Democratie onder druk

Gisteren hield de International Herald Tribune een congres in Athene, onder de titel “Democracy under pressure“. Voornaamste spreker was premier Samaras, die zei “Indien u een democratie onder druk wil zien, dan weet u waar u moet kijken.” Gelijk heeft hij, maar blijkbaar staat de economische ontwikkeling voor de deur, maar we zien het nog niet. We zitten in een blinde hoek, want het duurt even voor de bevolking de gevolgen daarvan gaat zien. En in die blinde hoek vinden extremistische partijen een goede voedingsbodem, volgens de premier. Hij doelt daarmee op SYRIZA en Gouden Dageraad.

Allemaal goed en wel, maar hoe goed werkt de democratie eigenlijk in Griekenland? Neem nu het volgende filmfragment, van een stemming in het Griekse Parlement op 12 september 2013, over het openstellen van de beroepsgroep van de advocaten. Niemand zal betwisten dat dit een belangrijke stemming is (en een eis van de trojka), maar de parlementsleden zelf zijn daar niet zo geïnteresseerd in. Wellicht omdat ze zelf advocaten zijn.

Daardoor zijn er nauwelijks parlementsleden komen opdagen. Toch vind de voorzitter van het Parlement het nodig om de stemming er door te jagen. Het hele wetsvoorstel wordt artikel per artikel goedgekeurd, bij meerderheid, terwijl het vereiste aantal parlementsleden niet eens aanwezig is. Parlementslid Zoe Konstantopoulou van SYRIZA (eveneens advocate) is de enige die protesteert, maar de voorzitter negeert haar compleet. Hij rammelt de hele resem artikels af, vragend of ze worden goedgekeurd. Waarop hij meteen zegt dat ze met een meerderheid worden goedgekeurd. Het is een heerlijk stuk absurd toneel, waaraan Ionesco nog een puntje kan zuigen.

Je kunt je ernstige vragen stellen bij het democratische karakter van deze “stemming”, maar we mogen tegelijkertijd niet vergeten dat het wetsvoorstel misschien niet eens zou worden gestemd indien alle parlementsleden aanwezig waren, om hun beroepsgroep te beschermen tegen de trojka-maatregelen. In die zin is de “stemming” toch wel nieuws, maar het is op geen enkele televisiezender geweest. Enkel piratenzender heeft het uitgezonden.

5 thoughts on “Democratie onder druk

  1. Ik vind dat het beschermen van de beroepsgroepen, lees een beperkt echelon bepaalt wie wel en wie niet wordt toegelaten afhankelijk van de impact op het eigen belang, is een van de grootste oorzaken waardoor in Griekenland goed geschoolden zo weinig kans krijgen en tot de bedelstaf zijn veroordeeld. Het wordt tijd dat al deze elitaire clubjes eindelijk worden opgedoekt en iedereen een gelijke kans krijgt. Ook de economie van de gezonde concurrentie krijgt dan een eerlijke kans.

    Goed dat een stemming er doorheen wordt gedrukt anders zouden de ondermijnende subversieve elementen in de regering zegevieren.

    In Griekenland heerst toch al geen democratie. In feite heeft de stemgerechtigde burger gewone burger gewoon niets te vertellen en wordt zoet gehouden met zijn of haar waardeloze recht om te stemmen.

  2. @Lex: de advocatuur is in zowat alle landen een ‘beschermde’ groep; ‘beschermd’ betekent hier enkel dat je een diploma moet hebben vooraleer je de titel mag dragen, en dient dus ook ter bescherming van de consument. Dat is in Belgie niet anders, en geldt ook voor dokters, apothekers, architecten, etc… In Belgie is het nog veel erger zelfs, want daar bestaan zelfs maximumquota voor veel beroepen, zodat enkel zonen en dochters het beroep kunnen verderzetten.

    Hooggeschoolden krijgen weinig kansen in Griekenland omdat er simpelweg geen economie is die ernaar vraagt…

  3. HOEZO geen democratie in Griekenland? In Griekenland is er juist democratie in de ECHTE betekenis van het woord. Het is de “demos” die regeert, m.a.w. het gegoede volk, een selecte elite.
    En al de rest wordt met zoethoudertjes (brood en spelen) mond- en daaddood gehouden.
    Ten minste dit geldt voor de voorbije decennia. Nu wordt de bevolking gewoonweg lak, mak en suf bespaard. En in een positie gebracht dat het zijn handen vol heeft met proberen te overleven. Vanuit zo’n positie blijft protest altijd maar marginaal en is het risico voor een volksopstand (revolutie) minimaal.

  4. Wat een waanzin en wat een fars deze hele stemming… Het is echt ongelofelijk wat er in Griekenland gebeurt.

    En ondertussen komen de succesverhalen vanuit Brussel maar door.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *