De Griekse olijfolie is bij de beste ter wereld, wordt steeds gezegd. Griekenland is ook één van de grootste producten van olijfolie, ook dat is algemeen bekend. En toch vindt u nauwelijks Griekse olijfolie in de Belgische en Nederlandse winkelrekken. Heeft u daar al eens bij stil gestaan waarom dat komt?
Zelf dacht ik altijd dat het te maken had met de verschrikkelijke bureaucratie in Griekenland, die het moeilijk maakt om uit te voeren. Maar eigenlijk klopte dat niet helemaal want dat zou dan betekenen dat de Grieken alles zelf opsouperen, en dat is zeker niet het geval. Er wordt hier wel veel olijfolie geconsumeerd, maar zo veel nu ook weer niet.
Een paar weken geleden zijn we met de VRT-ploeg langs geweest bij Oliver en Sigrid, en die wisten me te vertellen hoe de vork eigenlijk aan de steel zit. Beiden hebben een bedrijfje – Olisi – opgezet dat Griekse producten exporteert naar Nederland, België en, in mindere mate, naar Duitsland. In die landen is er enorm veel interesse voor olijfolie en andere Griekse producten in het algemeen, maar de consument wil die olijfolie in een bepaalde verpakking, of in een bepaalde fles.
Wat blijkt? Heel wat olijfolieproducenten zijn niet bereid om hun olie in dergelijke flessen te bottelen. Zij vinden dat het makkelijker is om de olie in plastic flessen van anderhalve liter te verpakken, zoals ze dat altijd al gedaan hebben, en zoals de Griekse consument op de markten gewend is. Dus, volgens de producenten, moet de consument zich maar aanpassen. Iemand die naar hier op vakantie komt en een fles olijfolie meeneemt, wil dat wel doen, maar dat geldt niet meteen voor andere consument die niet naar Griekenland komen.
Het is niet alleen onwil van sommige producenten, maar ook een zeker luiheid. De Italiaanse producenten hebben maar al te goed begrepen wat de consument in Europa wil, en zij bottelen de olijfolie in de verpakkingen die het goed doen. Maar omdat hun eigen olijfolie van minderwaardige kwaliteit is, in vergelijking met de Griekse, komen ze naar Griekenland, waar ze de olijfolie in bulk opkopen. Ze mengen dan de Griekse olie met hun eigen olie. Makkelijk voor de Griekse producent: die hoeft zelfs niet eens de moeite te doen om zijn product te bottelen. De Italianen kopen het gewoon op in tonnen.
Volgens Oliver en Sigrid is er wel verandering merkbaar. Jongere producenten hebben het gat in de markt gezien en de crisis dwingt hen er toe om die nieuwe markten aan te boren. Dus zijn ze bereid om hun olijfolie te bottelen in de flessen die de klant wil. En als de bureaucratie in Griekenland nu nog een beetje mee wil, dan is het mogelijk dat u in de toekomst wel meer Griekse olijfolie zult zien in de winkelrekken.
Dat zal niet enkel de verdienste zijn van Olisi, natuurlijk, en het is ook niet mijn bedoeling om hier reclame te maken voor hen. Het wijst er wel op dat er zelfs in tijden van diepe economische crisis nog steeds mogelijkheden zijn. En het is wel knap dat jonge ondernemers die kans durven te grijpen.
Overigens zijn Oliver en Sigrid niet de enigen. Zo is er ook mijn ex-collega Dominik uit Zwitserland, die met zijn Griekse vriendin ook een bedrijfje is begonnen dat rechtstreeks olijfolie bij de Griekse producenten besteld en laat bottelen in design-flessen en die dan naar Zwitserland uitvoert. En niet alleen olijfolie, zoals u op zijn site kunt zien. Hij heeft me zelf ook verhalen verteld van gruwelijke bureaucratie, niet alleen aan de Griekse kant. Ook de Zwitsers kunnen er wat van. Dominik en Afroditi hebben al een paar vakbeurzen afgeschuimd in Zwitserland en hoewel ze nog maar een half jaar goed en wel bezig zijn, gaan de zaken erg goed en het ziet er naar uit dat ze tegen het eind van volgend jaar een break-even kunnen draaien.
Toch wel een indicatie dat er nog steeds zaken te doen zijn, en dat de toekomst van Griekenland misschien wel in zijn landbouwproducten ligt. Laat die exclusieve golfterreinen en dure cruises voor wat ze zijn. De Griekse natuur is erg gul. Tijd dat de Grieken daar nu eens echt gebruik van gaan maken.
waarom niet EN cruises EN landbouw? Waarom altijd die afkeer van rijke toeristen in een land waar het toerisme altijd de motor zal blijven?? En er zijn nog veel meer domeinen waar Griekenland een voordeel kan hebben tgo andere landen. Scheepvaart natuurlijk, maar ook bv propere energie (nu nog laatste in de klas), medisch ‘toerisme’ (bv in plastische chirurgie staan grieken aan de wereldtop) – maar dat zal ook wel niet mogen zeker… wat dan wel? HA, ik weet het: we kunnen jobs creeren in de overheid! Manna, manna!!
@Hans
Scheepsvaart ? Laat me niet lachen.Daar valt geld te rapen maar niet voor Kosta met de mandilla.
Die reders zijn echt een bende klo….!
Die zijn stinkende rijk en weigeren belasting te betalen en beroepen zich nog steeds op een wet die in de naoorlogse is gestemd vanwege het grote verlies tijdens WOII.We zijn nu meer den zestig jaar verder, en nu gijzelen ze de politiek .
Een doodshemd heeft geen zakken, wat moet je dan met een rijkdom die je niet in een menseleven kunt verteren.
Eentje is wel op de TV wat komen leuteren, maar één zwaluw maakt de lente niet.
@Hans, het is geen afkeer van rijke toeristen, maar laat ons eerlijk wezen: wat brengt een golfende toerist op voor de gemiddelde Griek? Het moet ook een beetje zinnig blijven.
Hoeveel pogingen ik al gewaagd heb, met mijn 5 olijfbomen om een aantaal olijfboeren bij elkaar te brengen en hen ervan te overtuigen vooral mooie flessen te gaan gebruiken, juiste etikettering erop aan te brengen die in overeenstemming is met de Europese regels waarop een productie datum en een uiterste houdbaarheid datum staat en dan zelf te gaan exporteren.
Allemaal niets van terecht gekomen. Er was één simpele verklaring.Ze vertrouwen zichzelf en elkaar totaal niet. Elk jaar haal ik een pallet vol olijfolie hiernaar toe van een Nederlands echtpaar die 130 bomen hebben in Epidavros,Peloponessos. Elk jaar wordt die pallet nagenoeg helemaal verkocht en dat binnen een kleine kring van liefhebbers.
De laatste dozen van de 2011 productie gaan er binnenkort uit. Het is een prachtig product en dat bewijst onze jaarlijkse verkoop. Naar ik begreep is het de boeren ook niet toegestaan om zelf olijfolie te exporteren omdat ze dat aan een staatsgerelateerde organisatie moeten aanbieden, die het met name aan de Italianen verkopen voor een belachelijk lage prijzen. Die lachen zich een stuip omdat zij het dan als Italiaanse Extra Vergin olie verkopen.
Wat moet er dan gebeuren ? Geef de boeren de ruimte om zelf cooperaties te vormen, daar bij dient het onderling wantrouwen weggenomem te worden. Als eerder gesteld in mooie en goede flessen verpakken met de juiste etikettering.
Dan dient er een marketing campagne te komen om het product aan de man te brengen buiten Griekenland. Er moet de nadruk gelegd worden op het feit dat Griekse olijfolie slechts één persing kent namelijk de koude (max 27 grdaen Celsius) en dus altijd Extra Virgin is. De gezondheidsaspecten dienen te worden benadrukt. Ik denk dat bijna niemand weet dat Griekse olijfolie de laagst natuurlijke zuurgraad heeft en dat deze olie de eigenschappen bezit om de foute cholestrolen in de aderen op te lossen. Dat zijn allemaal hele mooie argumenten om de Griekse olijfolie aan de man te brengen.
Ooit was er een uitzending van de Keuringsdienst van waarde, waarin het geklooi met olijfolie aan bod kwam. De Italianen en de Spanjaarden waren kampioen manipulatie om op chemische wijze de zuurgraad te verlagen hetgeen uiteraard de smaak niet ten goed ekomt. Daar moeten de Grieken op inzetten, smaak, kwalitiet en gezondheid.
Een halve deciliter Griekse Olijfolie met een kwart deciliteer frambozen- of aarbeienazijn. Even kloppen tot ze lobbig wordt. Meer heeft een verse knapperige bladsla salade niet nodig. Kali orexi!
Grieks olijfolie mag dan wel van een superieure kwaliteit zijn, maar ik vraag mij af of alle Griekse olijfolie ook afkomstig is uit Griekenland.
In Duitsland vind je bij de discounters zeeën olijfolie, afkomstig van het klooster Toplou op Kreta.
Het massale aanbod maakt me wantrouwig. Herinner je je nog de verhalen van de Europees gesubsidieerde Siciliaanse olijfolie die per containerschip aangevoerd werd uit Noordafrika?
Ook Deense mosselen worden plots Zeelands wanneer ze een vleugje Scheldelucht geademd hebben.
Ik vrees dat je slechts zekerheid hebt, wanneer je bij lokale producenten koopt.
maar hoe zit met die andere olie ???
@Bruno, ik denk dat zo’n golfende toerist heel wat opbrengt: landingsrechten, transport, hotel, voeding, Griekse juwelen, geschenken en souvenirs, … Ga maar eens kijken in Costa Navarino resort bij Kalamata: daar werken bijna uitsluitend lokale Grieken, daar worden bijna uitsluitend Griekse producten gegeten en er zijn heel wat Griekse winkels met juwelen, aardewerk, galerijen, lekkernijen, … Ik denk dat die op een dag meer opbrengen dan ik destijds met mijn rugzak tijdens een hele vakantie(20,000 BF op drie weken, vlucht inbegrepen)… + niet te onderschatten: zo’n golfende toeristen brengen ook een heelwat ‘wouldbe’s’ mee, die dan weer de middenklasse hotels bevolken, etc…
Hetzelfde voor de cruises: dat zijn elke dag duizenden en duizenden dagjestoeristen in Athene… wat kan daar op tegen zijn?
Een analyse van de gemiddelde zuurtegraad en de hoeveelheid pesticiden zal duidelijk maken waarom Griekse olijfolie zo weinig te vinden is in het buitenland. Het is één grote mafia. Volgens analyses is amper veertig procent van de extra vièrge ook daadwerkelijk maagdelijk. D.w.z. een zuurtegraad van 0,8 of lager. Bijna niemand respecteert de maximumtemperatuur van 27/28 graden bij het persen, omdat dat maar tien procent opbrengst heeft. Er zijn amper producenten te vinden die de zuurtegraad daadwerkelijk vermelden. Dat komt omdat ze mengelingen op de markt brengen. Sommigen voegen daar zelfs ontgeurde geraffineerde olie uit de bereiding van biodiesel of waardeloze olijfpitolie aan toe. De enige betrouwbare olie koop je bij bekenden die het geluk hebben bij een serieuze mechanische perser terecht te kunnen, op voorwaarde dat ze hun olijven dezelfde dag van het plukken naar de pers hebben gebracht, EN wanneer ze geen gevallen olijven hebben geraapt en toegevoegd. Het is een cynisch wereldje, dat van de olijfolie. En de controle is vreselijk laks…
@Hans
Bruno heeft het over de gemiddelde Griek.
En aangezien wel allemaal een eigen mening hebben over wat nu een gemiddelde, is het net als over het redetwisten over kleuren en smaken. Die zijn ook voor ieder persoon verschillend.
@Bruno, wij weten o.a. dat hier bij Sitia de bezitters vd olijfbomen in het verleden gekozen hebben voor een cooperatie, dus het was en is nog steeds gemakzucht. De eigenaren brengen de zakken naar de fabriek en het andere jr volgt dan de betaling en de coop. betaald alleen uit bij de door hun gekozen bank !
Trouwens wij vragen ons ook af, waarom er in nl en omringende landen geen sinaasappels van hier worden geimporteerd. Ze zijn beregoed, vol sap en goedkoop. Op de markt in Kreta betalen wij 70 eurocent per kg, dus direct vd eigenaar moeten ze nog goedkoper zijn denken we.
Er is ook niks mis mee met de cruiseschepen die gelukkig ook nu naar Heraklion komen. We hopen dat die mensen wanneer ze eenmaal aan griekenland “geroken” hebben blijvertjes worden voor de toeristenindustrie.
@Jef, ik heb het het ook over de gemiddelde Griek: de lokale bewoners, de lokale producenten, de lokale transporteurs, de lokale winkeliers, … over welke gemiddelde Griek heb jij het dan?
het zal overigens niet de gemiddelde Griek zijn die het land uit de crisis zal trekken. Daar zullen heel bijzondere Grieken voor nodig zijn.
Ik vrees dat de gemiddelde griekse olijfboer het liefst van al zijn olijven in brand zou steken om rampenfondssubsidies te trekken.
dus de fast track is niet zo fast, nog??
de griekse producent, die verkocht vroeger de olie in blikken van 16 liter zonder naam. eens in de u werd de bekende EU subsidie en moest over gaan naar die bekende pet-fles. wat de Italianen en de Spanjarden deden was de mooi donker groene glas fles en zo zie je de olijf olie van hun in de winkels hier. toen ik kwam was geen olijf olie in de super market te zien, ik naam het altijd uit de dorp me, doe ik nu ook trouwens al vind je vaak via via ook in nederland 5 ltr blikken. soort gelijk story ook voor de karpouzis. aanpassen aan wat de markt wil doet de griek moeilijk. een karpouzi van de griekse omvang koop alleen de turkse familie in Duitsland en de rest doen het met de kleine spaanse variant.
maar toch, er is Attiki Honig te vinden in engelse super market ketens, en nog andere griekse producten via kleine producenten. de grieken die dat bereiken, aanpassen aan de markt zijn weinig, Olympos melk maak een melding op zijn reclame Grieken in het buitenland, en Mimis kent en spreek soms over hun. van morgen las ik een artikel van een griek die een bedrijf heeft in software en zaken doet overal . enne Veremis met Upstream S.A..
kijk de toekomst is zeker terug naar de land en produceren, maar niet dat iedere Gianis met de korte achternaam gaat exporteren, ik wil iets zo als vrouw Aantje voor de nederlandse kaas is. Barba gianis of Mparmpa Giorgos voor de feta kaas , en de griekse worst, de griekse honig, de olijfolie, de sinaasappel, noem maar ,op. ik wil dat europa naast de Valencia sinasen ook met naam de Arta of de Arolida sinasen gaat kennen.
nog iets anders. de italianse en spaanse producten, worden op een vrachtauto gezet en een Roemeen of Litouwse of voor spanje een Afrikaanse chauffeur breng deze naar centraal europa. de griek moet al 22 jaar lang eerst op een heel dure overtocht, omdat sommige lamogia moesten verdienen en ze nog geen overeenkomst kon vinden met Servië om dat goedkoop over weg te doen. zeg je ben in Kalamata en je heb een geweldige mooi product, en je wil naar europa, bv je bent
http://www.papadim.com/
hoe doe je dat?
Ja @Tzimi, een gekend label dat voor alle Griekse producten geldt zou ideaal zijn, maar daavoor is eerst een serieuze (langdurige en consistente)investering en professionalisering nodig, en dan een verregaande samenwerking. En ik weet niet of dat er al inzit…? misschien als de EU fondsen helemaal opdrogen. Voorlopig zie ik er hier toch nog veel dromen van kolchozen, kibbouts en paardentraktors… zowel de neo-nostalgici van Syriza als de Kolokotroni’s van XA…
Ik heb een stevige commerciële achtergrond als verkoops- & marketingdirecteur in FMCG. Ik ben nu op prepensioen en slijt een groot deel van mijn dagen op Kreta. Een 10-tal jaar geleden heb ik diverse Kretenzische producenten van o.a. olijfolie & afgeleide producten, wijn, honing, zoete snacks, e.d. gecontacteerd en bezocht. Doel was het opzetten van een franchiseketen in Europa à la Oil & Vinegar (maar dan met producten uit Kreta). Na 2 jaar zoeken en eindeloos onderhandelen heb ik de handdoek in de ring gegooid : Grieken hebben enkel interesse in Griekenland. De rest van de wereld is hen vreemd. Stelletje sufferds die geen verantwoordelijkheid nemen en de schuld voor hun ellende altijd op de anderen afwentelen. Eigen schuld dikke bult.
Deze Griek , vind ikzelf een bijzondere , hij zal zijn kwaliteits-olijfolie hopelijk niet in brand steken want ik ga hem volgende week in zijn ‘eliotrivio’ persoonlijk opzoeken.
Binnen twee weken komt er trouwens een vrachtje naar België (Brugge)en bestellen gaat nog altijd.
ik ben zo vrij de vertaling van het Griekse artikel in To Vima (http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=462021) in juni van dit jaar
hieronder weer te geven (sorry voor de lange tekst):
Mitlini weet wat goede olijfolie is
De 42-jarige Michaelis Tzortzis werd in Puglia (Italië) gelauwerd met een gouden krans. Hij excelleerde met zijn Biologische olijfolie in de competie van BIOL International 2012. Er deden meer dan 300 labels van olijfolieproducenten mee uit verschillende landen. Er waren 35 inzendingen uit Griekenland , waaronder producenten van Kalamata en Kreta.
De olijfgaarden van Michaelis Tzortzis bevinden zich in een moeilijk bereikbare , bergachtige streek op het eiland Lesbos. Ergens tussen de dorpen Komi en Pigi , te bereiken vanuit Thermi en op zo’n 20 km van de hoofdstad Mytilini.
Michaelis had nog voor de crisis uitbrak een vooruitziende blik. Tegenwoordig staat het stimuleren van de binnenlandse verwerking en buitenlandse export van Griekse agrarische produkten met stip genoteerd in de sociaal-economische agenda van de regering in een poging om het desastreuze Griekse handelsdeficit te beperken.
‘Ik heb technologie en mechanica gestudeerd,’ zegt Michaelis , ‘en heb eerst zeven jaar als ingenieur gewerkt in verschillende bedrijven vooraleer ik besliste dat ik iets anders wilde doen met mijn leven. Aangezien ik uit een familie stam die al vier generaties lang in de olijfolieproductie werkzaam is en omdat ik van mijn streek hou , was de keuze om in de ‘olive-business’ te stappen snel gemaakt. De laatste vier jaar legde ik me toe om alle kneepjes van het vak onder de knie te krijgen en een winstgevende handel op poten te zetten.’
De bekroning in Puglia was niet Michaelis’ eerste prijs. In 2011 was hij de laureaat op het 5e festival van olijven en olijfoliën in Piraeus/Athene.
‘Onze onderneming heeft het karakter van een coöperatieve,’ zegt Michaelis , ‘vele producenten hier op Lesbos fabriceren kwaliteitsprodukten maar vinden geen afzetmarkt. Op dit moment hebben we met 50 andere lokale producenten de handen in elkaar geslagen en werken we samen. Met alleen mijn eigen olijfolieproductie ben ik niet in staat te exporteren naar negen landen in Noord en Oost Europa , Duitsland , Nederland en Wit-Rusland. Vooral onze recente intrede op de Russische markt zou zeer lucratief kunnen zijn’.
Michaelis Tzortzis is getrouwd en heeft 2 jonge dochters. Hoewel hij nog maar van middelbare leeftijd is , wil hij in deze moeilijke economische tijden het familiebedrijf blijven runnen. ‘Er wordt vandaag met andere ogen naar de Griekse agrarische sector gekeken. De afgelopen twee jaar heeft de crisis vele Griekse bedrijven gedwongen om zich open te stellen en zich naar het buitenland te richten. De crisis schept ook kansen,’ zegt hij optmistisch.
‘Als men in het buitenland merkt dat wij op internationaal niveau in staat zijn kwaliteitsproducten af te leveren dan zal dat succes ook afschijnen op de andere produkten uit onze regio en uiteindelijk hier de economie gaan stimuleren.’
Oh ja , nog even de website van Tzortzis meegeven : http://www.olvia.gr
Ik denk dat hij toch het één en’t ander ontkracht van enkele dingen die hierboven beweerd worden.
De spreekwoordelijke uitzondering ???
Als de Italianen griekse olijfolie verkopen dan is die olie toch ook per boot eerst naar Italie gegaan, blijkbaar loont dat.
Wat hier mist, en dat is weer een fout van de overheid, is gewoon informatie over hoe je iets slim aan kan pakken. Toen wij meer dan 17 jaar geleden nog in Nederland woonde ging hij naar de KvK voor informatie om een eigen bedrijf te beginnen. Hij wist niet wat hem overkwam, hij vroeg informatie en kreeg ook informatie, van mensen die wisten waar ze het over hadden. Hij was even in het paradijs beland, kreeg folders, tips, en alles wat hem kon helpen. Hij zei toen, als ik in G’land informatie vraag word ik tegengewerkt. Toen dacht ik dat hij overdreef, nu weet ik wel beter.Hij heeft ook nog een cursus ‘eigen bedrijf’ gevolgd.
Trouwens een nederlandse boer is tegenwoordig echt goed geschoold, hier is ook vast veel ervaring, maar er is volgens mij een generatie overgeslagen om die kennis over te dragen.
@Steve, zo zijn er uiteraard velen. Mijn buurman produceert wijn en probeert te exporteren naar Rusland, Europa, VS, etc… maar dat moet hij allemaal zelf uitzoeken… nergens wordt hij geholpen door een KvK zoals Bea zegt… Hij stuurt zelf zijn wijnen in pakketjes naar wedstrijden etc…; echt heel ‘ambachtelijk’ – soms lukt dat, maar concurreren met de Italiaanse of Franse agrarische pletwals wordt zo wel heel moeilijk…
Alle bovengaande reacties gebundeld zouden een wegwijzer kunnen zijn voor kleine producenten seminaries.Inderdaad,een aantrekkelijke gepersonaliseerde verpakking doet wonderen.Marktonderzoek doen vooraleer je een een nieuw product begint en in hoofd houden dat de klant koning is.
Denk je Djuul,dat de Kretenzers 10jaar later en in diepe crisis,nog altijd zo hermetisch eilands denken?
ik ben bang jenny dat de antwoord is ja. vorige jaar even naar Kreta gegaan, en ik dacht nee hoor zo dom als altijd. op Kreta de stoom machine op tourisme die zelfs afscheid wil van de Groote bourdelo en wat ik daar in een dag heb gezien??? JA en nog eens JA.
ik denk dat Djuul dat kort en krachtig een beetje gelijk heeft. en hans jij ook maar er moet iets veranderen en samen moeten ze doen. wij kunnen niet nog steeds Kolokotronis verkopen in binnenland zo als Zorbas in het buitenland. maar als de hoop van griekenland Syriza is , ik ben bang dat er is tijd om goed na te denken of je daar wil zijn. steeds meer denk ik naar een mooi film scene. laste scene van de film Underground, once upon a time there was a country.
Hallo iedereen, het is leuk om iedereen zijn reacties te lezen. Ik wil toch even reageren dat wij enkel olijfolie aankopen van locale producenten dus we zijn wel zeker dat het Griekse is. Zo ook met onze andere producten. Ik ben er namelijk van overtuigd dat de Griekse producten van hele goede kwaliteit zijn en dat er veel te weinig uitgevoerd wordt. Hier willen we dan ook iets aan doen.
steve bedankt voor die info en website ! héél interessant en hoopgevend !
Ik herken veel in bovenstaande reacties.
Wij zijn 11 jaar geleden begonnen met de export van Kretenzer olijfolie naar Nederland en omliggende landen.
Eens begonnen met het oogsten van 10 olijfbomen die toevallig in onze tuin stonden, in de loop van de tijd in de bekende plastic flesjes aan toeristen meegegeven.
Toen wij de stap probeerden te maken om serieus en legaal te gaan exporteren was dit erg moeilijk zeg maar bijna onmogelijk te realiseren bij de Gr. autoriteiten.
Voor elke kilo moest er een scala aan papieren gestempeld worden.
Alles toch nog goed gekomen, DENDRES olijfolie was geboren.
Nu is het al jaren vechten tegen de Italiaanse concurrent die goede sier maakt met hun dubieus verkregen olijfolie tegen afbraakprijzen.
Maar het lukt, de E.V. olijfolie van Griekenland wint meer en meer terrein.
Kwaliteit wint in deze.
Zoals Bruno al schreef, wij geloven ook dat de olijfolie een hidden treasure is voor de slepende economie.
Het groengele goud dus.
1. De olijfoliemarketing hier in NL is vooral gebaseerd op bullshit. Een tijdje geleden bij de Sligro in Haarlem stond een vent de exclusieve olijfolie aan te prijzen van zijn togo. Eerste persing, extra verge, biologisch e.d. Ik vroeg die vent wat er met de tweede en verdere persing gebeurde, kon hij niets over zeggen. Uiteindelijk heb ik ‘m gevraagd of hij ooit in een olijfpers geweest is, was dus niet zo. Hij kon dus ook niet weten dat er maar een persing is. Hij had proefmonsters, een tot biodiesel verwerkte olie met toegevoegd smaakje van truffel, fruit of knoflook…
2. Het grootste hindernis voor de export van Griekse agri producten zijn de grieken: Een voorbeeld…
Toen ik nog bij een inmiddels door KLM om zeep geholpen luchtvaartmaatschappij werkte (Martin’s Flying Circus), hadden wij plenty vluchten naar Kreta met 767. Deze kisten hadden retour ca 8 ton vrachtcapaciteit. Dus ik dacht, prima om druiven of kersen vers naar NL te vliegen. Met onze rep Yannis afgesproken dat hij met de producenten contact zou opnemen. Toen de syndicaten van vrachtauto transporteurs hiervan hoorden, werd gelijk gedreigd dat iedere producent die zijn druiven laat vliegen nooit meer ook met een vrachtwagen zou kunnen exporteren. Gevolg: geen druif of kers kwam in het vliegtuig en de capaciteit voor snelle transport werd niet gebruikt. Vanuit Turije vlogen wel plenty kersen… Gemiste kans.
Een Kamer van Koophandel, die stevig in zijn schoenen staat, zou wellicht kunnen helpen.
Ik pluk de olijven van mijn 10 boomtjes zelf en breng ze naar de pers van Yannis en Nikoletta in Dimina. Prima olie, ik heb geen behoefte aan biodiesel van de supermarkt.
dat zeg je nu een beetje te makkelijk. wat moeten ze met 8 ton, en zeker druiven die qua volume, en gewicht een probleem kunnen geven.van uit Turkije is een dag minstens extra dus zou kunnen. daarbij wie haalt de druiven van uit schiphol om naar de klant te brengen?? dat prijs tegen de kosten van de griek die van de griekse veld naar de nlse of duitse markt kan brengen kan dan hoger zijn . de oplossing was om dat de griekse transport ook moet leven, afspraken met Servie, en Bulgarije voor snelle doorgang en geen dure ferrys via Italia., zo als vroeger en nog sneller.minder dan 24 uur transit .
Ik ken persoonlijk nog een Griek die eindelijk het licht gezien heeft en Griekse producten maakt vooral bestemd voor buitenlandse markt. Ik moet zeggen dat ze heel tasty zijn en tijdens onze vakantie in Belgie zal ik zeker een paar delicatessen winkels aandoen om eens te polsen wat ze van de producten vinden en of ze het eventueel willen verkopen. Kan nooit kwaad de Grieken wat te helpen! http://www.gfo.gr!
In Chania is een tijdje geleden in de zomer, een beurs gehouden voor de Russen en een deal gesloten om traditionele Kreta-produkten te verdelen in een paar supermarktketens in verschillende grote Russische steden. Ik heb het interview gezien op een lokale tv-zender met de Russische Griek die het allemaal regelde. Het gaat zowel over olijfolie, paximadia, honing, en nog andere produkten, een superdeal dus. Daarnaast wordt er ook al olijfolie versleten aan de Chinezen, en persoonlijk ken ik ook iemand die exporteert naar Japan en Duitsland. Mooie flessen, conserven en bokalen, met Duitse etiketten, heeft ook al prijzen gewonnen trouwens. Er is wel degelijk wat veranderd, maar het is voor de doorzetters, want om tegelijk te produceren, bottelen en verhandelen, moet je wel wat in huis hebben en verschrikkelijk veel geduld hebben met de bureaucratie. De persoon in kwestie is op een gegeven moment de douane die alles tegenhield – die zat op een fakelaki te wachten wellicht – gaan bedreigen zelfs, en ‘s anderendaags lagen de documenten klaar. Het heeft allemaal veel van zijn zenuwen gevergd maar de zaken gaan uitstekend nu.
En ja, voor de liberalisering van de transportsector valt ook wat te zeggen, en weg met die oude cooperatieven. Er zijn ook nieuwe cooperatieven opgericht ondertussen die werken zonder tussenhandelaars.
@Tzimis, dat is net het probleem: gebrek aan verstand van zaken. Je zou eens moeten kijken wat er in Schiphol zuid-oost iedere dag uitgeladen wordt. Per vliegtuig ca 90ton bloemen, groenten, fruit uit Nairobi, Harare, zuid Amerika. Of tomaten uit Las Palmas. In belly 1 van een 767 is 8ton op 4 125″ pallets geen probleem, zeker niet kwa volume. Destijds lag voor luchtvervoeer een tarief van 60-80cent per kg in de markt. De turken betaalden ook zoiets. Ophalen en distributie in NL is geen probleem, kijk maar eens hoe dat met de bloemetjes geregeld is via Aalsmeer.
Hoe je aan de 24H transit van een vrachtwagen komt is een raadsel, met een opgevoerde Alfa had ik nog 32uur nodig van Epidavros naar NL. Weet dat griekse vrachtwagens meestal de 160 wel halen, maar toch…
je zegt het zelf, bloemen en tomaten van zo ver weg, dat kan niet anders, en nog eens de griekse transport moet ook leven, en er zijn nog veel meer redenen, bv. de druiven moeten van de zomer met vliegtuig de vrachtwagens moeten dan wachten als je in de winter niet naar kreta vlieg om te werken??
er is meer dan alleen de prijs, want dezelfde transport over land doet ook de import voor heel griekenland. en de 24 uur was voor landen buiten de eu voor de tranzit, en niet voor de hele rit, als zou je wel verbaast kijken hoe snel dat ook doen.
ps,helemaal geen gebrek aan verstand van zaken.
@Tzimis, de 767’S vlogen tot eind oktober (einde IATA zomer seizoen), voor de periode erna hadden wij al een plan klaarstaan, om lege benen met een vrachtbak vanuit de Gulf via HER te sturen. Zag het al voor mij, hoe Olympic (de oude) de rolberoerte zou krijgen van het 90 ton pallets bouwen op HER. Had zeker meer grieken aan het werk gehouden dan een paar vrachtwagenchauffeurs.
Met de ferry van Kreta naar ATH en dan verder over land of via Italie is een heel lange transittijd, dus niet goed voor de producten.
Als nou een van de rijke Griekse shipowners het lef zou hebben om een vrachtvliegtuig te leasen (zoals een A330F) om de export van verse producten ook van de eilanden op weg te helpen, zou ik ze ermee kunnen helpen. Er is meer aan producten, zoals verse dooie vis van de viskwekerijen. De laatste griekse tonijn is inmiddels al naar Japan gevlogen voor de suzie.
Kijk nu wat er gebeurt – voor degenen die geen Grieks kunnen lezen: de prijs van Spaanse olijfolie gaat de hoogte in door de lage produktie en wordt duurder dan de Griekse olijfolie terwijl de kwaliteit beduidend lager ligt. De oude cooperaties in Griekenland liggen bijna allemaal op hun gat – de meesten zijn failliet – waardoor er geen onderhandelingspositie meer is – er kan niet meer gewacht worden en uit de reserve verkocht worden wanneer de prijs omhoog gaat – en de olijfpersen die daardoor min of meer de rol van de cooperaties hebben overgenomen en als tussenhandelaar optreden, verkopen onmiddellijk. Ook de producent heeft door de crisis meer uitgaven en kan niet wachten met verkopen. Dus wat is nu de prijs van onze extra vierge: onder de 2,47 euro,de prijs van de Spaanse olijfolie, en zo laat Griekenland weer kansen liggen!
http://www.ellinikoproion.gr/index.php/2011-10-31-09-42-26/539-yperaxia-elaioladou
das waar nadia verstand genoeg dat heb ik zelf gezien iedereen wilt zijn goed verkopen van europa tot azie en als iemand het tegendeel beweerd zal hij wel slecht onderhandeld hebben als iemand ons top produkt uit Kreta voor een appel en een ei wilt kopen laat ik dat liever op Kreta en gebruik ik dat voor mijn olielamp en dat ze maar hier in belgie en nederland maar water of zaad olie in hun salade gebruiken ze merken toch het verschil niet 🙂 en wat de verkoop van olie en wijn betreft in het buitenland ik ken een paar mensen bij de douane en ze zeggen dat er meer Griekse olie en wijn binnenkomt een bepaalde landen dat er verkocht word dus ik denk dat iedereen wel weet wat ze daar doen
Inderdaad Europa, als je kijkt naar de superieure kwaliteit van vele produkten kan je alleen maar besluiten dat het zeker niet aan de boeren zal liggen. Alleen jammer dat de Griekse overheid niet aan marketing doet, maar het begint toch door te dringen in het buitenland, kijk maar weer eens hier:
http://www.mykriti.gr/agrotiki-zoi/item/1294-to-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B1-100-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85
prachtig
Wij gebruiken de olijfolie “Terra Creta” uit Kolymvari-Chania : http://www.terracreta.gr , en hier te verkrijgen bij Colruyt .
Beste bloggers,
Ik apprecieer ten volle het grieks opportunisme
Maar zijn dit niet de zoveelste dagdromen die ik lees.
Ik hoor -in jullie commentaren- de stemmen van mijn allerbeste griekse vrienden, mijn “rhodos-broers”.
Want ook zij willen hun olijven en hun citrusvruchten te gelde maken.
MAAR DAN NIET AAN DE PRIJZEN VAN DE MAROKKANEN ( “Deze hebben een dagloon van enkele euro’s per dag ; tegen zulke prijzen kunnen we niet verkopen”)
“DERTIG JAAR GELEDEN WAS DE PRIJS VAN 1 KG VLEES DEZELFDE ALS DE PRIJS VAN 1 KG OLIJFOLIE”
En aan die prijs willen ze hun olie nog verkopen, want de olijfolie van Rhodos is de beste van de beste.
En ze hebben al hun rekening gamaakt : een Pakistaan og Afganistaan MOET per dag toch zo’n 100 a 200 kg olijven kunnen plukken en dit geeft dan een opbrengst van :
40 a 80 kg olijfolie aan 5 euro de kilo dus 200 a 400 euro per dag.
En “wij” betalen onze man 20 a 25 euro per dag.
(Dus de rekening is vlug gemaakt)
En dat dit dagdromen zijn besluit ik uit daaropvolgende commentaren :
“Vanaf 1 januari 2013 krijgen we geen europa-subsidie meer op onze olijfbomen ( deze bedraagt ongeveer 10 euro per boom per jaar);
we gaan dan ook al onze olijfbomen kappen”
En wat later becijferen mijn vrienden de griekse winsten op de aardolie en het goud dat ze “morgen” naar boven zullen halen.
Ze spreken af me meer details daarover te zullen geven in de business-seats van het Formule 1 Rhodos circuit (in Kalathos)
Ik kom maar tot 1 besluit : de eerste Europese sjeiks zullen in Griekenland te vinden zijn
Ter info : mijn vrienden zijn er enkel nog op uit de Europese jaarsubsidie (per olijfboom ongeveer 10 euro) op te strijken
Vanaf 1 januari 2013 vervalt deze subsidie en velen zijn al bezig hun olijfbomen te kortwieken, zelfs volledig weg te doen (wat reeds een paar jaar geleden schering en inslag was)
Terra Creta is heel bekend, dit is een relatief nieuwe cooperatieve in Kolymbari, en volgens mij is dit de manier voor de producent om er nog iets aan over te houden.
Als de producent ietsje meer dan 2 euro krijgt per liter die hij verkoopt aan de olijfpers, en de olijfpers – die het bovendien nog in mooie flesjes moet doen – er ook maar 3 euro voor krijgt van de Duitse of Belgische groothandel, dan houdt het inderdaad wel op en kunnen we beter iets anders gaan doen. Ik ben heel benieuwd om te zien in Belgie hoeveel een fles olijfolie extra vierge nu kost in de winkelrekken.
De olijfolie, bijvoorbeeld hier op Kreta, in mooie glazenflesjes bottelen is gezien de transportkosten econmisch niet haalbaar.Die flessen moeten eerst op het eiland geraken en dan terug de boot op naar het vaste land. In een uitzending van ” Volt” was er nog niet zolang geleden een kijkers vraag over water in petflessen of in glazen flessen.Het verdict was, dat men voor petflessen één vrachtwagen moest laten rijden en voor de zelfde hoeveelheid water in glazen flessen drie (3) vrachtwagens. Ze hebbben vor die uitspraak in Volt ferme tegenwind gekregen van de Belgische Glasfederatie .Dat terzijde,transport en op- en overslag maken alles nodeloos duur, en er blijft te veel geld aan diverse handen plakken.
Voor sommige lezers hier op het blog ga ik misschien Of Toppic , maar het is wat het is. En ik wil niet verzanden in welles nietes gesprek dat glazen flessen gezonder zijn dan petflessen, en bovendien beter voor milieu, want daarover wil ik me hier niet uitspreken.
@Jef Dockx: helemaal niet ‘of topic’ dit want het gaat over een grote kost die verhaald wordt op de producent. Voor de gewone boeren brengt het echt niet op, of ze moeten zich heel goed organiseren, en dat ontbreekt grotendeels.
Maar ik heb hoop dat we in een overgangsfase zitten in Griekenland en dat op velerlei gebieden.
Bravo voor de kleine exporteurs die werken via internet en rechtstreeks met detailhandel, zij breken mee de weg open.
Ik zie het niet goed zitten alleen met fruit en groententeelt te overleven als er geen enorme diversiteit is want eenmalig per jaar oogsten is een bijverdienste die goed meegenomen wordt met ietwat planning en marktkennis.
Maar wat transport van olijfolie betreft:kan dat niet in grote vaten getransporteerd worden en dan ter plaatse gebotteld door een cooperatieve van olijfkwekers,dus onder eigen toezicht.Die kunnen dan voor een diversiteit van verpakkingen zorgen,daar waar er vraag naar is en wat de klant aantrekt.Zodanig sluit men toch heel wat tussenhandelaars uit.
Misschien is dit een utopie en wie weet wat voor boycot zo’n organisatie kan krijgen.En daarbij moet de Griek z’n ingeboren achterdocht demperen en afstand doen van het monopolie op superkwaliteit van z’n eigen olijven.
Men kan bij de perserijen,olijfolie kopen aan beter prijzen omdat zij een percentage van de opbrengst van het persen vragen en dat gaat allemaal in hetzelfde vat en dat bevalt de griek niet.Alsof gebottelde olie in de winkel niet gemengd is.
@Jenny, hier betaalt de perserij onmiddellijk uit aan de standaardprijs van 2 euro p/liter. Als de boer die ook nog andere onkosten heeft, werkers moet betalen aan 20 a 25 euro p/dag werkt hij al met verlies, zo simpel is het. Dus de kleine boeren ‘helpen’ elkaar en zorgen dat ze genoeg hebben voor hun huishoudens, en de rest laten ze aan de bomen hangen.
De cooperatieve in Kolymbari werkt met de meest moderne technologie, ze hebben de meest moderne olijfpers van Kreta wellicht, en 650 kleine boeren zijn daarbij aangesloten, voor hen werkt het wel! Ik denk dat ze niet in Kreta bottelen bovendien…
Natuurlijk is olijvenpluk seizoensgebonden en moet je de rest van het jaar nog iets anders te doen hebben, en dat is weer een ander probleem.
Toch nog even benadrukken dat een zuurtegraad van 0,5% niet ongewoon is hier in Kreta. Dat komt natuurlijk door de goede zorgen van de boer maar ook door bodemstructuur en klimaat…
@Nadia, dat het klimaat en de bodemsamenstelling hierin een grote rol spelen is de waarheid als een koe. Maar de goede zorgen van de boer er bij sleuren is me vergezocht. Ik wil ze allemaal niet over de zelfde kam scheren, maar de rotzooi en afval die je in alle hoeken en kanten tegenkomt, daar kan echt niet naast kijken. Ik ben veel te voet onderweg , zowel langs landbouwweggetjes als langs geitenpaden, en ik kan je verzekeren respect voor natuur staat niet hoog aangeschreven en is zo goed als onbestaandeMisschien wel voor het boerke zijn eigen grond maar zeker niet voor die van een ander. Zoals je weet water stroomt niet bergop, en als ik ergens in een dalletje aan de voet van een dorp opzoek ben naar wilde planten en bloemen is het soms of ik met mijn neus in een wasmachine zit. Als de wasmachine al dan niet ergens achteloos is gedumpt in het groen samen met slachtafval en andere rotzooi.
Dat kan je bezwaarlijk goede zorgen noemen hé.
@nadia 8,99€/l
http://www.collectandgo.be/cogo/nl/artikeldetail/13008/
@ Nadia en zelfs minder dan 0.5
@w :dank voor de info maar de link werkt hier niet!
@Europa: idd ik hoor hier soms ook 0,4% en zelfs minder. Onder de 0,3% is de olijfolie van uitzonderlijk superieure kwaliteit, die moet je al bijna met de hand plukken zoals ze vroeger deden. Toch jammer dat de boeren verplicht zijn om dit te verkopen aan dumpprijzen.
Wat ik ook jammer vind is dat je veel velden ziet die helemaal overwoekerd zijn door onkruid en braamstruiken. De gewone boer kan het nog net redden wellicht maar iemand die in Athene woont en zelf niet kan oogsten, nam vroeger iemand aan op basis van 50-50. Voor die aannemer brengt dat nu niet meer op want die moet ook de werkers en alle materiaal betalen.
Vroeger ging iedereen ook 2 keer of zelfs 3 keer opnieuw de netten spreiden, dat zie je ook niet meer.
De kleine initiatieven zijn mooi en dapper, maar het blijft een feit dat de vele kleine boeren in Griekenland het niet gemakkelijk hebben. De subsidies van de EU hebben ook niet voor vooruitgang gezorgd denk ik, integendeel, en al dat geld is opgesoupeerd. Maar dat is een onderwerp dat afgezaagd is ondertussen, we moeten kijken naar de toekomst.
In alle geval vind je in de Belgische supermarkten nooit een vermelding van de zuurtegraad van olijfolie. Ik weet niet of dat in de bio-winkel anders is. Ik zou het moeten nakijken. In Griekenland was dat vroeger altijd het geval.
Olijfolie “SITIA”, is de olijfolie met de laagste zuurtegraad die ik ooit in de winkel ben tegengekomen. Zuurtegraad van 0.3%!!
Op de luchthaven van Athene kon je die twee jaar geleden kopen (+/- 8 €/750 ml.), prima prijs/kwaliteitsverhouding lijkt mij…