Ik schreef hier vorige week dat een journalist tijdens zijn programma een platform gaf aan Gouden Dageraad: 4 parlementsleden van de partij kregen ruimschoots de tijd om de posities van hun partij zonder enige tegenwind te komen uitleggen. Dit soort dingen gebeurt onder het mom van democratie: een democratie moet sterk genoeg zijn om dergelijke stemmen te laten horen en als een democratie echt werkt, dan mag zelfs de stem van fascisten niet worden gesmoord.
Ik vind dat een nogal gevaarlijke redenering, want het gaat niet om de democratie. Het gaat om een bevolking die zo zwaar op de proef wordt gesteld, die wel te vinden is voor de polemische retoriek van een partij die beweert dat ze de augiasstal eens zal uitmesten. Een bevolking die in het verleden ook al heeft bewezen dat een groot deel van de mensen dat ze niet democratisch stemmen, maar gewoon voor de persoon die hen aan een job kan helpen. Een dergelijke democratie is niet sterk genoeg om dit het hoofd te bieden. Bovendien gaf de journalist in kwestie nauwelijks kritiek. Er waren zelfs momenten dat hij zei dat “deze jongens goed werk leveren”.
Via de sociale media brak er een storm los, die vooral gericht was op de bedrijven die tijdens het programma reclame lieten uitzenden voor hun producten. De cybergemeenschap riep hen ter verantwoording en vroeg of ze wisten dat ze reclame zouden uitzenden tijdens een uitzending waar neonazi’s ongehinderd hun programma uit de doeken mochten komen doen. Ook dat is democratie.
Een aantal van de bedrijven beweerde dat ze niet wisten waar het programma precies zou over gaan. Dat is best mogelijk: ze hebben misschien reclameblokken gehuurd voor een heel jaar. De reactie van één bepaald bedrijf, was onmiddellijk. De supermarktketen AB Vasilopoulos (voor meer dan 90% in handen van Delhaize) liet weten dat ze niet langer reclame tijdens deze uitzending zal betalen. Dat is ook een democratisch recht.
De reactie van Gouden Dageraad bleef niet uit: de partij roept haar leden op om de supermark te boycotten. Dit komt twee weken nadat ze al hadden opgeroepen om Estée Lauder te boycotten omdat de stichter van dat bedrijf, een Jood, de partij had veroordeeld voor haar antisemitische standpunten.
Oei, dan mag de groep Danone ook schrik beginnen krijgen, of is een sefardische jood uit Thessaloniki (zie http://en.wikipedia.org/wiki/Isaac_Carasso ) volkseigen genoeg als stichter? 😉 Om Gogol te parafraseren: de kwade heeft niets liever dan dat je hem ernstig neemt.
Op basis van wat ik lees, blijkt de boycot het gevolg te zijn van een veroordeling van de partij voor haar antisemitische standpunten (hebben ze iets tegen Arabieren?).
Heeft Danone de partij reeds bekritiseerd voor haar antijoodse standpunten wat haar zou moeten doen vrezen voor een boycot?