook onder een agentschap als Adecco.

  6. Knap artikel @Bruno. Somber weliswaar, zéér somber, maar echt ‘het leven zoals het is’.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *